Süleyman'In Özdeyişleri 26
1 Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.
Jak śnieg w lecie i jak deszcz we żniwa, tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.
Jak ptak się tuła [i] jak jaskółka lata, tak nie przyjdzie niezasłużone przekleństwo.
3 Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
Bicz na konia, wędzidło na osła, a kij na grzbiet głupiego.
4 Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.
Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i ty nie był do niego podobny.
5 Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.
Odpowiedz głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach.
6 Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.
Kto powierza głupiemu posłannictwo, odcina sobie nogi i pije na własną szkodę.
7 Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.
[Jak] nierówne są nogi chromego, tak przysłowie w ustach głupich.
8 Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.
Jaki jest ten, kto przywiązuje kamień do procy, taki ten, kto oddaje cześć głupiemu.
9 Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.
Jak cierń wbija się w rękę pijaka, tak przysłowie w ustach głupców.
10 Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.
Wielki [Bóg] stworzył wszystko i odpłaca głupiemu, odpłaca również przestępcom.
11 Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.
[Jak] pies powraca do swoich wymiocin, tak głupi powtarza swoją głupotę.
12 Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.
Widzisz człowieka, co mądry w swoich oczach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.
13 Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.
Leniwy mówi: Lew na drodze, lew na ulicach.
14 Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.
Jak drzwi się obracają na swoich zawiasach, tak leniwy na swoim łóżku.
15 Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.
Leniwy kryje rękę pod pachę, a ciężko mu ją podnosić do ust.
16 Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.
Leniwy uważa się za mądrzejszego niż siedmiu odpowiadających rozsądnie.
17 Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.
Kto przechodzi i wtrąca się w cudzy spór, jest jak ten, który łapie psa za uszy.
18 Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
Jak szalony wypuszcza iskry, strzały i śmierć;
Taki jest każdy, kto zwodzi swego bliźniego i mówi: Czy nie żartowałem?
20 Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.
Gdy nie ma drew, ogień gaśnie; tak gdy nie ma plotkarza, ustaje spór.
21 Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.
Jak węgiel dla żaru i drwa do ognia, tak kłótliwy człowiek do wzniecenia sporu.
22 Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.
Słowa plotkarzy są [jak] rany; przenikają do głębi wnętrzności.
23 Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.
Palące wargi i złe serce [są jak] gliniana skorupa pokryta żużlem srebrnym.
24 Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.
Ten, kto nienawidzi, udaje wargami, lecz w sercu knuje podstęp.
25 Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.
Gdy mówi miłym głosem, nie wierz mu, bo siedem obrzydliwości ma w swoim sercu.
26 Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.
Nienawiść [człowieka] bywa pokryta podstępem, [ale] jego niegodziwość będzie odkryta na zgromadzeniu.
27 Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.
Kto kopie dół, wpadnie w niego; kto kamień toczy, na niego się on obróci.
28 Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.
Kłamliwy język nienawidzi [tych, których] uciska, a usta pochlebcze prowadzą do zguby.
