< Süleyman'In Özdeyişleri 17 >

1 Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
Bolji je zalogaj suha hljeba s mirom nego kuæa puna poklane stoke sa svaðom.
2 Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
Razuman sluga biæe gospodar nad sinom sramotnijem i s braæom æe dijeliti našljedstvo.
3 Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
Topionica je za srebro i peæ za zlato, a srca iskušava Gospod.
4 Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
Zao èovjek pazi na usne zle, a lažljivac sluša jezik pakostan.
5 Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
Ko se ruga siromahu, sramoti stvoritelja njegova; ko se raduje nesreæi, neæe ostati bez kara.
6 Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
Vijenac su starcima unuci, a slava sinovima oci njihovi.
7 Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
Ne prilièi bezumnom visoka besjeda, akamoli knezu lažljiva besjeda.
8 Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
Poklon je dragi kamen onome koji ga prima, kuda se god okrene napreduje.
9 Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
Ko pokriva prijestup, traži ljubav; a ko ponavlja stvar, rastavlja glavne prijatelje.
10 Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
Ukor tišti razumnoga veæma nego ludoga sto udaraca.
11 Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
Zao èovjek traži samo odmet, ali æe se ljut glasnik poslati na nj.
12 Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
Bolje je da èovjeka srete medvjedica kojoj su oteti medvjediæi, nego bezumnik u svom bezumlju.
13 İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
Ko vraæa zlo za dobro, neæe se zlo odmaæi od kuæe njegove.
14 Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
Ko poène svaðu, otvori ustavu vodi; zato prije nego se zametne, proði se raspre.
15 Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
Ko opravda krivoga i ko osudi pravoga, obojica su gad Gospodu.
16 Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
Na što je blago bezumnome u ruci kad nema razuma da pribavi mudrost?
17 Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
U svako doba ljubi prijatelj, i brat postaje u nevolji.
18 Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
Èovjek bezuman daje ruku i jamèi se za prijatelja svojega.
19 Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
Ko miluje svaðu, miluje grijeh; ko podiže uvis vrata svoja, traži pogibao.
20 Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
Ko je opaka srca, neæe naæi dobra; i ko dvolièi jezikom, pašæe u zlo.
21 Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
Ko rodi bezumna, na žalost mu je, niti æe se radovati otac luda.
22 İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
Srce veselo pomaže kao lijek, a duh žalostan suši kosti.
23 Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
Bezbožnik prima poklon iz njedara da prevrati putove pravdi.
24 Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
Razumnomu je na licu mudrost, a oèi bezumniku vrljaju nakraj zemlje.
25 Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
Žalost je ocu svojemu sin bezuman, i jad roditeljci svojoj.
26 Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
Nije dobro globiti pravednika, ni da knezovi biju koga što je radio pravo.
27 Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
Usteže rijeèi svoje èovjek koji zna, i tiha je duha èovjek razuman.
28 Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
I bezuman kad muèi, misli se da je mudar, i razuman, kad stiskuje usne svoje.

< Süleyman'In Özdeyişleri 17 >