< Süleyman'In Özdeyişleri 11 >

1 RAB hileli teraziden iğrenir, Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.
Statera dolosa, abominatio est apud Dominum: et pondus æquum, voluntas eius.
2 Küstahlığın ardından utanç gelir, Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.
Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia: ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.
Simplicitas iustorum diriget eos: et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Gazap günü servet işe yaramaz, Oysa doğruluk ölümden kurtarır.
Non proderunt divitiæ in die ultionis: iustitia autem liberabit a morte.
5 Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.
Iustitia simplicis diriget viam eius: et in impietate sua corruet impius.
6 Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, Ama haini kendi hırsı ele verir.
Iustitia rectorum liberabit eos: et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, Güvendiği güç de biter.
Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes: et expectatio solicitorum peribit.
8 Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.
Iustus de angustia liberatus est: et tradetur impius pro eo.
9 Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.
Simulator ore decipit amicum suum: iusti autem liberabuntur scientia.
10 Doğruların başarısına kent bayram eder, Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.
In bonis iustorum exultabit civitas: et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.
Benedictione iustorum exaltabitur civitas: et ore impiorum subvertetur.
12 Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, Akıllı kişiyse dilini tutar.
Qui despicit amicum suum, indigens corde est: vir autem prudens tacebit.
13 Dedikoducu sır saklayamaz, Oysa güvenilir insan sırdaş olur.
Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana: qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Yol göstereni olmayan ulus düşer, Danışmanı bol olan zafere gider.
Ubi non est gubernator, populus corruet: salus autem, ubi multa consilia.
15 Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.
Affligetur malo, qui fidem facit pro extraneo: qui autem cavet laqueos, securus erit.
16 Sevecen kadın onur, Zorbalarsa yalnızca servet kazanır.
Mulier gratiosa inveniet gloriam: et robusti habebunt divitias.
17 İyilikseverin yararı kendinedir, Gaddarsa kendi başına bela getirir.
Benefacit animæ suæ vir misericors: qui autem crudelis est, etiam propinquos abiicit.
18 Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.
Impius facit opus instabile: seminanti autem iustitiam merces fidelis.
19 Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.
Clementia præparat vitam: et sectatio malorum mortem.
20 RAB sapık yürekliden iğrenir, Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.
Abominabile Domino cor pravum: et voluntas eius in iis, qui simpliciter ambulant.
21 Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, Doğruların soyuysa kurtulur.
Manus in manu non erit innocens malus: semen autem iustorum salvabitur.
22 Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.
Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, Kötülerin umutlarıysa gazapla.
Desiderium iustorum omne bonum est: præstolatio impiorum furor.
24 Eliaçık olan daha çok kazanır, Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.
Alii dividunt propria, et ditiores fiunt: alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Cömert olan bolluğa erecek, Başkasına su verene su verilecek.
Anima, quæ benedicit, impinguabitur: et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Halk buğday istifleyeni lanetler, Ama buğday satanı kutsar.
Qui abscondit frumenta, maledicetur in populis: benedictio autem super caput vendentium.
27 İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.
Bene consurgit diluculo qui quærit bona: qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.
Qui confidit in divitiis suis, corruet: iusti autem quasi virens folium germinabunt.
29 Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.
Qui conturbat domum suam, possidebit ventos: et qui stultus est, serviet sapienti.
30 Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, Bilge kişi insanları kazanır.
Fructus iusti lignum vitæ: et qui suscipit animas, sapiens est.
31 Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.
Si iustus in terra recipit, quanto magis impius et peccator?

< Süleyman'In Özdeyişleri 11 >