Süleyman'In Özdeyişleri 26
1 Yaz ortasında kar, hasatta yağmur uygun olmadığı gibi, Akılsıza da onur yakışmaz.
Kao snijeg ljeti ili kiša o žetvi, tako pristaju počasti bezumnomu.
2 Öteye beriye uçuşan serçe Ve kırlangıç gibi, Hak edilmemiş lanet de tutmaz.
Kao vrabac kad prhne i lastavica kad odleti, tako se i bezrazložna kletva ne ispunja.
3 Ata kırbaç, eşeğe gem, Akılsızın sırtına da değnek gerek.
Bič konju, uzda magarcu, a šiba leđima bezumnika.
4 Akılsıza ahmaklığına göre karşılık verme, Yoksa sen de onun düzeyine inersin.
Ne odgovaraj bezumniku po njegovoj ludosti, da mu i sam ne postaneš jednak.
5 Akılsıza ahmaklığına uygun karşılık ver, Yoksa kendini bilge sanır.
Odgovori bezumniku po ludosti njegovoj, da se ne bi učinio sam sebi mudar.
6 Akılsızın eliyle haber gönderen, Kendi ayaklarını kesen biri gibi, Kendine zarar verir.
Odsijeca noge sebi i gorčinu pije tko po bezumnom poruke šalje.
7 Akılsızın ağzında özdeyiş, Kötürümün sarkan bacakları gibidir.
Klecava bedra u hromoga - mudra je izreka u ustima bezumničkim.
8 Akılsızı onurlandırmak, Taşı sapana bağlamak gibidir.
Kamen za praćku vezuje tko bezumnom iskazuje čast.
9 Sarhoşun elindeki dikenli dal ne ise, Akılsızın ağzında özdeyiş de odur.
Trnovita grana u ruci pijanice: mudra izreka u ustima bezumnika.
10 Oklarını gelişigüzel fırlatan okçu neyse, Yoldan geçen akılsızı ya da sarhoşu ücretle tutan da öyledir.
Strijelac koji ranjava sve prolaznike: takav je onaj tko unajmljuje bezumnika.
11 Ahmaklığını tekrarlayan akılsız, Kusmuğuna dönen köpek gibidir.
Bezumnik se vraća svojoj ludosti kao što se pas vraća na svoju bljuvotinu.
12 Kendini bilge gören birini tanıyor musun? Akılsız bile ondan daha umut vericidir.
Vidiš li čovjeka koji se sam sebi mudrim čini? Znaj, i od bezumnika ima više nade nego od njega!
13 Tembel, “Yolda aslan var, Sokaklarda aslan dolaşıyor” der.
Lijenčina veli: “Zvijer je na putu, i lav je na ulicama.”
14 Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, Tembel de yatağında döner durur.
Kao što se vrata okreću na stožerima svojim, tako i lijenčina na postelji svojoj.
15 Tembel elini sahana daldırır, Yeniden ağzına götürmeye üşenir.
Lijenčina umače ruku u zdjelu, ali je ne može prinijeti ustima.
16 Tembel kendini, Akıllıca yanıt veren yedi kişiden daha bilge sanır.
Lijenčina se čini sebi mudrijim od sedmorice koji umno odgovaraju.
17 Kendini ilgilendirmeyen bir kavgaya bulaşan kişi, Yoldan geçen köpeği kulaklarından tutana benzer.
Psa za uši hvata tko se, u prolazu, umiješa u raspru koja ga se ne tiče.
18 Ateşli ve öldürücü oklar savuran bir deli neyse, Komşusunu aldatıp, “Şaka yapıyordum” Diyen de öyledir.
Kao bjesomučnik koji baca zublje, strelice i sije smrt,
takav je čovjek koji vara bližnjega svoga i veli: “Samo se našalih.”
20 Odun bitince ateş söner, Dedikoducu yok olunca kavga diner.
Kad nestane drva, oganj se gasi, i kad više nema klevetnika, prestaje svađa.
21 Kor için kömür, ateş için odun neyse, Çekişmeyi alevlendirmek için kavgacı da öyledir.
Ugljen je za žeravnicu i drvo za oganj, a svadljivac da raspaljuje svađu.
22 Dedikodu tatlı lokma gibidir, İnsanın ta içine işler.
Klevetnikove su riječi kao slastice: spuštaju se u dno utrobe.
23 Okşayıcı dudaklarla kötü yürek, Sırlanmış toprak kaba benzer.
Srebrna gleđa preko zemljana suđa: laskave usne i opako srce.
24 Yüreği nefret dolu kişi sözleriyle niyetini gizlemeye çalışır, Ama içi hile doludur.
Mrzitelj hini usnama svojim, a u sebi nosi prijevaru;
25 Güzel sözlerine kanma, Çünkü yüreğinde yedi iğrenç şey vardır.
ne vjeruj mu kad ljupkim glasom govori, jer u srcu mu je sedam grdila;
26 Nefretini hileyle örtse bile, Kötülüğü toplumun önünde ortaya çıkar.
ako himbom skriva mržnju, njegova će se opačina otkriti na zboru.
27 Başkasının kuyusunu kazan içine kendi düşer, Taşı yuvarlayan altında kalır.
Tko jamu kopa, sam u nju pada, i tko kamen valja, na njega se prevaljuje.
28 Yalancı dil incittiği kişilerden nefret eder, Yaltaklanan ağızdan yıkım gelir.
Lažljiv jezik mrzi svoje žrtve, laskava usta propast spremaju.
