< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >

1 Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
Èovjek koji po karanju ostaje tvrdoglav, ujedanput æe propasti, da neæe biti lijeka.
2 Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
Kad se umnožavaju pravednici, veseli se narod; a kad vlada bezbožnik, uzdiše narod.
3 Bilgeliği seven babasını sevindirir, Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
Ko ljubi mudrost, veseli oca svojega; a ko se druži s kurvama, rasipa svoje dobro.
4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, Rüşvet alansa çökertir.
Car pravdom podiže zemlju; a ko uzima mito, satire je.
5 Başkasını pohpohlayan kişi, Ona tuzak olur.
Ko laska prijatelju svojemu, razapinje mrežu nogama njegovijem.
6 Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
U grijehu je zla èovjeka zamka, a pravednik pjeva i veseli se.
7 Doğru kişi yoksulların hakkını verir, Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
Pravednik razumije parbu nevoljnijeh, a bezbožnik ne mari da zna.
8 Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
Potsmjevaèi raspaljuju grad, a mudri utišavaju gnjev.
9 Bilge kişiyle davası olan ahmak Kızar, alay eder ve rahat vermez.
Mudar èovjek kad se pre s ludijem, ili se srdio ili smijao, nema mira.
10 Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, Doğrularsa onun canını korur.
Krvopije mrze na bezazlenoga, a pravi se brinu za dušu njegovu.
11 Akılsız hep patlamaya hazırdır, Bilgeyse öfkesini dizginler.
Sav gnjev svoj izliva bezumnik, a mudri ustavlja ga natrag.
12 Hükümdar yalana kulak verirse, Bütün görevlileri de kötü olur.
Koji knez sluša lažne rijeèi, sve su mu sluge bezbožne.
13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
Siromah i koji daje na dobit sretaju se; obojici Gospod prosvjetljuje oèi.
14 Yoksulları adaletle yöneten kralın Tahtı hep güvenlikte olur.
Koji car pravo sudi siromasima, njegov æe prijesto stajati dovijeka.
15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
Prut i kar daju mudrost, a dijete pusto sramoti mater svoju.
16 Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
Kad se umnožavaju bezbožnici, umnožavaju se grijesi, a pravednici æe vidjeti propast njihovu.
17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek Ve gönlünü hoşnut edecektir.
Karaj sina svojega, i smiriæe te, i uèiniæe milinu duši tvojoj.
18 Tanrısal esinden yoksun olan halk Sınır tanımaz olur. Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
Kad nema utvare, rasipa se narod; a ko drži zakon, blago njemu!
19 Köle salt sözle terbiye edilemez, Çünkü anlasa da kulak asmaz.
Rijeèima se ne popravlja sluga, jer ako i razumije, opet ne sluša.
20 Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
Jesi li vidio èovjeka nagla u besjedi svojoj? više ima nadanja od bezumna nego od njega.
21 Çocukluğundan beri kölesini şımartan, Sonunda cezasını çeker.
Ako ko mazi slugu od malena, on æe najposlije biti sin.
22 Öfkeli kişi çekişme yaratır, Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
Gnjevljiv èovjek zameæe svaðu, i ko je naprasit, mnogo griješi.
23 Kibir insanı küçük düşürür, Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
Oholost ponižuje èovjeka, a ko je smjeran duhom, dobija slavu.
24 Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
Ko dijeli s lupežem, mrzi na svoju dušu, èuje prokletstvo i ne prokazuje.
25 İnsandan korkmak tuzaktır, Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
Strašiv èovjek meæe sebi zamku; a ko se u Gospoda uzda, biæe u visokom zaklonu.
26 Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
Mnogi traže lice vladaoèevo, ali je od Gospoda sud svakome.
27 Doğrular haksızlardan iğrenir, Kötüler de dürüst yaşayanlardan.
Pravednima je mrzak nepravednik, a bezbožniku je mrzak ko pravo hodi.

< Süleyman'In Özdeyişleri 29 >