Süleyman'In Özdeyişleri 19
1 Dürüst yaşayan bir yoksul olmak, Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
Better is the poor man who walketh in his integrity, Than he who is of false lips and a fool.
2 Bilgisiz heves işe yaramaz, Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
Moreover, that the soul be without knowledge is not good, And he that hasteth with is feet stumbleth.
3 İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar, Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
The folly of man destroyeth his way, And then his heart fretteth against the LORD.
4 Zenginlik dost üstüne dost kazandırır. Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
Wealth maketh many friends; But the poor is separated from his neighbor.
5 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan kurtulamaz.
A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall not escape.
6 Birçokları önemli kişinin gözüne girmek Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
Many are they who caress the noble, And every one is the friend of him who giveth gifts.
7 Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse, Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir. Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
All the brethren of the poor man hate him; How much more do his friends go far from him! He runneth after their words, —they are gone!
8 Sağduyulu olan canını sever, Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
He that getteth wisdom loveth himself; He that keepeth understanding shall find good.
9 Yalancı tanık cezasız kalmaz, Yalan soluyan yok olur.
A false witness shall not be unpunished, And he that speaketh lies shall perish.
10 Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse, Kölelerin önderlere egemen olması Hiç uygun değildir.
Luxury is not seemly for a fool; Much less should a servant have rule over princes.
11 Sağduyulu kişi sabırlıdır, Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
A man of understanding is slow to anger; Yea, it is his glory to pass over an offence.
12 Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer, Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
The wrath of a king is like the roaring of a lion; But his favor, like dew upon the grass.
13 Akılsız çocuk babasının başına beladır, Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
A foolish son is a calamity to his father, And the contentions of a wife are a continual dropping.
14 Ev ve servet babadan mirastır, Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
Houses and riches are an inheritance from fathers; But a prudent wife is from the LORD.
15 Tembellik insanı uyuşukluğa iter, Haylaz kişi de aç kalır.
Slothfulness casteth into a deep sleep, And the idle person shall suffer hunger.
16 Tanrı buyruğuna uyan canını korur, Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
He that keepeth the commandment keepeth his life; But he that neglecteth his ways shall die.
17 Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur, Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
He who hath pity on the poor lendeth to the LORD, And that which he giveth will he repay him.
18 Henüz umut varken çocuğunu eğit, Onun yıkımına neden olma.
Chasten thy son because there is hope, But let not thy soul desire to slay him.
19 Huysuz insan cezasını çekmelidir. Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
A man of great wrath will suffer punishment; For if thou deliver him, yet must thou do it again.
20 Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki, Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
Listen to counsel and receive instruction, That thou mayst be wise in thy latter years.
21 İnsan yüreğinde çok şey tasarlar, Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
Many are the devices in the heart of a man; But the purpose of the LORD, that shall stand.
22 İnsandan istenen vefadır, Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
The charm of a man is his kindness; And better is a poor man than a liar.
23 RAB korkusu Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
The fear of the LORD tendeth to life, And he that hath it shall abide satisfied; He shall not be visited with evil.
24 Tembel sahana daldırdığı elini Ağzına geri götürmek bile istemez.
The slothful man dippeth his hand into the dish: He doth not bring it back even to his mouth.
25 Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır, Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
Strike the scoffer, and the simple will become prudent; Reprove a man of understanding, and he will discern knowledge.
26 Babasına saldıran, annesini kovan çocuk, Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
The son that causeth shame and disgrace doeth violence to his father, And chaseth away his mother.
27 Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan, Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
Cease, my son, to listen to the instruction That causeth thee to wander from the words of knowledge!
28 Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir, Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
A worthless witness scoffeth at justice, And the mouth of the wicked swalloweth down iniquity.
29 Alaycılar için ceza, Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.
Punishments are prepared for scoffers, And stripes for the back of fools.
