Süleyman'In Özdeyişleri 8
1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
Hikima ba ta yin kira ne? Fahimi ba ya tā da muryarsa ne?
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
A ƙwanƙoli a kan hanya, inda hanyoyi suka haɗu, ta ɗauki matsayinta;
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
kusa da ƙofofin shiga cikin birni, a mashigai, ta tā da murya,
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
“Gare ku, ya mutane, nake kira; na tā da muryata ga dukan’yan adam.
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Ku da kuke marasa azanci, ku yi hankali; ku da kuke wawaye, ku nemi fahimi.
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Ku saurara, gama ina da abubuwa masu darajan da zan faɗa; na buɗe leɓunana don in faɗa abin da yake daidai.
7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Bakina yana magana abin da yake gaskiya, gama leɓunana sun ƙi mugunta.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Dukan kalmomin bakina suna da adalci; babu waninsu da ya karkace ko kuwa ƙarya ne.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Ga mai tunani dukansu daidai ne; ba su da laifi ga waɗanda suke da sani.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Ku zaɓi umarnina a maimakon azurfa, sani a maimakon zinariya zalla,
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
gama hikima ta fi lu’ulu’ai daraja, kuma ba abin da kake sha’awa da za a kwatanta da ita.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
“Ni, hikima, ina zama tare da hankali; ina da sani da iya rarrabewa.
13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
Jin tsoron Ubangiji shi ne ƙin mugunta; ina ƙin girman kai da fariya, halin mugunta da kuma muguwar magana.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
Shawara da yin tunani mai kyau nawa ne; ina da fahimi da kuma iko.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Ta wurina sarakuna suke mulki masu mulki kuma suke yin dokokin da suke da adalci;
16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
ta wurina sarakuna suke mulki, da kuma dukan manyan mutanen da suke mulkin duniya.
17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
Ina ƙaunar waɗanda suke ƙaunata, kuma waɗanda suke nemana sukan same ni.
18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Tare da ni akwai wadata da girmamawa, dukiya da wadata masu dawwama.
19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
’Ya’yan itacena sun fi zinariya zalla; amfanin gonar da nake bayar ya fi azurfa mafi kyau.
20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Ina tafiya a hanyar adalci, a kan hanyoyin gaskiya,
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
ina ba da wadata ga waɗanda suke ƙaunata ina sa wuraren ajiyarsu su cika.
22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
“Ubangiji ya kawo ni a matsayi na farko na ayyukansa, kafin ayyukansa na tuntuni;
23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
an naɗa ni tun fil azal, daga farko, kafin duniya ta kasance.
24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
Sa’ad da babu tekuna, aka haife ni, sa’ad da babu maɓulɓulai masu ruwa;
25 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
kafin a kafa duwatsu a wurarensu, kafin tuddai ma, an haife ni,
kafin ya yi duniya ko gonaki ko wata ƙurar duniya.
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Ina nan sa’ad da ya kafa sammai a wurarensu, sa’ad da ya shata sararin sama a kan fuskar zurfafa,
28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
sa’ad da ya kafa gizagizai a bisa ya kuma kafa maɓulɓulan zurfafa daram,
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
sa’ad da ya ba wa teku iyakarsa domin kada ruwaye su zarce umarninsa, da kuma sa’ad da ya shata tussan duniya.
30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
A lokacin ni ne mai tsara abubuwa a gefensa. Na cika da murna kowace rana, kullum ina farin ciki a gabansa,
31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
ina farin ciki da dukan duniyarsa ina murna da’yan adam.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
“Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; masu albarka ne waɗanda suke kiyaye hanyoyina.
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Ku saurari umarnina ku kuma zama masu hikima; kada ku ƙyale ta.
34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Mai albarka ne wanda ya saurare ni; yana tsaro kullum a ƙofofina, yana jira a ƙofar shigata.
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Gama duk wanda ya same ni ya sami rai zai kuma sami tagomashi daga Ubangiji.
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Amma duk wanda ya kāsa samuna ya cuci kansa; dukan waɗanda suke ƙina suna ƙaunar mutuwa ke nan.”
