Süleyman'In Özdeyişleri 30
1 Massalı Yake oğlu Agur'un sözleri: Bu adam şöyle diyor: “Yoruldum, ey Tanrım, yoruldum ve tükendim.
The words of Agur the son of Yakeh, even the prophecy: the man said unto Ithiel, even unto Ithiel and Ukkal,
2 Gerçekten ben insanların en cahiliyim, Bende insan aklı yok.
“Surely I am more brutish than any man, and have not the understanding of a common man.
3 Bilgeliği öğrenmedim, Kutsal Olan'a ilişkin bilgiden de yoksunum.
Nor have I learned wisdom, so that I should have knowledge of the Holy One.
4 Kim göklere çıkıp indi? Kim yeli avuçlarında topladı? Suları giysisiyle sarıp sarmalayan kim? Kim belirledi dünyanın sınırlarını? Adı nedir, oğlunun adı nedir, biliyorsan söyle!
Who was it that ascended into heaven, and came down again? who gathered the wind in his fists? who bound the waters in a garment? who set up all the ends of the earth? what is his name, and what is his son's name, if thou knowest it?”
5 Tanrı'nın her sözü güvenilirdir, O kendisine sığınan herkese kalkandır.
Every saying of God is purified: he is a shield unto those that put their trust in him.
6 O'nun sözüne bir şey katma, Yoksa seni azarlar, yalancı çıkarsın.
Do not add aught unto his words: lest he reprove thee, and thou be found a liar.
7 Ey Tanrı, iki şey diledim senden: Ben ölmeden bunları esirgeme benden.
Two things do I request of thee: deny them not to me before I die.
8 Sahtekârlığı, yalanı benden uzak tut, Bana ne yoksulluk ne de zenginlik ver; Payıma düşen ekmeği ver, yeter.
Vanity and lying words do thou remove far from me: neither poverty nor riches give thou unto me; let me eat the bread appointed unto me:
9 Yoksa bolluktan, ‘Kimmiş RAB?’ diye seni yadsır, Ya da yoksulluktan çalar Ve Tanrım'ın adını lekelemiş olurum.
Lest I become over-full, and deny thee, and say, Who is the Lord? or lest I become poor, and steal, and trespass against the name of my God.
10 “Köleyi efendisine çekiştirme, Yoksa sana lanet eder, sen de suçlu çıkarsın.
Do not calumniate a servant unto his master: lest he curse thee, and thou incur guilt.
11 Öyleleri var ki, babalarına lanet eder, Annelerine değer vermezler.
There is a generation that curseth its father, and doth not bless its mother.
12 Öyleleri var ki, kendilerini tertemiz sanırlar, Oysa kötülüklerinden arınmış değiller.
There is a generation that is pure in its own eyes, and yet is not washed [clean] of its filthiness.
13 Öyleleri var ki, kendilerinden üstün kimse yok sanır, Herkese tepeden bakarlar.
There is a generation—O how lofty are its eyes! and its eyelids are so lifted up.
14 Öyleleri var ki, dişleri kılıç, çeneleri bıçaktır, Mazlumlarla yoksulları yutup yeryüzünden yok ederler.
There is a generation, whose teeth are as swords, and whose string teeth are as knives, to devour the poor from off the earth, and the needy from among men.
15 Sülüğün iki kızı vardır, adları ‘Ver, ver’dir. Hiç doymayan üç şey, ‘Yeter’ demeyen dört şey vardır:
Insatiability hath two daughters, [crying, ] Give, give. There are three things that are never satisfied, yea, four things which never say, Enough:
The nether world; and a barren womb; the earth which is not satisfied with water; and the fire which never saith, Enough. (Sheol h7585)
17 Babasıyla alay edenin, annesinin sözünü hor görenin Gözünü vadideki kargalar oyacak; O akbabalara yem olacak.
The eye that mocketh at his father, and despiseth to obey his mother, this shall the ravens of the valley pick out; and the young eagles shall eat it.
18 Aklımın ermediği üç şey, Anlamadığım dört şey var:
Three things there are which are too wonderful for me; and four, which I know not:
19 Kartalın gökyüzünde, Yılanın kayada, Geminin denizde izlediği yol Ve erkeğin genç kızla tuttuğu yol.
The way of the eagle in the air; the way of a serpent upon a rock; the way of a ship in the heart of the sea; and the way of a man with a young woman.
20 Zina eden kadının yolu da şöyledir: Yer, ağzını siler, Sonra da, ‘Suç işlemedim’ der.
Such is the way of an adulterous woman: she eateth, and wipeth her mouth, and saith, I have done no wrong.
21 Yeryüzü üç şeyin altında sarsılır; Katlanamadığı dört şey vardır:
Under three things the earth trembleth, and under four which she cannot bear:
22 Kölenin kral olması, Budalanın doyması,
Under a servant when he becometh king, and a worthless fool when he hath eaten enough bread;
23 Nefret edilen kadının evlenmesi Ve hizmetçinin hanımının yerine geçmesi.
Under an odious woman when she is married, and a bond-woman when she dispossesseth her mistress.
24 “Dünyada dört küçük yaratık var ki, Çok bilgece davranırlar:
There are four which are the little ones of the earth, and they are nevertheless exceedingly wise:
25 Karıncalar güçlü olmayan bir topluluktur, Ama yiyeceklerini yazdan biriktirirler.
The ants are a people not strong, therefore do they prepare in the summer their food;
26 Kaya tavşanları da güçsüz bir topluluktur, Ama yuvalarını kaya kovuklarında yaparlar.
The conies are but a feeble people, therefore do they place on the rocks their houses;
27 Çekirgelerin kralı yoktur, Ama bölük bölük ilerlerler.
The locusts have no king, and yet they go forth in troops altogether;
28 Kertenkele elle bile yakalanır, Ama kral saraylarında bulunur.
The spider thou canst catch with [thy] hands, and yet she is in the palaces of a king.
29 “Yürüyüşü gösterişli üç yaratık, Davranışı gösterişli dört yaratık var:
Three there are that have a stately step, and four, that are stately in going:
30 Hayvanların en güçlüsü olan Ve hiçbir şeyin önünde pes etmeyen aslan,
The lion, the mightiest among beasts, who turneth not round from before any one;
31 Tazı, teke Ve ordusunun başındaki kral.
The light-legged greyhound, and the he-goat; and a king, against whom there is no rising up.
32 “Eğer budala gibi kendini yücelttinse Ya da kötülük tasarladınsa, Dur ve düşün!
If thou hast become degraded by lifting up thyself, or if thou hast devised evil, put thy hand to thy mouth:
33 Çünkü nasıl sütü dövünce tereyağı, Burnu sıkınca kan çıkarsa, Öfkeyi kurcalayınca da kavga çıkar.”
For the pressure of milk bringeth forth butter, and the pressure of the nose bringeth forth blood: so the pressure of wrath bringeth forth strife.
