Matta 21
1 Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci Köyü'ne geldiklerinde İsa, iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, “Karşınızdaki köye gidin” dedi, “Hemen orada bağlı bir dişi eşek ve yanında bir sıpa bulacaksınız. Onları çözüp bana getirin.
| اَنَنْتَرَں تیشُ یِرُوشالَمْنَگَرَسْیَ سَمِیپَویرْتِّنو جَیتُنَنامَکَدھَرادھَرَسْیَ سَمِیپَسْتھْتِں بَیتْپھَگِگْرامَمْ آگَتیشُ، یِیشُح شِشْیَدْوَیَں پْریشَیَنْ جَگادَ، |
| یُواں سَمُّکھَسْتھَگْرامَں گَتْوا بَدّھاں یاں سَوَتْساں گَرْدَّبھِیں ہَٹھاتْ پْراپْسْیَتھَح، تاں موچَیِتْوا مَدَنْتِکَمْ آنَیَتَں۔ |
3 Size bir şey diyen olursa, ‘Rab'bin bunlara ihtiyacı var, hemen geri gönderecek’ dersiniz.”
| تَتْرَ یَدِ کَشْچِتْ کِنْچِدْ وَکْشْیَتِ، تَرْہِ وَدِشْیَتھَح، ایتَسْیاں پْرَبھوح پْرَیوجَنَماسْتے، تینَ سَ تَتْکْشَناتْ پْرَہیشْیَتِ۔ |
4 Bu olay, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:
| سِییونَح کَنْیَکاں یُویَں بھاشَدھْوَمِتِ بھارَتِیں۔ پَشْیَ تے نَمْرَشِیلَح سَنْ نرِپَ آرُہْیَ گَرْدَبھِیں۔ اَرْتھادارُہْیَ تَدْوَتْسَمایاسْیَتِ تْوَدَنْتِکَں۔ |
5 “Siyon kızına deyin ki, ‘İşte, alçakgönüllü Kralın, Eşeğe, evet sıpaya, Eşek yavrusuna binmiş Sana geliyor.’”
| بھَوِشْیَدْوادِنوکْتَں وَچَنَمِدَں تَدا سَپھَلَمَبھُوتْ۔ |
6 Öğrenciler gidip İsa'nın kendilerine buyurduğu gibi yaptılar.
| اَنَنْتَرَں تَو شْشْیِ یِیشو رْیَتھانِدیشَں تَں گْرامَں گَتْوا |
7 Eşekle sıpayı getirip üzerlerine giysilerini yaydılar, İsa sıpaya bindi.
| گَرْدَبھِیں تَدْوَتْسَنْچَ سَمانِیتَوَنْتَو، پَشْچاتْ تَدُپَرِ سْوِییَوَسَنانِی پاتَیِتْوا تَماروہَیاماسَتُح۔ |
8 Halkın büyük bir bölümü giysilerini yolun üzerine serdi. Bazıları da ağaçlardan dal kesip yola seriyordu.
| تَتو بَہَوو لوکا نِجَوَسَنانِ پَتھِ پْرَسارَیِتُماریبھِرے، کَتِپَیا جَناشْچَ پادَپَپَرْنادِکَں چھِتْوا پَتھِ وِسْتارَیاماسُح۔ |
9 Önden giden ve arkadan gelen kalabalıklar şöyle bağırıyorlardı: “Davut Oğlu'na hozana! Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun, En yücelerde hozana!”
| اَگْرَگامِنَح پَشْچادْگامِنَشْچَ مَنُجا اُچَّیرْجَیَ جَیَ دایُودَح سَنْتانیتِ جَگَدُح پَرَمیشْوَرَسْیَ نامْنا یَ آیاتِ سَ دھَنْیَح، سَرْوّوپَرِسْتھَسْوَرْگیپِ جَیَتِ۔ |
10 İsa Yeruşalim'e girdiği zaman bütün kent, “Bu kimdir?” diyerek çalkandı.
| اِتّھَں تَسْمِنْ یِرُوشالَمَں پْرَوِشْٹے کویَمِتِ کَتھَناتْ کرِتْسْنَں نَگَرَں چَنْچَلَمَبھَوَتْ۔ |
11 Kalabalıklar, “Bu, Celile'nin Nasıra Kenti'nden Peygamber İsa'dır” diyordu.
| تَتْرَ لوکوح کَتھَیاماسُح، ایشَ گالِیلْپْرَدیشِییَ-ناسَرَتِییَ-بھَوِشْیَدْوادِی یِیشُح۔ |
12 İsa, tapınağın avlusuna girerek oradaki bütün alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi.
