< Süleyman'In Özdeyişleri 26 >

1 Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.
Seperti hujan di musim kemarau, dan salju di musim panas, begitu juga pujian bagi orang bodoh tidak pantas.
2 Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.
Seperti burung terbang dan melayang-layang di udara, begitu juga kutukan tak bisa kena pada orang yang tak bersalah.
3 Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
Keledai harus dikenakan kekang, kuda harus dicambuk, demikian juga orang bodoh harus dipukul.
4 Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.
Orang yang menjawab pertanyaan orang dungu, sama bodohnya dengan orang itu.
5 Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.
Pertanyaan yang bodoh harus dijawab dengan jawaban yang bodoh pula, supaya si penanya sadar bahwa ia tidak pandai seperti yang disangkanya.
6 Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.
Mengutus seorang bodoh untuk mengirim berita, sama dengan mematahkan kaki sendiri dan mencari celaka.
7 Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.
Seperti orang lumpuh menggunakan kakinya, begitulah orang bodoh yang mengucapkan petuah.
8 Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.
Memuji orang yang tak berpengetahuan, seperti mengikat batu erat-erat pada jepretan.
9 Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.
Seperti pemabuk mengeluarkan duri dari tangannya, begitulah orang bodoh yang mengucapkan petuah.
10 Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.
Siapa mempekerjakan orang bodoh atau sembarang orang akan merugikan banyak orang.
11 Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.
Seperti anjing kembali kepada muntahnya, begitulah orang bodoh yang mengulangi kebodohannya.
12 Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.
Orang yang bodoh sekali masih lebih baik daripada orang yang menganggap dirinya pandai.
13 Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.
Si pemalas suka tinggal di rumah; ia berkata "Ada singa di luar, aku bisa diterkam di tengah jalan."
14 Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.
Seperti pintu berputar pada engselnya, begitulah si pemalas membalik-balikkan badannya di atas tempat tidurnya.
15 Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.
Ada orang yang malas bukan kepalang; menyuap makanan ke mulutnya pun ia enggan.
16 Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.
Si pemalas menganggap dirinya lebih berhikmat daripada tujuh orang yang memberi jawaban yang tepat.
17 Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.
Orang yang ikut campur dalam pertengkaran yang bukan urusannya sama seperti orang yang menangkap anjing liar pada telinganya.
18 Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
Orang yang menipu, lalu berkata, "Aku hanya bergurau saja," sama dengan orang gila yang bermain dengan senjata berbahaya.
20 Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.
Jika kayu telah habis, padamlah api; jika si bocor mulut sudah tiada, pertengkaran pun berhenti.
21 Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.
Seperti arang dan kayu membuat api tetap menyala; begitulah orang yang suka bertengkar membakar suasana.
22 Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.
Fitnah itu enak rasanya; orang suka menelannya.
23 Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.
Bagaikan periuk tanah disepuh perak, begitulah orang yang manis di mulut, tapi berhati jahat.
24 Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.
Si pembenci manis kata-katanya tapi hatinya penuh tipu daya.
25 Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.
Meskipun ia ramah, janganlah percaya; karena kebencian menguasai hatinya.
26 Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.
Sekalipun ia menyembunyikan kebenciannya, semua orang akan melihat kejahatannya.
27 Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.
Siapa menggali lobang untuk orang lain, akan terperosok ke dalamnya. Siapa menggelindingkan batu supaya menimpa orang lain, akan tertimpa sendiri oleh batu itu.
28 Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.
Mendustai orang sama saja dengan membencinya. Mulut manis mendatangkan celaka.

< Süleyman'In Özdeyişleri 26 >