Matta 9
1 İsa tekneye binip karşı kıyıya geçti ve kendi kentine gitti.
| اَنَنْتَرَں یِیشُ رْنَوکامارُہْیَ پُنَح پارَماگَتْیَ نِجَگْرامَمْ آیَیَو۔ |
2 Kendisine, yatak üzerinde felçli bir adam getirdiler. İsa onların imanını görünce felçliye, “Cesur ol, oğlum, günahların bağışlandı” dedi.
| تَتَح کَتِپَیا جَنا ایکَں پَکْشاگھاتِنَں سْوَٹّوپَرِ شایَیِتْوا تَتْسَمِیپَمْ آنَیَنْ؛ تَتو یِیشُسْتیشاں پْرَتِیتِں وِجْنایَ تَں پَکْشاگھاتِنَں جَگادَ، ہے پُتْرَ، سُسْتھِرو بھَوَ، تَوَ کَلُشَسْیَ مَرْشَنَں جاتَمْ۔ |
3 Bunun üzerine bazı din bilginleri içlerinden, “Bu adam Tanrı'ya küfrediyor!” dediler.
| تاں کَتھاں نِشَمْیَ کِیَنْتَ اُپادھْیایا مَنَحسُ چِنْتِتَوَنْتَ ایشَ مَنُجَ اِیشْوَرَں نِنْدَتِ۔ |
4 Onların ne düşündüklerini bilen İsa dedi ki, “Yüreğinizde neden kötü düşüncelere yer veriyorsunuz?
| تَتَح سَ تیشامْ ایتادرِشِیں چِنْتاں وِجْنایَ کَتھِتَوانْ، یُویَں مَنَحسُ کرِتَ ایتادرِشِیں کُچِنْتاں کُرُتھَ؟ |
5 Hangisi daha kolay? ‘Günahların bağışlandı’ demek mi, yoksa ‘Kalk, yürü’ demek mi?
| تَوَ پاپَمَرْشَنَں جاتَں، یَدْوا تْوَمُتّھایَ گَچّھَ، دْوَیورَنَیو رْواکْیَیوح کِں واکْیَں وَکْتُں سُگَمَں؟ |
6 Ne var ki, İnsanoğlu'nun yeryüzünde günahları bağışlama yetkisine sahip olduğunu bilesiniz diye...” Sonra felçliye, “Kalk, yatağını topla, evine git!” dedi.
| کِنْتُ میدِنْیاں کَلُشَں کْشَمِتُں مَنُجَسُتَسْیَ سامَرْتھْیَمَسْتِیتِ یُویَں یَتھا جانِیتھَ، تَدَرْتھَں سَ تَں پَکْشاگھاتِنَں گَدِتَوانْ، اُتِّشْٹھَ، نِجَشَیَنِییَں آدایَ گیہَں گَچّھَ۔ |
7 Adam da kalkıp evine gitti.
| تَتَح سَ تَتْکْشَنادْ اُتّھایَ نِجَگیہَں پْرَسْتھِتَوانْ۔ |
8 Halk bunu görünce korkuya kapıldı. İnsana böyle bir yetki veren Tanrı'yı yücelttiler.
| مانَوا اِتّھَں وِلوکْیَ وِسْمَیَں مینِرے، اِیشْوَرینَ مانَوایَ سامَرْتھْیَمْ اِیدرِشَں دَتَّں اِتِ کارَناتْ تَں دھَنْیَں بَبھاشِرے چَ۔ |
9 İsa oradan geçerken, vergi toplama yerinde oturan birini gördü. Matta adındaki bu adama, “Ardımdan gel” dedi. Adam da kalkıp İsa'nın ardından gitti.
| اَنَنْتَرَں یِیشُسْتَتْسْتھانادْ گَچّھَنْ گَچّھَنْ کَرَسَںگْرَہَسْتھانے سَمُپَوِشْٹَں مَتھِنامانَمْ ایکَں مَنُجَں وِلوکْیَ تَں بَبھاشے، مَمَ پَشْچادْ آگَچّھَ، تَتَح سَ اُتّھایَ تَسْیَ پَشْچادْ وَوْراجَ۔ |
10 Sonra İsa, Matta'nın evinde sofrada otururken, birçok vergi görevlisiyle günahkâr gelip O'nunla ve öğrencileriyle birlikte sofraya oturdu.
