Süleyman'In Özdeyişleri 8
1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
La sagesse ne crie-t-elle pas, et l'intelligence ne fait-elle pas entendre sa voix?
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
Elle se place au sommet des hauteurs, sur le chemin, aux carrefours.
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
Près des portes, devant la ville, à l'entrée des rues, elle s'écrie:
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
O hommes! je vous appelle, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Vous, stupides, apprenez le discernement; vous, insensés, devenez intelligents de cœur.
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Écoutez, car je dirai des choses importantes, et j'ouvrirai mes lèvres pour enseigner ce qui est droit.
7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Car ma bouche dit la vérité, et mes lèvres ont en horreur le mensonge.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Toutes les paroles de ma bouche sont selon la justice; il n'y a rien en elles de faux ni de trompeur.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Toutes sont claires pour l'homme intelligent, et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Recherchez mon instruction, plus que de l'argent; et la science, plus que de l'or choisi.
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
Car la sagesse est meilleure que les perles, et tout ce qu'on pourrait souhaiter ne la vaut pas.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Moi, la sagesse, j'habite avec le discernement, et je possède la science des sages pensées.
13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
La crainte de l'Éternel, c'est la haine du mal; je hais l'orgueil et l'arrogance, la voie du mal et la bouche perverse.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
C'est à moi qu'appartient le conseil et l'habileté; je suis la prudence; la force est à moi.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Par moi les rois règnent, et les princes ordonnent ce qui est juste.
16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
Par moi dominent les puissants et les grands, et tous les juges de la terre.
17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
J'aime ceux qui m'aiment; et ceux qui me cherchent me trouvent.
18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Avec moi sont les richesses et la gloire, les biens durables et la justice.
19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Mon fruit est meilleur que l'or fin, même que l'or raffiné, et ce que je rapporte est meilleur que l'argent le plus pur.
20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Je fais marcher par le chemin de la justice, et par le milieu des sentiers de la droiture,
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
Pour donner en héritage des biens à ceux qui m'aiment, et pour remplir leurs trésors.
22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
L'Éternel m'a possédée dès le commencement de ses voies, avant qu'il fît aucune de ses œuvres.
23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
J'ai été établie depuis l'éternité, dès le commencement, dès l'origine de la terre.
24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
J'ai été engendrée lorsqu'il n'y avait point encore d'abîmes, ni de fontaines riches en eaux.
25 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
J'ai été engendrée avant que les montagnes fussent assises, et avant les coteaux;
Avant qu'il eût fait la terre, et les campagnes, et le commencement de la poussière du monde.
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Quand il agençait les cieux, j'y étais; quand il traçait le cercle au-dessus de l'abîme,
28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
Quand il fixait les nuages en haut, quand il faisait jaillir les fontaines de l'abîme.
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
Quand il imposait à la mer sa loi, afin que ses eaux n'en franchissent pas les limites, quand il posait les fondements de la terre,
30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
Alors j'étais auprès de lui son ouvrière, j'étais ses délices de tous les jours, et je me réjouissais sans cesse en sa présence.
31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
Je trouvais ma joie dans le monde et sur la terre, et mon bonheur parmi les enfants des hommes.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
Maintenant donc, mes enfants, écoutez-moi. Heureux ceux qui garderont mes voies!
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Écoutez l'instruction, pour devenir sages, et ne la rejetez point.
34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille à mes portes chaque jour, et qui garde les poteaux de l'entrée de ma maison!
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Car celui qui me trouve, trouve la vie, et obtient la faveur de l'Éternel;
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Mais celui qui m'offense fait tort à son âme. Tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.