| اَنَنْتَرَں یِیشُرِیشْوَرَسْیَ مَنْدِرَں پْرَوِشْیَ تَنْمَدھْیاتْ کْرَیَوِکْرَیِنو وَہِشْچَکارَ؛ وَنِجاں مُدْراسَنانِی کَپوتَوِکْرَیِنانْچَسَنانِی چَ نْیُوْجَیاماسَ۔ |
13 Onlara şöyle dedi: “‘Evime dua evi denecek’ diye yazılmıştır. Ama siz onu haydut inine çevirdiniz!”
| اَپَرَں تانُواچَ، ایشا لِپِراسْتے، "مَمَ گرِہَں پْرارْتھَناگرِہَمِتِ وِکھْیاسْیَتِ"، کِنْتُ یُویَں تَدْ دَسْیُوناں گَہْوَرَں کرِتَوَنْتَح۔ |
14 İsa tapınaktayken kendisine gelen kör ve kötürümleri iyileştirdi.
| تَدَنَنْتَرَمْ اَنْدھَکھَنْچَلوکاسْتَسْیَ سَمِیپَماگَتاح، سَ تانْ نِرامَیانْ کرِتَوانْ۔ |
15 Ne var ki, başkâhinlerle din bilginleri, O'nun yarattığı harikaları ve tapınakta, “Davut Oğlu'na hozana!” diye bağıran çocukları görünce öfkelendiler.
| یَدا پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ تینَ کرِتانْییتانِ چِتْرَکَرْمّانِ دَدرِشُح، جَیَ جَیَ دایُودَح سَنْتانَ، مَنْدِرے بالَکانامْ ایتادرِشَمْ اُچَّدھْوَنِں شُشْرُوُشْچَ، تَدا مَہاکْرُدّھا بَبھُووَح، |
16 İsa'ya, “Bunların ne söylediğini duyuyor musun?” diye sordular. “Duyuyorum” dedi İsa. “Siz şu sözü hiç okumadınız mı? ‘Küçük çocukların ve emziktekilerin dudaklarından kendine övgüler döktürdün.’”
| تَں پَپْرَچّھُشْچَ، اِمے یَدْ وَدَنْتِ، تَتْ کِں تْوَں شرِنوشِ؟ تَتو یِیشُسْتانْ اَووچَتْ، سَتْیَمْ؛ سْتَنْیَپایِشِشُونانْچَ بالَکانانْچَ وَکْتْرَتَح۔ سْوَکِییَں مَہِمانَں تْوَں سَںپْرَکاشَیَسِ سْوَیَں۔ ایتَدْواکْیَں یُویَں کِں ناپَٹھَتَ؟ |
17 İsa onları bırakıp kentten çıktı. Beytanya'ya dönüp geceyi orada geçirdi.
| تَتَسْتانْ وِہایَ سَ نَگَرادْ بَیتھَنِیاگْرامَں گَتْوا تَتْرَ رَجَنِیں یاپَیاماسَ۔ |
18 İsa sabah erkenden kente dönerken acıkmıştı.
| اَنَنْتَرَں پْرَبھاتے سَتِ یِیشُح پُنَرَپِ نَگَرَماگَچّھَنْ کْشُدھارْتّو بَبھُووَ۔ |
19 Yol kenarında gördüğü bir incir ağacına yaklaştı. Ağaçta yapraktan başka bir şey bulamayınca ağaca, “Artık sonsuza dek sende meyve yetişmesin!” dedi. İncir ağacı o anda kurudu. (aiōn g165)
| تَتو مارْگَپارْشْوَ اُڈُمْبَرَورِکْشَمیکَں وِلوکْیَ تَتْسَمِیپَں گَتْوا پَتْرانِ وِنا کِمَپِ نَ پْراپْیَ تَں پادَپَں پْروواچَ، اَدْیارَبھْیَ کَداپِ تْوَیِ پھَلَں نَ بھَوَتُ؛ تینَ تَتْکْشَناتْ سَ اُڈُمْبَرَماہِیرُہَح شُشْکَتاں گَتَح۔ (aiōn g165) |
20 Öğrenciler bunu görünce şaşkına döndüler. “İncir ağacı birdenbire nasıl kurudu?” diye sordular.