| تَتَح پَرَں یِیشَو گرِہے بھوکْتُمْ اُپَوِشْٹے بَہَوَح کَرَسَںگْراہِنَح کَلُشِنَشْچَ مانَوا آگَتْیَ تینَ ساکَں تَسْیَ شِشْیَیشْچَ ساکَمْ اُپَوِوِشُح۔ |
11 Bunu gören Ferisiler, İsa'nın öğrencilerine, “Sizin öğretmeniniz neden vergi görevlileri ve günahkârlarla birlikte yemek yiyor?” diye sordular.
| پھِرُوشِنَسْتَدْ درِشْٹْوا تَسْیَ شِشْیانْ بَبھاشِرے، یُشْماکَں گُرُح کِں نِمِتَّں کَرَسَںگْراہِبھِح کَلُشِبھِشْچَ ساکَں بھُںکْتے؟ |
12 İsa bunu duyunca şöyle dedi: “Sağlamların değil, hastaların hekime ihtiyacı var.
| یِیشُسْتَتْ شْرُتْوا تانْ پْرَتْیَوَدَتْ، نِرامَیَلوکاناں چِکِتْسَکینَ پْرَیوجَنَں ناسْتِ، کِنْتُ سامَیَلوکاناں پْرَیوجَنَماسْتے۔ |
13 Gidin de, ‘Ben kurban değil, merhamet isterim’ sözünün anlamını öğrenin. Çünkü ben doğru kişileri değil, günahkârları çağırmaya geldim.”
| اَتو یُویَں یاتْوا وَچَنَسْیاسْیارْتھَں شِکْشَدھْوَمْ، دَیایاں مے یَتھا پْرِیتِ رْنَ تَتھا یَجْنَکَرْمَّنِ۔ یَتوہَں دھارْمِّکانْ آہْواتُں ناگَتوسْمِ کِنْتُ مَنَح پَرِوَرْتَّیِتُں پاپِنَ آہْواتُمْ آگَتوسْمِ۔ |
14 Bu arada Yahya'nın öğrencileri gelip İsa'ya, “Neden biz ve Ferisiler oruç tutuyoruz da senin öğrencilerin tutmuyor?” diye sordular.
| اَنَنْتَرَں یوہَنَح شِشْیاسْتَسْیَ سَمِیپَمْ آگَتْیَ کَتھَیاماسُح، پھِرُوشِنو وَیَنْچَ پُنَح پُنَرُپَوَسامَح، کِنْتُ تَوَ شِشْیا نوپَوَسَنْتِ، کُتَح؟ |
15 İsa şöyle karşılık verdi: “Güvey aralarındayken, davetliler yas tutar mı? Ama güveyin aralarından alınacağı günler gelecek, o zaman oruç tutacaklar.
| تَدا یِیشُسْتانْ اَووچَتْ یاوَتْ سَکھِیناں سَںنْگے کَنْیایا وَرَسْتِشْٹھَتِ، تاوَتْ کِں تے وِلاپَں کَرْتُّں شَکْلُوَنْتِ؟ کِنْتُ یَدا تیشاں سَںنْگادْ وَرَں نَیَنْتِ، تادرِشَح سَمَیَ آگَمِشْیَتِ، تَدا تے اُپَوَتْسْیَنْتِ۔ |
16 Hiç kimse eski giysiyi yeni kumaş parçasıyla yamamaz. Çünkü yeni kumaş çeker, giysiden kopar, yırtık daha beter olur.
| پُراتَنَوَسَنے کوپِ نَوِینَوَسْتْرَں نَ یوجَیَتِ، یَسْماتْ تینَ یوجِتینَ پُراتَنَوَسَنَں چھِنَتِّ تَچّھِدْرَنْچَ بَہُکُتْسِتَں درِشْیَتے۔ |
17 Hiç kimse yeni şarabı eski tulumlara doldurmaz. Yoksa tulumlar patlar; hem şarap dökülür, hem de tulumlar mahvolur. Yeni şarap yeni tulumlara konur, böylece her ikisi de korunmuş olur.”
| اَنْیَنْچَ پُراتَنَکُتْواں کوپِ نَوانَگوسْتَنِیرَسَں نَ نِدَدھاتِ، یَسْماتْ تَتھا کرِتے کُتُو رْوِدِیرْیَّتے تینَ گوسْتَنِیرَسَح پَتَتِ کُتُوشْچَ نَشْیَتِ؛ تَسْماتْ نَوِینایاں کُتْواں نَوِینو گوسْتَنِیرَسَح سْتھاپْیَتے، تینَ دْوَیورَوَنَں بھَوَتِ۔ |
18 İsa onlara bu sözleri söylerken bir havra yöneticisi gelip O'nun önünde yere kapanarak, “Kızım az önce öldü. Ama sen gelip elini onun üzerine koyarsan, dirilecek” dedi.
