Süleyman'In Özdeyişleri 4
1 Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
Hører, I Sønner! en Faders Undervisning og giver Agt for at faa Forstand;
2 Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
thi jeg har givet eder en god Lærdom; forlader ikke min Lov!
3 Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
Thi jeg var min Faders Søn, min Moders ømme og eneste Barn.
4 Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
Og han lærte mig og sagde til mig: Lad dit Hjerte holde fast ved mit Ord, bevar mine Bud, saa skal du leve.
5 Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
Køb Visdom, køb Forstand, glem ikke og vig ikke fra min Munds Ord.
6 Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
Forlad den ikke, saa skal den bevare dig, elsk den, saa skal den bevogte dig.
7 Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
Visdommens Begyndelse er: Køb Visdom, og for al din Ejendom køb Forstand!
8 Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
Ophøj den, saa skal den ophøje dig, naar du tager den i Favn, saa skal den ære dig.
9 Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
Den skal sætte en yndig Krans paa dit Hoved, den skal give dig en dejlig Krone.
10 Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
Hør, min Søn! og tag imod mine Ord, saa skulle dine Leveaar blive mange.
11 Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
Jeg underviser dig om Visdoms Vej, jeg leder dig paa jævne Stier.
12 Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
Naar du gaar, skal din Gang ikke blive trang, og naar du løber, skal du ikke støde dig.
13 Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
Hold fast ved Undervisning, lad den ikke fare, bevar den; thi den er dit Liv.
14 Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
Kom ikke paa de ugudeliges Sti, og gak ikke frem paa de ondes Vej!
15 O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
Lad den ligge, gak ikke frem paa den, vig fra den og gak forbi!
16 Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
Thi de sove ikke, naar de ikke have gjort ilde; og deres Søvn flyr fra dem, naar de ikke have bragt nogen til Fald.
17 Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
Thi de æde Ugudeligheds Brød og drikke Uretfærdigheds Vin.
18 Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
Og de retfærdiges Sti er som et skinnende Lys, der bliver klarere og klarere indtil Middag.
19 Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
De ugudeliges Vej er som Mørket, de vide ikke, hvorpaa de skulle støde sig.
20 Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
Min Søn! giv Agt paa mine Ord, bøj dit Øre til min Tale.
21 Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
Lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar dem i dit Hjerte!
22 Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
Thi de ere Liv for hver den, som finder dem, og Lægedom for hans hele Legeme.
23 Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
Bevar dit Hjerte fremfor alt det, der forvares; thi fra det udgaar Livet.
24 Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
Hold dig fri for Munds Vanartighed, og lad Læbers Forvendthed være langt fra dig!
25 Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
Lad dine Øjne se ligefrem, og lad dine Øjenlaage være ret frem for dig!
26 Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
Overvej vel din Fods Sti, og alle dine Veje skulle faa Fasthed.
27 Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.
Bøj ikke af til højre eller venstre, vend din Fod fra det onde!
