< Süleyman'In Özdeyişleri 8 >

1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 “Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».

< Süleyman'In Özdeyişleri 8 >