Matta 17
1 Altı gün sonra İsa, yanına yalnız Petrus, Yakup ve Yakup'un kardeşi Yuhanna'yı alarak yüksek bir dağa çıktı.
Six jours après, emmenant avec lui Pierre, Jacques et Jean, son, frère, Jésus les conduisit sur une haute montagne, à l'écart.
2 Onların gözü önünde İsa'nın görünümü değişti. Yüzü güneş gibi parladı, giysileri ışık gibi bembeyaz oldu.
Et alors, devant eux, il fut transfiguré: sa face resplendit comme le soleil; ses vêtements devinrent blancs comme la lumière.
3 O anda Musa'yla İlyas öğrencilere göründü. İsa'yla konuşuyorlardı.
Et voilà que leur apparurent Moïse et Élie, s'entretenant avec lui.
4 Petrus İsa'ya, “Ya Rab” dedi, “Burada bulunmamız ne iyi oldu! İstersen burada üç çardak kurayım: Biri sana, biri Musa'ya, biri de İlyas'a.”
Pierre alors, s'adressant à Jésus, lui dit: «Seigneur, qu'il nous est bon d'être ici! si tu veux, je dresserait trois tentes, une pour toi, une pour Moïse, une pour Élie... »
5 Petrus daha konuşurken parlak bir bulut onlara gölge saldı. Buluttan gelen bir ses, “Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum. O'nu dinleyin!” dedi.
Il parlait encore, lorsqu'une nuée lumineuse les enveloppa, et que de cette nuée sortit une voix disant: «Celui-ci est mon Fils, le bien-aimé en qui je me complais. Écoutez-le.»
6 Öğrenciler bunu işitince, dehşet içinde yüzüstü yere kapandılar.
Quand les disciples entendirent cette voix, ils tombèrent sur leur face, frappés de terreur.
7 İsa gelip onlara dokundu, “Kalkın, korkmayın!” dedi.
Mais Jésus s'approcha et, les touchant, leur dit:
8 Başlarını kaldırınca İsa'dan başka kimseyi göremediler.
«Levez-vous et soyez sans crainte.» Levant alors les yeux, ils ne virent plus personne que lui, Jésus, seul.
9 Dağdan inerlerken İsa onlara, “İnsanoğlu ölümden dirilmeden, gördüklerinizi kimseye söylemeyin” diye buyurdu.
Comme ils descendaient de la montagne, Jésus leur fit cette recommandation: «Ne parlez à personne de cette vision jusqu'à ce que le Fils de l'homme soit ressuscité d'entre les morts.»
10 Öğrencileri O'na şunu sordular: “Peki, din bilginleri neden önce İlyas'ın gelmesi gerektiğini söylüyorlar?”
Les disciples lui demandèrent: «Pourquoi les Scribes disent-ils: Il faut, avant tout, qu'Élie vienne?»
11 İsa, “İlyas gerçekten gelecek ve her şeyi yeniden düzene koyacak” diye yanıtladı.
Il leur répondit: «Oui, Élie doit venir et rétablir toutes choses.
12 “Size şunu söyleyeyim, İlyas zaten geldi, ama onu tanımadılar, ona yapmadıklarını bırakmadılar. Aynı şekilde İnsanoğlu da onların elinden acı çekecektir.”
Eh bien, je vous le déclare, Élie est déjà venu; et ils ne l'ont pas reconnu; ils ont, au contraire, fait de lui tout ce qu'ils ont voulu. De même le Fils de l'homme doit souffrir par leurs mains.»
13 O zaman öğrenciler İsa'nın kendilerine Vaftizci Yahya'dan söz ettiğini anladılar.
Les disciples comprirent alors que c'était de Jean-Baptiste qu'il leur parlait.
14 Kalabalığın yanına vardıklarında bir adam İsa'ya yaklaşıp önünde diz çöktü.
Lorsqu'ils eurent rejoint la multitude, un homme s'avança vers lui et, se jetant à genoux, lui dit:
15 “Ya Rab” dedi, “Oğlumun haline acı! Sarası var, çok acı çekiyor. Sık sık ateşe, suya düşüyor.
