< Süleyman'In Özdeyişleri 5 >

1 Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
Yaa ilma ko, ogummaa koo qalbeeffadhu; hubannaa kootiif illee gurra kenni;
2 Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
kunis akka ati hubannaa turfattee arrabni kees beekumsa kuufattuuf.
3 Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
Hidhiin ejjituu damma coccobsa; haasaan ishee zayitii caalaa lallaafa;
4 Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
dhuma irratti garuu isheen akkuma hadhooftuu hadhoofti; akkuma goraadee afaan lamaas qara qabeettii dha.
5 Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)
Miilli ishee gara duʼaatti gad buʼa; tarkaanfiin ishee awwaalatti nama geessa. (Sheol h7585)
6 Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
Isheen waaʼee karaa jireenyaa dhimma hin qabdu; daandiin ishee jalʼaa dha; isheen garuu kana hin beektu.
7 Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
Egaa yaa ilmaan ko, mee na dhagaʼaa; waan ani jedhu irraa gara kamitti iyyuu hin gorinaa.
8 Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
Karaa keessan ishee irraa fageeffadhaa; balbala mana isheetti hin dhiʼaatinaa;
9 Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
kunis akka ati ulfina kee nama biraatiif, umurii kees nama namaaf hin naaneef hin kennineef;
10 Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
akkasumas qabeenya kee ormatu nyaata; dadhabbiin kees mana alagaa badhaasa.
11 Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
Dhuma jireenya keetiitti, yeroo foonii fi dhagni kee dhumutti ati ni aadda.
12 “Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
Atis akkana jetta; “Ani akkamittin adabamuu jibbee! Garaan koos akkam sirreeffamuu tuffate!
13 “Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
Ani barsiistota kootiif hin ajajamne yookaan qajeelchitoota koo hin dhaggeeffanne.
14 Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
Ani waldaa guutuu gidduutti qarqara badiisaa gaʼeen ture.”
15 Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
Eela kee keessaa bishaan, boolla bishaanii kee keessaa immoo bishaan qulqulluu dhugi.
16 Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
Burqaan kee guutee daandii irra, bishaan kee kan yaaʼus oobdii keessa dhangalaʼuu qabaa?
17 Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
Isaan kan kee haa taʼan; ormi si wajjin qooddachuu hin qabu.
18 Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
Burqaan kee haa eebbifamu; niitii dargaggummaa keetiitti gammadi.
19 Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
Isheen miidhagduu akka borofaa, bareedduu akka gadamsaa ti; harmi ishee yeroo hunda sitti haa tolu; yeroo hunda jaalalli ishee si haa boojiʼu.
20 Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
Yaa ilma ko, ati maaliif ejjituudhaan boojiʼamta? Maaliif bobaa niitii nama biraa hammatta?
21 RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
Karaan namaa guutumaan guutuutti fuula Waaqayyoo dura jiraatii; innis daandii namaa hunda ni toʼata.
22 Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
Balleessaan nama hamaa isuma qabaata; funyoon cubbuu isaa jabeessee isa qaba.
23 Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
Inni sababii adabamuu dhabeef duʼa; guddinni gowwummaa isaas karaa irraa isa balleessa.

< Süleyman'In Özdeyişleri 5 >