Süleyman'In Özdeyişleri 19
1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
Better [is] the poor walking in his integrity, Than the perverse [in] his lips, who [is] a fool.
2 Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
Also, without knowledge the soul [is] not good, And the hasty in feet is sinning.
3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
The folly of man perverteth his way, And against Jehovah is his heart wroth.
4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
Wealth addeth many friends, And the poor from his neighbour is separated.
5 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
A false witness is not acquitted, Whoso breatheth out lies is not delivered.
6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
Many entreat the face of the noble, And all have made friendship to a man of gifts.
7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
All the brethren of the poor have hated him, Surely also his friends have been far from him, He is pursuing words — they are not!
8 Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
Whoso is getting heart is loving his soul, He is keeping understanding to find good.
9 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
A false witness is not acquitted, And whoso breatheth out lies perisheth.
10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
Luxury is not comely for a fool, Much less for a servant to rule among princes.
11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
The wisdom of a man hath deferred his anger, And his glory [is] to pass over transgression.
12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
The wrath of a king [is] a growl as of a young lion, And as dew on the herb his good-will.
13 Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
A calamity to his father [is] a foolish son, And the contentions of a wife [are] a continual dropping.
14 Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
House and wealth [are] the inheritance of fathers, And from Jehovah [is] an understanding wife.
15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
Sloth causeth deep sleep to fall, And an indolent soul doth hunger.
16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
Whoso is keeping the command is keeping his soul, Whoso is despising His ways dieth.
17 Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
Whoso is lending [to] Jehovah is favouring the poor, And his deed He repayeth to him.
18 Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
Chastise thy son, for there is hope, And to put him to death lift not up thy soul.
19 Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
A man of great wrath is bearing punishment, For, if thou dost deliver, yet again thou dost add.
20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
Hear counsel and receive instruction, So that thou art wise in thy latter end.
21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
Many [are] the purposes in a man's heart, And the counsel of Jehovah it standeth.
22 İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
The desirableness of a man [is] his kindness, And better [is] the poor than a liar.
23 RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
The fear of Jehovah [is] to life, And satisfied he remaineth — he is not charged with evil.
24 Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
The slothful hath hidden his hand in a dish, Even unto his mouth he bringeth it not back.
25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
A scorner smite, and the simple acts prudently, And give reproof to the intelligent, He understandeth knowledge.
26 Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
Whoso is spoiling a father causeth a mother to flee, A son causing shame, and bringing confusion.
27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
Cease, my son, to hear instruction — To err from sayings of knowledge.
28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
A worthless witness scorneth judgment, And the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
29 Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.
Judgments have been prepared for scorners, And stripes for the back of fools!
