Süleyman'In Özdeyişleri 5
1 Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.
My son, give attention to my wisdom; let your ear be turned to my teaching:
2 Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.
So that you may be ruled by a wise purpose, and your lips may keep knowledge.
3 Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.
For honey is dropping from the lips of the strange woman, and her mouth is smoother than oil;
4 Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.
But her end is bitter as wormwood, and sharp as a two-edged sword;
Her feet go down to death, and her steps to the underworld; (Sheol h7585)
6 Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.
She never keeps her mind on the road of life; her ways are uncertain, she has no knowledge.
7 Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.
Give ear to me then, my sons, and do not put away my words from you.
8 Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.
Go far away from her, do not come near the door of her house;
9 Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.
For fear that you may give your honour to others, and your wealth to strange men:
10 Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.
And strange men may be full of your wealth, and the fruit of your work go to the house of others;
11 Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.
And you will be full of grief at the end of your life, when your flesh and your body are wasted;
12 “Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.
And you will say, How was teaching hated by me, and my heart put no value on training;
13 “Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.
I did not give attention to the voice of my teachers, my ear was not turned to those who were guiding me!
14 Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”
I was in almost all evil in the company of the people.
15 Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.
Let water from your store and not that of others be your drink, and running water from your fountain.
16 Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?
Let not your springs be flowing in the streets, or your streams of water in the open places.
17 Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.
Let them be for yourself only, not for other men with you.
18 Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.
Let blessing be on your fountain; have joy in the wife of your early years.
19 Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.
As a loving hind and a gentle doe, let her breasts ever give you rapture; let your passion at all times be moved by her love.
20 Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?
Why let yourself, my son, go out of the way with a strange woman, and take another woman in your arms?
21 RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.
For a man's ways are before the eyes of the Lord, and he puts all his goings in the scales.
22 Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.
The evil-doer will be taken in the net of his crimes, and prisoned in the cords of his sin.
23 Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.
He will come to his end for need of teaching; he is so foolish that he will go wandering from the right way.
