Süleyman'In Özdeyişleri 10
1 Süleyman'ın özdeyişleri: Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuk annesini üzer.
En viis Søn glæder sin Fader, men en daarlig Søn er sin Moders Bedrøvelse.
2 Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, Ama doğruluk ölümden kurtarır.
Ugudeliges Liggendefæ gavner intet, men Retfærdighed redder fra Døden.
3 RAB doğru kişiyi aç komaz, Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.
Herren lader ikke den retfærdiges Sjæl hungre, men de ugudeliges Begærlighed støder han tilbage.
4 Tembel eller insanı yoksullaştırır, Çalışkan el zengin eder.
Den, som arbejder med lad Haand, bliver fattig; men de flittiges Haand gør rig.
5 Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.
Den, som samler om Sommeren, er en klog Søn; den, som sover om Høsten, er en Søn, der gør Skam.
6 Bereket doğru kişinin başına yağar, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.
Velsignelser ere over den retfærdiges Hoved, men Vold skjuler de ugudeliges Mund.
7 Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır.
Den retfærdiges Ihukommelse er til Velsignelse; men de ugudeliges Navn smuldrer hen.
8 Bilge kişi buyrukları kabul eder, Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.
Den, som er viis af Hjerte, tager imod Budene; men den, som er en Daare i sin Mund, styrtes.
9 Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.
Den, som vandrer i Oprigtighed, vandrer tryggelig; men den, som gaar Krogveje, bliver røbet.
10 Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar.
Den, som giver Vink med Øjet, foraarsager Krænkelse; og den, som er en Daare i sin Mund, styrtes.
11 Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.
Den retfærdiges Mund er Livets Kilde, men Vold skjuler de ugudeliges Mund.
12 Nefret çekişmeyi azdırır, Sevgi her suçu bağışlar.
Had opvækker Trætter, men Kærlighed skjuler alle Overtrædelser.
13 Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.
Paa den forstandiges Læber findes Visdom; men en Kæp er for den uforstandiges Ryg.
14 Bilge kişi bilgi biriktirir, Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.
De vise gemme paa Kundskab; men for Daarens Mund er Undergang nær.
15 Zenginin serveti onun kalesidir, Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.
Den riges Gods er hans faste Stad; men de fattiges Armod er deres egen Undergang.
16 Doğru kişinin ücreti yaşamdır, Kötünün geliriyse kendisine cezadır.
Den retfærdiges Løn er til Livet; den ugudeliges Indtægt er til Synd.
17 Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.
At bevare Tugt er Vej til Livet; men den, som lader Tilrettevisning fare, vildleder.
18 Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. İftira yayan akılsızdır.
Den, som dølger Had, har falske Læber, og den, som bringer ondt Rygte ud, er en Daare.
19 Çok konuşanın günahı eksik olmaz, Sağduyulu kişiyse dilini tutar.
Hvor mange Ord ere, der lader Overtrædelse ikke af; men den, som sparer sine Læber, er klog.
20 Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, Kötünün niyetleriyse değersizdir.
Den retfærdiges Tunge er udsøgt Sølv; de ugudeliges Hjerte er intet værd.
21 Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.
Den retfærdiges Læber nære mange; men ved den uforstandige dø Daarer.
22 RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden, RAB buna dert katmaz.
Herrens Velsignelse gør rig, og han føjer ikke Smerte til den.
23 Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.
Det er for Daaren som en Leg, naar han gør en skændig Ting; men den forstandige Mand har Visdom.
24 Kötü kişinin korktuğu başına gelir, Doğru kişiyse dileğine erişir.
Hvad den ugudelige frygter for, det skal komme over ham; men de retfærdiges Begæring skal Gud give ham.
25 Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.
Naar Hvirvelvinden farer forbi, saa er den ugudelige ikke mere; men en retfærdig har en evig Grundvold.
26 Dişler için sirke, Gözler için duman neyse, Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.
Som Eddike er for Tænderne, og som Røg er for Øjnene, saa er den lade for dem, som udsende ham.
27 RAB korkusu ömrü uzatır, Kötülerin yıllarıysa kısadır.
Herrens Frygt lægger Dage til; men de ugudeliges Aar forkortes.
28 Doğrunun umudu onu sevindirir, Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.
De retfærdiges Forventelse er Glæde, men de ugudeliges Haab forgaar.
29 RAB'bin yolu dürüst için sığınak, Fesatçı içinse yıkımdır.
En fast Borg er Herrens Vej for den retskafne, men Fordærvelse for dem, som gøre Uret.
30 Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, Ama kötüler ülkede kalamaz.
Den retfærdige skal ikke rokkes evindelig; men de ugudelige skulle ikke bo i Landet.
31 Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, Sapık dilse kesilir.
Den retfærdiges Mund fremfører Visdom, men den Tunge, som taler forvendte Ting, skal udryddes.
32 Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.
Den retfærdiges Læber kende, hvad der er velbehageligt, men de ugudeliges Mund fremfører forvendte Ting.
