Süleyman'In Özdeyişleri 17
1 Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.
2 Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.
3 Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.
4 Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.
5 Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.
6 Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.
7 Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.
8 Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.
9 Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.
10 Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.
11 Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.
12 Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.
13 İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.
14 Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.
15 Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.
16 Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?
17 Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.
18 Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.
19 Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.
20 Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.
21 Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.
22 İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.
23 Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.
24 Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.
25 Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.
26 Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.
27 Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.
28 Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.
Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.