| تَدْ درِشْٹْوا شِشْیا آشْچَرْیَّں وِجْنایَ کَتھَیاماسُح، آح، اُڈُمْوَرَپادَپوتِتُورْنَں شُشْکوبھَوَتْ۔ |
21 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Size doğrusunu söyleyeyim, eğer imanınız olur da kuşku duymazsanız, yalnız incir ağacına olanı yapmakla kalmazsınız; şu dağa, ‘Kalk, denize atıl’ derseniz, dediğiniz olacaktır.
| تَتو یِیشُسْتانُواچَ، یُشْمانَہَں سَتْیَں وَدامِ، یَدِ یُویَمَسَنْدِگْدھاح پْرَتِیتھَ، تَرْہِ یُویَمَپِ کیوَلوڈُمْوَرَپادَپَں پْرَتِیتّھَں کَرْتُّں شَکْشْیَتھَ، تَنَّ، تْوَں چَلِتْوا ساگَرے پَتیتِ واکْیَں یُشْمابھِرَسْمِنَ شَیلے پْروکْتیپِ تَدَیوَ تَدْ گھَٹِشْیَتے۔ |
22 İmanla dua ederseniz, dilediğiniz her şeyi alırsınız.”
| تَتھا وِشْوَسْیَ پْرارْتھْیَ یُشْمابھِ رْیَدْ یاچِشْیَتے، تَدیوَ پْراپْسْیَتے۔ |
23 İsa tapınağa girmiş öğretiyordu. Bu sırada başkâhinler ve halkın ileri gelenleri O'nun yanına gelerek, “Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bu yetkiyi sana kim verdi?” diye sordular.
| اَنَنْتَرَں مَنْدِرَں پْرَوِشْیوپَدیشَنَسَمَیے تَتْسَمِیپَں پْرَدھانَیاجَکاح پْراچِینَلوکاشْچاگَتْیَ پَپْرَچّھُح، تْوَیا کینَ سامَرْتھْیَنَیتانِ کَرْمّانِ کْرِیَنْتے؟ کینَ وا تُبھْیَمیتانِ سامَرْتھْیانِ دَتّانِ؟ |
24 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Ben de size bir soru soracağım. Bana yanıt verirseniz, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim.
| تَتو یِیشُح پْرَتْیَوَدَتْ، اَہَمَپِ یُشْمانْ واچَمیکاں پرِچّھامِ، یَدِ یُویَں تَدُتَّرَں داتُں شَکْشْیَتھَ، تَدا کینَ سامَرْتھْیینَ کَرْمّانْییتانِ کَرومِ، تَدَہَں یُشْمانْ وَکْشْیامِ۔ |
25 Yahya'nın vaftiz etme yetkisi nereden geldi, Tanrı'dan mı, insanlardan mı?” Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: “‘Tanrı'dan’ dersek, bize, ‘Öyleyse ona niçin inanmadınız?’ diyecek.
| یوہَنو مَجَّنَں کَسْیاجْنَیابھَوَتْ؟ کِمِیشْوَرَسْیَ مَنُشْیَسْیَ وا؟ تَتَسْتے پَرَسْپَرَں وِوِچْیَ کَتھَیاماسُح، یَدِیشْوَرَسْییتِ وَدامَسْتَرْہِ یُویَں تَں کُتو نَ پْرَتْیَیتَ؟ واچَمیتاں وَکْشْیَتِ۔ |
26 Yok eğer ‘İnsanlardan’ dersek... Halkın tepkisinden korkuyoruz. Çünkü herkes Yahya'yı peygamber sayıyor.”
| مَنُشْیَسْییتِ وَکْتُمَپِ لوکیبھْیو بِبھِیمَح، یَتَح سَرْوَّیرَپِ یوہَنْ بھَوِشْیَدْوادِیتِ جْنایَتے۔ |
27 İsa'ya, “Bilmiyoruz” diye yanıt verdiler. İsa, “Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.
| تَسْماتْ تے یِیشُں پْرَتْیَوَدَنْ، تَدْ وَیَں نَ وِدْمَح۔ تَدا سَ تانُکْتَوانْ، تَرْہِ کینَ سامَرَتھْیینَ کَرْمّانْییتانْیَہَں کَرومِ، تَدَپْیَہَں یُشْمانْ نَ وَکْشْیامِ۔ |
28 “Ama şuna ne dersiniz? Bir adamın iki oğlu vardı. Adam birincisine gidip, ‘Oğlum, git bugün bağda çalış’ dedi.