| اَپَرَں تینَیتَتْکَتھاکَتھَنَکالے ایکودھِپَتِسْتَں پْرَنَمْیَ بَبھاشے، مَمَ دُہِتا پْرایینَیتاوَتْکالے مرِتا، تَسْمادْ بھَواناگَتْیَ تَسْیا گاتْرے ہَسْتَمَرْپَیَتُ، تینَ سا جِیوِشْیَتِ۔ |
19 İsa kalkıp öğrencileriyle birlikte adamın ardından gitti.
| تَدانِیں یِیشُح شِشْیَیح ساکَمْ اُتّھایَ تَسْیَ پَشْچادْ وَوْراجَ۔ |
20 Tam o sırada, on iki yıldır kanaması olan bir kadın İsa'nın arkasından yetişip giysisinin eteğine dokundu.
| اِتْیَنَنْتَرے دْوادَشَوَتْسَرانْ یاوَتْ پْرَدَرامَیینَ شِیرْنَیکا نارِی تَسْیَ پَشْچادْ آگَتْیَ تَسْیَ وَسَنَسْیَ گْرَنْتھِں پَسْپَرْشَ؛ |
21 İçinden, “Giysisine bir dokunsam kurtulurum” diyordu.
| یَسْماتْ مَیا کیوَلَں تَسْیَ وَسَنَں سْپرِشْٹْوا سْواسْتھْیَں پْراپْسْیَتے، سا نارِیتِ مَنَسِ نِشْچِتَوَتِی۔ |
22 İsa arkasına dönüp onu görünce, “Cesur ol, kızım! İmanın seni kurtardı” dedi. Ve kadın o anda iyileşti.
| تَتو یِیشُرْوَدَنَں پَراوَرْتّیَ تاں جَگادَ، ہے کَنْیے، تْوَں سُسْتھِرا بھَوَ، تَوَ وِشْواسَسْتْواں سْوَسْتھامَکارْشِیتْ۔ ایتَدْواکْیے گَدِتَایوَ سا یوشِتْ سْوَسْتھابھُوتْ۔ |
23 İsa, yöneticinin evine varıp kaval çalanlarla gürültülü kalabalığı görünce, “Çekilin!” dedi. “Kız ölmedi, uyuyor.” Onlar ise kendisiyle alay ettiler.
| اَپَرَں یِیشُسْتَسْیادھْیَکْشَسْیَ گیہَں گَتْوا وادَکَپْرَبھرِتِینْ بَہُونْ لوکانْ شَبْدایَمانانْ وِلوکْیَ تانْ اَوَدَتْ، |
| پَنْتھانَں تْیَجَ، کَنْیییَں نامْرِیَتَ نِدْرِتاسْتے؛ کَتھامیتاں شْرُتْوا تے تَمُپَجَہَسُح۔ |
25 Kalabalık dışarı çıkarılınca İsa içeri girip kızın elini tuttu, kız ayağa kalktı.
| کِنْتُ سَرْوّیشُ بَہِشْکرِتیشُ سوبھْیَنْتَرَں گَتْوا کَنْیایاح کَرَں دھرِتَوانْ، تینَ سودَتِشْٹھَتْ؛ |
26 Bu haber bütün bölgeye yayıldı.
| تَتَسْتَتْکَرْمَّنو یَشَح کرِتْسْنَں تَں دیشَں وْیاپْتَوَتْ۔ |
27 İsa oradan ayrılırken iki kör, “Ey Davut Oğlu, halimize acı!” diye feryat ederek O'nun ardından gittiler.
| تَتَح پَرَں یِیشُسْتَسْماتْ سْتھانادْ یاتْراں چَکارَ؛ تَدا ہے دایُودَح سَنْتانَ، اَسْمانْ دَیَسْوَ، اِتِ وَدَنْتَو دْوَو جَناوَنْدھَو پْروچَیراہُویَنْتَو تَتْپَشْچادْ وَوْرَجَتُح۔ |
28 İsa eve girince körler yanına geldi. Onlara, “İstediğinizi yapabileceğime inanıyor musunuz?” diye sordu. Körler, “İnanıyoruz, ya Rab!” dediler.
