Süleyman'In Özdeyişleri 4
1 Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
Hør, I sønner, på en Faders lyt til for at vinde Forstand;
2 Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
thi gavnlig Viden giver jeg jer, slip ej hvad jeg har lært jer.
3 Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
Da jeg var min Faders Dreng, min Moders Kælebarn og eneste,
4 Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
lærte han mig og sagde: Lad dit Hjerte gribe om mine Ord, vogt mine Bud, så skal du leve;
5 Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
køb Visdom, køb Forstand, du glemme det ikke, vend dig ej bort fra min Munds Ord;
6 Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
slip den ikke, så vil den vogte dig, elsk den, så vil den værne dig!
7 Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
Køb Visdom for det bedste, du ejer, køb Forstand for alt, hvad du har;
8 Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
hold den højt, så bringer den dig højt til Vejrs, den bringer dig Ære, når du favner den;
9 Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
den sætter en yndig Krans på dit Hoved; den rækker dig en dejlig Krone.
10 Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
Hør, min Søn, tag imod mine Ord, så bliver dine Leveår mange.
11 Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
Jeg viser dig Visdommens Vej, leder dig ad Rettens Spor;
12 Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
når du går, skal din Gang ej hæmmes, og løber du, snubler du ikke;
13 Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
hold fast ved Tugt, lad den ikke fare, tag Vare på den, thi den er dit Liv.
14 Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
Kom ikke på gudløses Sti, skrid ej frem ad de ondes Vej.
15 O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
sky den og følg den ikke, vig fra den, gå udenom;
16 Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
thi de sover ikke, når de ikke har syndet, og Søvnen flyr dem, når de ej har bragt Fald.
17 Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
Thi de æder Gudløsheds Brød og drikker Urettens Vin.
18 Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
men retfærdiges Sti er som strålende Lys, der vokser i Glans til højlys Dag:
19 Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
Gudløses Vej er som Mørket, de skønner ej, hvad de snubler over,
20 Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
Mærk dig, min Søn, mine Ord, bøj Øret til, hvad jeg siger;
21 Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
det slippe dig ikke af Syne, du vogte det dybt i dit Hjerte;
22 Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
thi det er Liv for dem, der finder det, Helse for alt deres Kød.
23 Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
Vogt dit Hjerte mer end alt andet, thi derfra udspringer Livet.
24 Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
Hold dig fra Svig med din Mund, lad Læbernes Falskhed være dig fjern.
25 Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
Lad dine Øjne se lige ud, dit Blik skue lige frem;
26 Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
gå ad det lige Spor, lad alle dine Veje sigte mod Målet;
27 Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.
bøj hverken til højre eller venstre, lad Foden vige fra ondt!