«Seigneur, aie pitié de mon fils; il est lunatique, et ses souffrances sont grandes, car il lui arrive souvent de tomber dans le feu, souvent aussi dans l'eau.
16 Onu senin öğrencilerine getirdim, ama iyileştiremediler.”
Je l'ai apporté à tes disciples et ils ont été impuissants à le guérir.
17 İsa, “Ey imansız ve sapmış kuşak!” dedi. “Sizinle daha ne kadar kalacağım? Size daha ne kadar katlanacağım? Çocuğu buraya, bana getirin.”
Jésus alors prononça ces paroles: «génération incrédule et perverse, jusqu'à quand serai-je avec vous? jusqu'à quand vous supporterai-je? Apportez-moi l'enfant ici.»
18 İsa cini azarlayınca, cin çocuktan çıktı, çocuk o anda iyileşti.
Il lui fit des menaces; et le démon sortit de lui. Cet enfant, dès ce moment, fut guéri.
19 Sonra öğrenciler tek başlarına İsa'ya gelip, “Biz cini neden kovamadık?” diye sordular.
Les disciples, s'approchant alors de Jésus, lui dirent en particulier: «Pourquoi, nous, avons-nous été impuissants à chasser ce démon?»
20 İsa, “İmanınız kıt olduğu için” karşılığını verdi. “Size doğrusunu söyleyeyim, bir hardal tanesi kadar imanınız olsa şu dağa, ‘Buradan şuraya göç’ derseniz, göçer; sizin için imkânsız bir şey olmayacaktır.”
Il répondit: «A cause de votre peu de foi, car je vous le dis en vérité, si vous aviez de la foi gros comme un grain de sénevé, vous diriez à cette montagne: «Transporte-toi d'ici là» et elle s'y transporterait; rien ne vous serait impossible.
(Mais ce genre de démon ne s'expulse que par la prière et le jeûne).
22 Celile'de bir araya geldiklerinde İsa onlara, “İnsanoğlu, insanların eline teslim edilecek ve öldürülecek, ama üçüncü gün dirilecek” dedi. Öğrenciler buna çok kederlendiler.
Pendant qu'ils séjournaient en Galilée, Jésus leur dit: «Le Fils de l'homme va être livré entre les mains des hommes,
ils le tueront; le troisième jour il ressuscitera.) Ces paroles les affligèrent extrêmement.
24 Kefarnahum'a geldiklerinde, iki dirhemlik tapınak vergisini toplayanlar Petrus'a gelip, “Öğretmeniniz tapınak vergisini ödüyor, değil mi?” diye sordular.
Quand ils arrivèrent à Capharnaüm, ceux qui recevaient les didrachmes s'adressèrent à Pierre et lui dirent: «Est-ce que votre maître ne paye pas les didrachmes?
25 Petrus, “Ödüyor” dedi. Petrus eve gelince, daha kendisi bir şey söylemeden İsa ona, “Simun, ne dersin?” dedi. “Dünya kralları gümrük ya da vergiyi kimlerden alır? Kendi oğullarından mı, yabancılardan mı?”
«Il les paye, répondit-il. Et quand il entra dans la maison, Jésus le prévint en lui disant: «Quel est ton avis, Simon? de qui les rois de la terre perçoivent-ils l’impôt ou le cens? de leurs fils ou des étrangers.»
26 Petrus'un, “Yabancılardan” demesi üzerine İsa, “O halde oğullar muaftır” dedi.
Pierre répondit: «des étrangers». «Donc, reprit Jésus, les Fils, sont libres;
27 “Ama vergi toplayanları gücendirmeyelim. Göle gidip oltanı at. Tuttuğun ilk balığı çıkar, onun ağzını aç, dört dirhemlik bir akçe bulacaksın. Parayı al, ikimizin vergisi olarak onlara ver.”
cependant pour ne pas les scandaliser, va à la mer et jette l'hameçon. Le premier poisson qui se prendra, tire-le de l'eau, ouvre-lui la bouche, tu y trouveras un statère; prends-le et donne-le-leur pour moi et pour toi.»