| کَسْیَچِجَّنَسْیَ دْوَو سُتاواسْتاں سَ ایکَسْیَ سُتَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا جَگادَ، ہے سُتَ، تْوَمَدْیَ مَمَ دْراکْشاکْشیتْرے کَرْمَّ کَرْتُں وْرَجَ۔ |
29 “Oğlu, ‘Gitmem!’ dedi. Ama sonra pişman olup gitti.
| تَتَح سَ اُکْتَوانْ، نَ یاسْیامِ، کِنْتُ شیشےنُتَپْیَ جَگامَ۔ |
30 “Adam ikinci oğluna gidip aynı şeyi söyledi. O, ‘Olur, efendim’ dedi, ama gitmedi.
| اَنَنْتَرَں سونْیَسُتَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا تَتھَیوَ کَتھْتِوانْ؛ تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ، مَہیچّھَ یامِ، کِنْتُ نَ گَتَح۔ |
31 “İkisinden hangisi babasının isteğini yerine getirmiş oldu?” “Birincisi” diye karşılık verdiler. İsa da onlara, “Size doğrusunu söyleyeyim, vergi görevlileriyle fahişeler, Tanrı'nın Egemenliği'ne sizden önce giriyorlar” dedi.
| ایتَیوح پُتْرَیو رْمَدھْیے پِتُرَبھِمَتَں کینَ پالِتَں؟ یُشْمابھِح کِں بُدھْیَتے؟ تَتَسْتے پْرَتْیُوچُح، پْرَتھَمینَ پُتْرینَ۔ تَدانِیں یِیشُسْتانُواچَ، اَہَں یُشْمانْ تَتھْیَں وَدامِ، چَنْڈالا گَنِکاشْچَ یُشْماکَمَگْرَتَ اِیشْوَرَسْیَ راجْیَں پْرَوِشَنْتِ۔ |
32 “Yahya size doğruluk yolunu göstermeye geldi, ona inanmadınız. Oysa vergi görevlileriyle fahişeler ona inandılar. Siz bunu gördükten sonra bile pişman olup ona inanmadınız.”
| یَتو یُشْماکَں سَمِیپَں یوہَنِ دھَرْمَّپَتھیناگَتے یُویَں تَں نَ پْرَتِیتھَ، کِنْتُ چَنْڈالا گَنِکاشْچَ تَں پْرَتْیایَنْ، تَدْ وِلوکْیاپِ یُویَں پْرَتْییتُں ناکھِدْیَدھْوَں۔ |
33 “Bir benzetme daha dinleyin: Toprak sahibi bir adam, bağ dikti, çevresini çitle çevirdi, üzüm sıkma çukuru kazdı, bir de bekçi kulesi yaptı. Sonra bağı bağcılara kiralayıp yolculuğa çıktı.
| اَپَرَمیکَں درِشْٹانْتَں شرِنُتَ، کَشْچِدْ گرِہَسْتھَح کْشیتْرے دْراکْشالَتا روپَیِتْوا تَچَّتُرْدِکْشُ وارَنِیں وِدھایَ تَنْمَدھْیے دْراکْشایَنْتْرَں سْتھاپِتَوانْ، مانْچَنْچَ نِرْمِّتَوانْ، تَتَح کرِشَکیشُ تَتْ کْشیتْرَں سَمَرْپْیَ سْوَیَں دُورَدیشَں جَگامَ۔ |
34 Bağbozumu yaklaşınca, üründen kendisine düşeni almaları için kölelerini bağcılara yolladı.
| تَدَنَنْتَرَں پھَلَسَمَیَ اُپَسْتھِتے سَ پھَلانِ پْراپْتُں کرِشِیوَلاناں سَمِیپَں نِجَداسانْ پْریشَیاماسَ۔ |
35 Bağcılar adamın kölelerini yakaladı, birini dövdü, birini öldürdü, ötekini de taşladı.
| کِنْتُ کرِشِیوَلاسْتَسْیَ تانْ داسییانْ دھرِتْوا کَنْچَنَ پْرَہرِتَوَنْتَح، کَنْچَنَ پاشانَیراہَتَوَنْتَح، کَنْچَنَ چَ ہَتَوَنْتَح۔ |
36 Bağ sahibi bu kez ilkinden daha çok sayıda köle yolladı. Bağcılar bunlara da aynı şeyi yaptılar.
| پُنَرَپِ سَ پْرَبھُح پْرَتھَمَتودھِکَداسییانْ پْریشَیاماسَ، کِنْتُ تے تانْ پْرَتْیَپِ تَتھَیوَ چَکْرُح۔ |
37 Sonunda bağ sahibi, ‘Oğlumu sayarlar’ diyerek bağcılara onu yolladı.
| اَنَنْتَرَں مَمَ سُتے گَتے تَں سَمادَرِشْیَنْتے، اِتْیُکْتْوا شیشے سَ نِجَسُتَں تیشاں سَنِّدھِں پْریشَیاماسَ۔ |
38 “Ama bağcılar adamın oğlunu görünce birbirlerine, ‘Mirasçı bu; gelin, onu öldürüp mirasına konalım’ dediler.
