Süleyman'In Özdeyişleri 14
1 Bilge kadın evini yapar, Ahmak kadın evini kendi eliyle yıkar.
De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.
2 Doğru yolda yürüyen, RAB'den korkar, Yoldan sapan, RAB'bi hor görür.
Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.
3 Ahmağın sözleri sırtına kötektir, Ama bilgenin dudakları kendisini korur.
In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.
4 Öküz yoksa yemlik boş kalır, Çünkü bol ürünü sağlayan öküzün gücüdür.
Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.
5 Güvenilir tanık yalan söylemez, Yalancı tanıksa yalan solur.
Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.
6 Alaycı bilgeliği arasa da bulamaz, Akıllı içinse bilgi edinmek kolaydır.
De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.
7 Akılsız kişiden uzak dur, Çünkü sana öğretecek bir şeyi yok.
Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.
8 İhtiyatlı kişinin bilgeliği, ne yapacağını bilmektir, Akılsızların ahmaklığıysa aldanmaktır.
De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.
9 Ahmaklar suç sunusuyla alay eder, Dürüstler ise iyi niyetlidir.
Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.
10 Yürek kendi acısını bilir, Sevinciniyse kimse paylaşmaz.
Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.
11 Kötü kişinin evi yerle bir edilecek, Doğru kişinin konutuysa bayındır olacak.
Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.
12 Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, Ama sonu ölümdür.
Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
13 Gülerken bile yürek sızlayabilir, Sevinç bitince acı yine görünebilir.
Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.
14 Yüreği dönek olan tuttuğu yolun, İyi kişi de yaptıklarının ödülünü alacaktır.
Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.
15 Saf kişi her söze inanır, İhtiyatlı olansa attığı her adımı hesaplar.
De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.
16 Bilge kişi korktuğu için kötülükten uzaklaşır, Akılsızsa büyüklük taslayıp kendine güvenir.
De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.
17 Çabuk öfkelenen ahmakça davranır, Düzenbazdan herkes nefret eder.
De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.
18 Saf kişilerin mirası akılsızlıktır, İhtiyatlı kişilerin tacı ise bilgidir.
De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.
19 Alçaklar iyilerin önünde, Kötüler doğruların kapısında eğilirler.
De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.
20 Komşusu bile yoksulu sevmez, Oysa zenginin dostu çoktur.
Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.
21 Komşuyu hor görmek günahtır, Ne mutlu mazluma lütfedene!
Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!
22 Kötülük tasarlayan yolunu şaşırmaz mı? Oysa iyilik tasarlayan sevgi ve sadakat kazanır.
Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.
23 Her emek kazanç getirir, Ama boş lakırdı yoksulluğa götürür.
Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.
24 Bilgelerin tacı servetleridir, Akılsızlarsa ahmaklıklarıyla tanınır.
Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.
25 Dürüst tanık can kurtarır, Yalancı tanık aldatıcıdır.
Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.
26 RAB'den korkan tam güvenliktedir, RAB onun çocuklarına da sığınak olacaktır.
Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.
27 RAB korkusu yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.
28 Kralın yüceliği halkının çokluğuna bağlıdır, Halk yok olursa hükümdar da mahvolur.
Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.
29 Geç öfkelenen akıllıdır, Çabuk sinirlenen ahmaklığını gösterir.
De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.
30 Huzurlu yürek bedenin yaşam kaynağıdır, Hırs ise insanı için için yer bitirir.
Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.
31 Muhtacı ezen, Yaradanı'nı hor görüyor demektir. Yoksula acıyansa Yaradan'ı yüceltir.
Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.
32 Kötü kişi uğradığı felaketle yıkılır, Doğru insanın ölümde bile sığınacak yeri var.
Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.
33 Bilgelik akıllı kişinin yüreğinde barınır, Akılsızlar arasında bile kendini belli eder.
In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.
34 Doğruluk bir ulusu yüceltir, Oysa günah herhangi bir halk için utançtır.
Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.
35 Kral sağduyulu kulunu beğenir, Utanç getirene öfkelenir.
De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.
