Süleyman'In Özdeyişleri 13
1 Bilge kişi terbiye edilmeyi sever, Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.
Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
2 İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir, Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.
De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
3 Dilini tutan canını korur, Ama boşboğazın sonu yıkımdır.
Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
4 Tembel canının çektiğini elde edemez, Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.
Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
5 Doğru kişi yalandan nefret eder, Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.
Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
6 Doğruluk dürüst yaşayanı korur, Kötülük günahkârı yıkar.
Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
7 Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir, Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.
Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
8 Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur, Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.
Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
9 Doğruların ışığı parlak yanar, Kötülerin çırası söner.
Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
10 Kibirden ancak kavga çıkar, Öğüt dinleyense bilgedir.
Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
11 Havadan kazanılan para yok olur, Azar azar biriktirenin serveti çok olur.
Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
12 Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır, Yerine gelen dilekse yaşam verir.
Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
13 Uyarılara kulak asmayan bedelini öder, Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.
Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
14 Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
15 Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır, Hainlerin yoluysa yıkıma götürür.
Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
16 İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.
Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
17 Kötü ulak belaya düşer, Güvenilir elçiyse şifa getirir.
Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
18 Terbiye edilmeye yanaşmayanı Yokluk ve utanç bekliyor, Ama azara kulak veren onurlandırılır.
Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. Akılsız kötülükten uzak kalamaz.
Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, Akılsızlarla dost olansa zarar görür.
Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
21 Günahkârın peşini felaket bırakmaz, Doğruların ödülüyse gönençtir.
Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
22 İyi kişi torunlarına miras bırakır, Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.
Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
23 Yoksulun tarlası bol ürün verebilir, Ama haksızlık bunu alıp götürür.
Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
24 Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. Seven baba özenle terbiye eder.
Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
25 Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır, Kötünün karnıysa aç kalır.
Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
