Süleyman'In Özdeyişleri 15
1 Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır, Oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir.
Et mildt Svar dæmper Vrede; men et bittert Ord vækker Fortørnelse.
2 Bilgenin dili bilgiyi iyi kullanır, Akılsızın ağzındansa ahmaklık akar.
De vises Tunge giver god Kundskab, men Daarers Mund udgyder Taabelighed.
3 RAB'bin gözü her yerde olanı görür, Kötüleri de iyileri de gözler.
Herrens Øjne ere alle Vegne, og de beskue onde og gode.
4 Okşayıcı dil yaşam verir, Çarpık dilse ruhu yaralar.
Tungens Blidhed er et Livsens Træ; men Forvendthed ved den er Sønderknuselse i Aanden.
5 Ahmak babasının uyarılarını küçümser, İhtiyatlı kişi azara kulak verir.
Daaren foragter sin Faders Tugtelse; men den, som agter paa Revselse, handler klogt.
6 Doğru kişinin evi büyük hazine gibidir, Kötünün geliriyse sıkıntı kaynağıdır.
I den retfærdiges Hus er meget Gods; men der er Forstyrrelse i den ugudeliges Indtægt.
7 Bilgelerin dudakları bilgi yayar, Ama akılsızların yüreği öyle değildir.
De vises Læber udstrø Kundskab; men Daarernes Hjerte er ikke saa.
8 RAB kötülerin kurbanından iğrenir, Ama doğruların duası O'nu hoşnut eder.
De ugudeliges Offer er Herren en Vederstyggelighed; men de oprigtiges Bøn er ham en Velbehagelighed.
9 RAB kötü kişinin yolundan iğrenir, Doğruluğun ardından gideni sever.
De ugudeliges Vej er Herren en Vederstyggelighed; men den, som stræber efter Retfærdighed, elsker han:
10 Yoldan sapan şiddetle cezalandırılır Ve azarlanmaktan nefret eden ölüme gider.
Streng Tugt venter den, som forlader Stien; den, som hader Irettesættelse, skal dø.
Dødsriget og Afgrunden ligge aabenbare for Herren, meget mere Menneskens Børns Hjerter. (Sheol h7585)
12 Alaycı kişi azarlanmaktan hoşlanmaz, Bilgelere gidip danışmaz.
En Spotter elsker ikke den, som sætter ham i Rette, han gaar ikke til de vise.
13 Mutlu yürek yüzü neşelendirir, Acılı yürek ruhu ezer.
Et glad Hjerte gør Ansigtet livligt; men ved Hjertets Bekymring nedslaas Modet.
14 Akıllı yürek bilgi arar, Akılsızın ağzıysa ahmaklıkla beslenir.
Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, men Daarers Mund finder Behag i Taabelighed.
15 Mazlumun bütün günleri sıkıntı doludur, Mutlu bir yürekse sahibine sürekli ziyafettir.
Alle den elendiges Dage ere onde; men et glad Hjerte er et bestandigt Gæstebud.
16 Yoksul olup RAB'den korkmak, Zengin olup kaygı içinde yaşamaktan yeğdir.
Bedre er lidet med Herrens Frygt end stort Liggendefæ med Uro.
17 Sevgi dolu bir ortamdaki sebze yemeği, Nefret dolu bir ortamdaki besili danadan yeğdir.
Bedre er en Ret grønne Urter, naar der er Kærlighed hos, end en fed Okse, naar der er Had hos.
18 Huysuz kişi çekişme yaratır, Sabırlı kişi kavgayı yatıştırır.
En hidsig Mand opvækker Trætte, men en langmodig dæmper Kiv.
19 Tembelin yolu dikenli çit gibidir, Doğrunun yoluysa ana caddeye benzer.
Den lades Vej er som et Tjørnegærde; men de oprigtiges Sti er banet.
20 Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuksa annesini küçümser.
En viis Søn glæder sin Fader; men et daarligt Menneske foragter sin Moder.
21 Sağduyudan yoksun kişi ahmaklığıyla sevinir, Ama akıllı insan dürüst bir yaşam sürer.
Daarskab er en Glæde for den, som fattes Forstand, men en forstandig Mand vandrer ret frem.
22 Karşılıklı danışılmazsa tasarılar boşa çıkar, Danışmanların çokluğuyla başarıya ulaşılır.
Anslag blive til intet, naar der ikke er holdt Raad; men hvor der er mange Raadgivere, der bestaa de.
23 Uygun yanıt sahibini mutlu eder, Yerinde söylenen söz ne güzeldir!
Glæde har en Mand af sin Munds Svar; og et Ord i rette Tid — hvor godt!
24 Sağduyulu kişi yukarıya, yaşama giden yoldadır, Bu da ölüler diyarına inmesini önler. (Sheol h7585)
Livsens Vej opadtil gaar den forstandige for at undgaa Dødsriget nedadtil. (Sheol h7585)
25 RAB kibirlinin evini yıkar, Dul kadının sınırını korur.
Herren nedriver de hovmodiges Hus; men han stadfæster Enkens Landemærke.
26 RAB kötünün tasarılarından iğrenir, Temiz düşüncelerden hoşnut kalır.
Den ondes Anslag ere Herren en Vederstyggelighed; men Lifligheds Ord ere rene.
27 Kazanca düşkün kişi kendi evine sıkıntı verir, Rüşvetten nefret edense rahat yaşar.
Den, som jager efter Vinding, forstyrrer sit Hus; men den, som hader Gaver, skal leve.
28 Doğru kişinin aklı yanıtını iyi tartar, Kötünün ağzı kötülük saçar.
Den retfærdiges Hjerte betænker sig paa at svare; men de ugudeliges Mund udgyder onde Ting.
29 RAB kötülerden uzak durur, Oysa doğruların duasını duyar.
Herren er langt borte fra de ugudelige, men hører de retfærdiges Bøn.
30 Gülen gözler yüreği sevindirir, İyi haber bedeni ferahlatır.
Lys for Øjnene glæder Hjertet; et godt Budskab giver Marv i Benene.
31 Yaşam veren uyarıları dinleyen, Bilgeler arasında konaklar.
Det Øre, som hører efter Irettesættelse til Livet, han tager Bo midt iblandt de vise.
32 Terbiyeden kaçan kendine zarar verir, Azara kulak verense sağduyu kazanır.
Den, som lader Tugt fare, foragter sin Sjæl; men den, som hører efter Irettesættelse, forhverver sig Forstand.
33 RAB korkusu bilgelik öğretir, Alçakgönüllülük de onurun önkoşuludur.
Herrens Frygt er Tugt til Visdom, og Ydmyghed gaar foran Ære.