| تَتو یِیشَو گیہَمَدھْیَں پْرَوِشْٹَں تاوَپِ تَسْیَ سَمِیپَمْ اُپَسْتھِتَوَنْتَو، تَدانِیں سَ تَو پرِشْٹَوانْ کَرْمَّیتَتْ کَرْتُّں مَمَ سامَرْتھْیَمْ آسْتے، یُواں کِمِتِ پْرَتِیتھَح؟ تَدا تَو پْرَتْیُوچَتُح، سَتْیَں پْرَبھو۔ |
29 Bunun üzerine İsa körlerin gözlerine dokunarak, “İmanınıza göre olsun” dedi.
| تَدانِیں سَ تَیو رْلوچَنانِ سْپرِشَنْ بَبھاشے، یُوَیوح پْرَتِیتْیَنُسارادْ یُوَیو رْمَنْگَلَں بھُویاتْ۔ تینَ تَتْکْشَناتْ تَیو رْنیتْرانِ پْرَسَنّانْیَبھَوَنْ، |
30 Ve adamların gözleri açıldı. İsa, “Sakın kimse bunu bilmesin” diyerek onları sıkı sıkı uyardı.
| پَشْچادْ یِیشُسْتَو درِڈھَماجْناپْیَ جَگادَ، اَوَدھَتَّمْ ایتاں کَتھاں کوپِ مَنُجو مَ جانِییاتْ۔ |
31 Onlar ise çıkıp İsa'yla ilgili haberi bütün bölgeye yaydılar.
| کِنْتُ تَو پْرَسْتھایَ تَسْمِنْ کرِتْسْنے دیشے تَسْیَ کِیرْتِّں پْرَکاشَیاماسَتُح۔ |
32 Adamlar çıkarken İsa'ya dilsiz bir cinli getirdiler.
| اَپَرَں تَو بَہِرْیاتَ ایتَسْمِنَّنْتَرے مَنُجا ایکَں بھُوتَگْرَسْتَمُوکَں تَسْیَ سَمِیپَمْ آنِیتَوَنْتَح۔ |
33 Cin kovulunca adamın dili çözüldü. Halk hayret içinde, “İsrail'de böylesi hiç görülmemiştir” diyordu.
| تینَ بھُوتے تْیاجِتے سَ مُوکَح کَتھاں کَتھَیِتُں پْرارَبھَتَ، تینَ جَنا وِسْمَیَں وِجْنایَ کَتھَیاماسُح، اِسْراییلو وَںشے کَداپِ نیدرِگَدرِشْیَتَ؛ |
34 Ferisiler ise, “Cinleri, cinlerin önderinin gücüyle kovuyor” diyorlardı.
| کِنْتُ پھِرُوشِنَح کَتھَیانْچَکْرُح بھُوتادھِپَتِنا سَ بھُوتانْ تْیاجَیَتِ۔ |
35 İsa bütün kent ve köyleri dolaşarak havralarda öğretiyor, göksel egemenliğin Müjdesi'ni duyuruyor, her hastalığı, her illeti iyileştiriyordu.
| تَتَح پَرَں یِیشُسْتیشاں بھَجَنَبھَوَنَ اُپَدِشَنْ راجْیَسْیَ سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْ لوکاناں یَسْیَ یَ آمَیو یا چَ پِیڈاسِیتْ، تانْ شَمَیَنْ شَمَیَںشْچَ سَرْوّانِ نَگَرانِ گْراماںشْچَ بَبھْرامَ۔ |
36 Kalabalıkları görünce onlara acıdı. Çünkü çobansız koyunlar gibi şaşkın ve perişandılar.
| اَنْیَنْچَ مَنُجانْ وْیاکُلانْ اَرَکْشَکَمیشانِوَ چَ تْیَکْتانْ نِرِیکْشْیَ تیشُ کارُنِکَح سَنْ شِشْیانْ اَوَدَتْ، |
37 O zaman İsa öğrencilerine, “Ürün bol, ama işçi az” dedi,
| شَسْیانِ پْرَچُرانِ سَنْتِ، کِنْتُ چھیتّارَح سْتوکاح۔ |
38 “Bu nedenle ürünün sahibi Rab'be yalvarın, ürününü kaldıracak işçiler göndersin.”
| کْشیتْرَں پْرَتْیَپَرانْ چھیدَکانْ پْرَہیتُں شَسْیَسْوامِنَں پْرارْتھَیَدھْوَمْ۔ |
