< Süleyman'In Özdeyişleri 8 >

1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
Voici la sagesse qui appelle, la raison qui élève la voix.
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
Sur la cime des hauteurs qui bordent la route, au croisement des chemins, elle s’est postée.
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
Dans le voisinage des portes qui conduisent dans la cité, à l’entrée des avenues, elle fait retentir ses apostrophes:
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
"Mortels, c’est vous que j’appelle; fils de l’homme, c’est à vous que s’adresse ma voix.
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Niais, sachez le prix de la réflexion; sots, sachez le prix de l’intelligence.
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Ecoutez, car j’énonce de nobles vérités, et mes lèvres s’ouvrent pour des leçons de droiture.
7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Oui, ma bouche ne profère que vérité, et mes lèvres ont horreur de l’impiété.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Elles sont empreintes de droiture, toutes les paroles de ma bouche; en elles, rien d’équivoque ni de louche.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Toutes sont loyales au gré de l’homme intelligent, et probes pour qui possède le savoir.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Attachez à ma morale plus de prix qu’à l’argent, à la vraie connaissance plus qu’à l’or de choix.
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
C’Est que la sagesse est plus précieuse que les perles: tous les biens réunis ne la valent point.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Je suis la sagesse, en pleine possession de la réflexion; j’atteins la science des habiles conceptions.
13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
Craindre l’Eternel, c’est haïr le mal; l’orgueil et l’arrogance, le chemin du malfaiteur, la bouche perverse, voilà ce que je déteste.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
A moi les conseils, gage de succès; je suis l’intelligence, et la force est mon attribut.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Par moi règnent les rois, et les princes fondent des lois de justice.
16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
Par moi gouvernent les grands et les nobles, tous ceux qui rendent la justice sur terre.
17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
J’Aime qui m’aime, et qui me cherche me trouve.
18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Avec moi sont richesse et honneur, fortune durable et juste récompense.
19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Mon fruit est meilleur que l’or et les métaux précieux, et mon produit que l’argent de choix.
20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Je suis avec persévérance la voie de la justice, les sentiers de l’équité,
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
en donnant à ceux qui m’aiment des biens en partage, en remplissant leurs trésors.
22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
L’Eternel me créa au début de son action, antérieurement à ses œuvres, dès l’origine des choses.
23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
Dès les temps antiques, je fus formée, tout au commencement, bien avant la naissance de la terre.
24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
II n’y avait pas encore d’océan quand je naquis, ni de sources chargées d’eaux.
25 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
Avant les montagnes plongeant dans les profondeurs, avant les coteaux, je fus douée de vie,
avant que Dieu eût fait la terre et ses vastes espaces, la masse des glèbes du sol.
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Quand il affermit les cieux, j’étais là, et quand il traça un cercle autour de la surface de l’abîme;
28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
quand il consolida les nuées dans les régions supérieures, quand jaillirent avec force les sources souterraines;
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
quand il imposa à la mer ses limites, empêchant les eaux d’enfreindre son ordre, et qu’il fixa les fondements de la terre.
30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
Alors j’étais à ses côtés, habile ouvrière, dans un enchantement perpétuel, goûtant en sa présence des joies sans fin,
31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
m’égayant sur son globe terrestre et faisant mes délices des fils de l’homme.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
Et maintenant, mes fils, écoutez-moi: heureux ceux qui suivent fidèlement mes voies!
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Ecoutez la loi morale pour devenir sages, et ne la traitez pas avec mépris.
34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Heureux l’homme qui m’obéit, en accourant à mes portes jour par jour et en observant les piliers sur lesquels s’ouvre ma demeure!
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Car celui qui m’a trouvée a trouvé la vie et conquis la bienveillance de l’Eternel."
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Mais qui me manque se perd lui-même: me haïr, c’est aimer la mort!

< Süleyman'In Özdeyişleri 8 >