< Süleyman'In Özdeyişleri 13 >
1 Bilge kişi terbiye edilmeyi sever, Alaycı kişi azarlansa da aldırmaz.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke paa skænd.
2 İyi insan ağzından çıkan sözler için ödüllendirilir, Ama hainlerin soluduğu zorbalıktır.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold staar troløses Hu.
3 Dilini tutan canını korur, Ama boşboğazın sonu yıkımdır.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den aabenmundede falder i Vaade.
4 Tembel canının çektiğini elde edemez, Çalışkanın istekleriyse tümüyle yerine gelir.
Den lade attraar uden at faa, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 Doğru kişi yalandan nefret eder, Kötünün sözleriyse iğrençtir, yüzkarasıdır.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Doğruluk dürüst yaşayanı korur, Kötülük günahkârı yıkar.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Kimi hiçbir şeyi yokken kendini zengin gösterir, Kimi serveti çokken kendini yoksul gösterir.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Kişinin serveti gün gelir canına fidye olur, Oysa yoksul kişi tehdide aldırmaz.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand faar ingen Trusel at høre.
9 Doğruların ışığı parlak yanar, Kötülerin çırası söner.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe gaar ud.
10 Kibirden ancak kavga çıkar, Öğüt dinleyense bilgedir.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig raade, er Visdom.
11 Havadan kazanılan para yok olur, Azar azar biriktirenin serveti çok olur.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Haandfuld for Haandfuld, øges.
12 Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır, Yerine gelen dilekse yaşam verir.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Uyarılara kulak asmayan bedelini öder, Buyruklara saygılı olansa ödülünü alır.
Den, der lader haant om Ordet, slaas ned, den, der frygter Budet, faar Løn.
14 Bilgelerin öğrettikleri yaşam kaynağıdır, İnsanı ölüm tuzaklarından uzaklaştırır.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgaas Dødens Snarer.
15 Sağduyulu davranış saygınlık kazandırır, Hainlerin yoluysa yıkıma götürür.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 İhtiyatlı kişi işini bilerek yapar, Akılsız kişiyse ahmaklığını sergiler.
Hver, som er klog, gaar til Værks med Kundskab, Taaben udfolder Daarskab.
17 Kötü ulak belaya düşer, Güvenilir elçiyse şifa getirir.
Gudløs Budbringer gaar det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Terbiye edilmeye yanaşmayanı Yokluk ve utanç bekliyor, Ama azara kulak veren onurlandırılır.
Afvises Tugt, faar man Armod og Skam; agtes paa Revselse, bliver man æret.
19 Yerine getirilen dilek mutluluk verir. Akılsız kötülükten uzak kalamaz.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Taaber en Gru.
20 Bilgelerle oturup kalkan bilge olur, Akılsızlarla dost olansa zarar görür.
Omgaas Vismænd, saa bliver du viis, ilde faren er Taabers Ven.
21 Günahkârın peşini felaket bırakmaz, Doğruların ödülüyse gönençtir.
Vanheld følger Syndere, Lykken naar de retfærdige.
22 İyi kişi torunlarına miras bırakır, Günahkârın servetiyse doğru kişiye kalır.
Den gode efterlader Børnebørn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Yoksulun tarlası bol ürün verebilir, Ama haksızlık bunu alıp götürür.
Paa Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Oğlundan değneği esirgeyen, onu sevmiyor demektir. Seven baba özenle terbiye eder.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 Doğru kişinin yeterince yiyeceği vardır, Kötünün karnıysa aç kalır.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.