| کِنْتُ تے کرِشِیوَلاح سُتَں وِیکْشْیَ پَرَسْپَرَمْ اِتِ مَنْتْرَیِتُمْ آریبھِرے، اَیَمُتَّرادھِکارِی وَیَمینَں نِہَتْیاسْیادھِکارَں سْوَوَشِیکَرِشْیامَح۔ |
39 Böylece onu yakaladılar, bağdan atıp öldürdüler.
| پَشْچاتْ تے تَں دھرِتْوا دْراکْشاکْشیتْرادْ بَہِح پاتَیِتْوابَدھِشُح۔ |
40 Bu durumda bağın sahibi geldiği zaman bağcılara ne yapacak?”
| یَدا سَ دْراکْشاکْشیتْرَپَتِراگَمِشْیَتِ، تَدا تانْ کرِشِیوَلانْ کِں کَرِشْیَتِ؟ |
41 İsa'ya şu karşılığı verdiler: “Bu korkunç adamları korkunç bir şekilde yok edecek; bağı da, ürününü kendisine zamanında verecek olan başka bağcılara kiralayacak.”
| تَتَسْتے پْرَتْیَوَدَنْ، تانْ کَلُشِنو دارُنَیاتَنابھِراہَنِشْیَتِ، یے چَ سَمَیانُکْرَماتْ پھَلانِ داسْیَنْتِ، تادرِشیشُ کرِشِیوَلیشُ کْشیتْرَں سَمَرْپَیِشْیَتِ۔ |
42 İsa onlara şunu sordu: “Kutsal Yazılar'da şu sözleri hiç okumadınız mı? ‘Yapıcıların reddettiği taş, İşte köşenin baş taşı oldu. Rab'bin işidir bu, Gözümüzde harika bir iş!’
| تَدا یِیشُنا تے گَدِتاح، گْرَہَنَں نَ کرِتَں یَسْیَ پاشانَسْیَ نِچایَکَیح۔ پْرَدھانَپْرَسْتَرَح کونے سَایوَ سَںبھَوِشْیَتِ۔ ایتَتْ پَریشِتُح کَرْمّاسْمَدرِشْٹاوَدْبھُتَں بھَویتْ۔ دھَرْمَّگْرَنْتھے لِکھِتَمیتَدْوَچَنَں یُشْمابھِح کِں ناپاٹھِ؟ |
43 “Bu nedenle size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği sizden alınacak ve bunun ürünlerini yetiştiren bir ulusa verilecek.
| تَسْمادَہَں یُشْمانْ وَدامِ، یُشْمَتَّ اِیشْوَرِییَراجْیَمَپَنِییَ پھَلوتْپادَیِتْرَنْیَجاتَیے دایِشْیَتے۔ |
44 “Bu taşın üzerine düşen, paramparça olacak; taş da kimin üzerine düşerse, onu ezip toz edecek.”
| یو جَنَ ایتَتْپاشانوپَرِ پَتِشْیَتِ، تَں سَ بھَںکْشْیَتے، کِنْتْوَیَں پاشانو یَسْیوپَرِ پَتِشْیَتِ، تَں سَ دھُولِوَتْ چُورْنِیکَرِشْیَتِ۔ |
45 Başkâhinler ve Ferisiler, İsa'nın anlattığı benzetmeleri duyunca bunları kendileri için söylediğini anladılar.
| تَدانِیں پْرادھَنَیاجَکاح پھِرُوشِنَشْچَ تَسْییماں درِشْٹانْتَکَتھاں شْرُتْوا سوسْمانُدِّشْیَ کَتھِتَوانْ، اِتِ وِجْنایَ تَں دھَرْتُّں چیشْٹِتَوَنْتَح؛ |
46 O'nu tutuklamak istedilerse de, halkın tepkisinden korktular. Çünkü halk, O'nu peygamber sayıyordu.
| کِنْتُ لوکیبھْیو بِبھْیُح، یَتو لوکَیح سَ بھَوِشْیَدْوادِیتْیَجْنایِ۔ |
