Süleyman'In Özdeyişleri 19
1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
Better is the poor that walketh in his integrity than he that perverse in his lips and is a fool.
2 Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
Also, that the soul be without knowledge is not good; and he that hasteth with his feet sinneth.
3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
The foolishness of man subverteth his way; and his heart fretteth against the LORD.
4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
Wealth addeth many friends: but the poor is separated from his friend.
5 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
A false witness shall not be unpunished; and he that uttereth lies shall not escape.
6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
Many will entreat the favour of the liberal man: and every man is a friend to him that giveth gifts.
7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
All the brethren of the poor do hate him: how much more do his friends go far from him! he pursueth [them with] words, [but] they are gone.
8 Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
He that getteth wisdom loveth his own soul: he that keepeth understanding shall find good.
9 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
A false witness shall not be unpunished; and he that uttereth lies shall perish.
10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
Delicate living is not seemly for a fool; much less for a servant to have rule over princes.
11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
The discretion of a man maketh him slow to anger; and it is his glory to pass over a transgression.
12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
The king’s wrath is as the roaring of a lion; but his favour is as dew upon the grass.
13 Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
A foolish son is the calamity of his father: and the contentions of a wife are a continual dropping.
14 Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
House and riches are an inheritance from fathers: but a prudent wife is from the LORD.
15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
Slothfulness casteth into a deep sleep; and the idle soul shall suffer hunger.
16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
He that keepeth the commandment keepeth his soul: [but] he that is careless of his ways shall die.
17 Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
He that hath pity upon the poor lendeth unto the LORD, and his good deed will he pay him again.
18 Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
Chasten thy son, seeing there is hope; and set not thy heart on his destruction.
19 Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
A man of great wrath shall bear the penalty: for if thou deliver [him], thou must do it yet again.
20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
Hear counsel, and receive instruction, that thou mayest be wise in thy latter end.
21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
There are many devices in a man’s heart; but the counsel of the LORD, that shall stand.
22 İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
The desire of a man is [the measure of] his kindness: and a poor man is better than a liar.
23 RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
The fear of the LORD [tendeth] to life: and he [that hath it] shall abide satisfied; he shall not be visited with evil.
24 Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
The sluggard burieth his hand in the dish, and will not so much as bring it to his mouth again.
25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
smite a scorner, and the simple will learn prudence: and reprove one that hath understanding, [and] he will understand knowledge.
26 Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
He that spoileth his father, and chaseth away his mother, is a son that causeth shame and bringeth reproach.
27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
Cease, my son, to hear instruction [only] to err from the words of knowledge.
28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
A worthless witness mocketh at judgment: and the mouth of the wicked swalloweth iniquity.
29 Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.
Judgments are prepared for scorners, and stripes for the back of fools.
