Süleyman'In Özdeyişleri 19
1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
Mejor es el pobre que camina en su integridad que el que es perverso de labios y es necio.
2 Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
No es bueno tener celo sin conocimiento, ni precipitarse con los pies y perder el camino.
3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
La necedad del hombre subvierte su camino; su corazón se enfurece contra Yahvé.
4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
La riqueza añade muchos amigos, pero el pobre está separado de su amigo.
5 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
El testigo falso no quedará impune. El que vierte mentiras no quedará libre.
6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
Muchos pedirán el favor de un gobernante, y todo el mundo es amigo de un hombre que da regalos.
7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
Todos los parientes de los pobres le rehúyen; ¡cuánto más le evitan sus amigos! Los persigue con súplicas, pero se han ido.
8 Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
El que obtiene la sabiduría ama su propia alma. El que guarda el entendimiento encontrará el bien.
9 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
El testigo falso no quedará impune. El que dice mentiras perecerá.
10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
La vida delicada no es apropiada para un tonto, y mucho menos que un siervo se enseñoree de los príncipes.
11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
La discreción del hombre lo hace lento para la ira. Es su gloria pasar por alto una ofensa.
12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
La ira del rey es como el rugido de un león, pero su favor es como el rocío en la hierba.
13 Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
El hijo necio es la calamidad de su padre. Las peleas de una esposa son un goteo continuo.
14 Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
La casa y las riquezas son una herencia de los padres, pero una esposa prudente es de Yahvé.
15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
La pereza hace caer en un profundo sueño. El alma ociosa sufrirá hambre.
16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
El que guarda el mandamiento guarda su alma, pero el que es despectivo en sus caminos, morirá.
17 Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
El que se apiada de los pobres presta a Yahvé; lo recompensará.
18 Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
Disciplina a tu hijo, porque hay esperanza; no seas partícipe de su muerte.
19 Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
El hombre de mal genio debe pagar la pena, porque si lo rescatas, debes hacerlo de nuevo.
20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
Escucha el consejo y recibe la instrucción, para que seas sabio en tu fin último.
21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
Hay muchos planes en el corazón del hombre, pero el consejo de Yahvé prevalecerá.
22 İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
Lo que hace que un hombre sea deseado es su bondad. Un pobre es mejor que un mentiroso.
23 RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
El temor a Yahvé conduce a la vida, y luego a la satisfacción; descansa y no será tocado por los problemas.
24 Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
El perezoso entierra su mano en el plato; no volverá a llevárselo a la boca.
25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
Azotad a un burlón, y el simple aprenderá la prudencia; Reprende al que tiene entendimiento, y obtendrá conocimiento.
26 Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
El que roba a su padre y aleja a su madre es un hijo que causa vergüenza y trae reproche.
27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
Si dejas de escuchar la instrucción, hijo mío, te alejarás de las palabras del conocimiento.
28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
Un testigo corrupto se burla de la justicia, y la boca de los malvados engulle iniquidad.
29 Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.
Las penasestán preparadas para los burlones, y golpes para las espaldas de los tontos.
