< Markos 11 >

1 Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci ile Beytanya'ya geldiklerinde İsa iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, “Karşınızdaki köye gidin” dedi, “Köye girer girmez, üzerine daha hiç kimsenin binmediği, bağlı duran bir sıpa bulacaksınız. Onu çözüp bana getirin.
Nihcae Jerusalem phak o duih boeh moe, Bethphage hoi Bethani vangpui ih Olive mae to a phak o naah, a hnukbang hnetto hmabang ah patoeh,
2
Anih mah nihnik khaeah, Na hma ah kaom avang ah caeh hoih: avang thungah na kun hoi naah mi mah doeh angthueng vai ai ih, qui hoi pathlet moe, paeh ih laa hrang to na hnu hoi tih; aqui to khramh hoih loe hoi hoih.
3 Biri size, ‘Bunu niye yapıyorsunuz?’ derse, ‘Rab'bin ona ihtiyacı var, hemen geri gönderecek’ dersiniz.”
Mi kawbaktih mah doeh nang hnik khaeah tih hanah hae tiah na sak hoi loe? tiah thui nahaeloe, Angraeng mah angtoeng, akra ai ah na thak phrat tih hmang, tiah thui pae hoih, tiah a naa.
4 Gittiler ve yol üzerinde, bir evin sokak kapısının yanında bağlı buldukları sıpayı çözdüler.
To pongah nihnik loe caeh hoi moe, a hnuk hoi ih khongkha tasa bangah kaom lampui taengah paeh ih laa hrang to a khramh hoi naah,
5 Orada duranlardan bazıları, “Sıpayı ne diye çözüyorsunuz?” dediler.
to ah angdoe kaminawk mah nihnik khaeah, Tih han ih hrang to na khramh hoi loe? tiah a naa o.
6 Öğrenciler İsa'nın kendilerine söylediklerini tekrarlayınca, adamlar onları rahat bıraktı.
Jesu mah thuih ih lok baktih toengah nihcae khaeah a thuih pae hoi pongah, nihcae mah caeh hoi sak.
7 Sıpayı İsa'ya getirip üzerine kendi giysilerini yaydılar. İsa sıpaya bindi.
Nihnik mah laa hrang to Jesu khaeah hoih pae hoi, hrang nuiah kahni a baih pae o moe, anih to hrang nuiah angthueng o sak.
8 Birçokları giysilerini, bazıları da çevredeki ağaçlardan kestikleri dalları yola serdiler.
Paroeai kaminawk mah angmacae ih kahni to loklam ah baih o: thoemto kaminawk loe thing tanghang to pakhruk o moe, loklam ah baih o.
9 Önden gidenler ve arkadan gelenler şöyle bağırıyorlardı: “Hozana! Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!
Hmabang caeh kaminawk hoi a hnukah angzo kaminawk mah, Hosana; Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoihaih om nasoe:
10 Atamız Davut'un yaklaşan egemenliği kutlu olsun! En yücelerde hozana!”
Angraeng ih ahmin hoi angzo, aicae ampa David ih prae loe, tahamhoihaih om nasoe, kasang koek Hosana, tiah hangh o.
11 İsa Yeruşalim'e varınca tapınağa gitti, her tarafı gözden geçirdi. Sonra vakit ilerlemiş olduğundan Onikiler'le birlikte Beytanya'ya döndü.
Jesu loe Jerusalem ah caeh moe, tempul thungah akun: a taengah kaom hmuennawk boih to a khet naah, niduem boeh pongah, kami hatlai hnettonawk hoi nawnto Bethani avang ah caeh o.
12 Ertesi gün Beytanya'dan çıktıklarında İsa acıkmıştı.
Khawnbangah, anih Bethani avang hoi angzoh naah, anih loe zok amthlam:
13 Uzakta, yapraklanmış bir incir ağacı görünce belki incir bulurum diye yaklaştı. Ağacın yanına vardığında yapraktan başka bir şey bulamadı. Çünkü incir mevsimi değildi.
aqam khue kaom thaiduet kung to kangthla hoiah a hnuk, athaih oh mue, tiah a poek pongah akung ah a caeh: akung ah phak naah loe thaiduet athaihaih atue pha ai vop pongah, aqam khue ai ah loe, anih mah tidoeh hnu ai.
14 İsa ağaca, “Artık sonsuza dek senden kimse meyve yiyemesin!” dedi. Öğrencileri de bunu duydular. (aiōn g165)
Jesu mah thaiduet kung khaeah, Nang khae hoi ih athaih to mi mah doeh dungzan khoek to caa hmah nasoe, tiah a naa. To lok to a hnukbang kaminawk mah thaih o. (aiōn g165)
15 Oradan Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınağın avlusuna girerek oradaki alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi.
Nihcae Jerusalem ah angzoh o pacoengah, Jesu loe tempul thungah akun moe, hmuenmae zaw kaminawk hoi qan kaminawk to a haek, phoisa athlaeng kaminawk ih caboi hoi pahu zaw kaminawk ih anghnuthaih ahmuennawk to palet pae boih.
16 Yük taşıyan hiç kimsenin tapınağın avlusundan geçmesine izin vermedi.
Mi kawbaktih hanah doeh tempul thung ih hmuen to sinsak ai.
17 Halka öğretirken şunları söyledi: “‘Evime, bütün ulusların dua evi denecek’ diye yazılmamış mı? Ama siz onu haydut inine çevirdiniz.”
Nihcae khaeah, Kai ih im loe acaeng kaminawk boih lawkthuihaih im ah om tih, tiah tarik ih lok to oh na ai maw? Toe nangcae mah loe kamqunawk ohhaih akhaw ah na sak o lat, tiah a naa.
18 Başkâhinler ve din bilginleri bunu duyunca İsa'yı yok etmek için bir yol aramaya başladılar. O'ndan korkuyorlardı. Çünkü bütün halk O'nun öğretisine hayrandı.
Ca tarik kaminawk hoi kalen koek qaima mah to kawng to thaih o naah, anih hum thaihaih loklam to pakrong o: anih mah patuk ih lok pongah kaminawk dawnrai o boih, to pongah anih to zit o.
19 Akşam olunca İsa'yla öğrencileri kentten ayrıldı.
Duembang phak naah, anih loe vangpui thung hoiah tacawt.
20 Sabah erkenden incir ağacının yanından geçerlerken, ağacın kökten kurumuş olduğunu gördüler.
Akhawnbang khawnthaw ah, nihcae tacawt o naah, tangzun hoi kamtong kangqo boih thaiduet kung to a hnuk o.
21 Olayı hatırlayan Petrus, “Rabbî, bak! Lanetlediğin incir ağacı kurumuş!” dedi.
Piter mah poek vawk naah anih khaeah, Rabbi, khenah, na tangoeng thuih ih thaiduet kung loe angqo ving boeh, tiah a naa.
22 İsa onlara şöyle karşılık verdi: “Tanrı'ya iman edin.
Jesu mah nihcae khaeah, Sithaw tanghaih tawn oh.
23 Size doğrusunu söyleyeyim, kim şu dağa, ‘Kalk, denize atıl!’ der ve yüreğinde kuşku duymadan dediğinin olacağına inanırsa, dileği yerine gelecektir.
Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh palung haenghaih tawn ai ah, tanghaih hoiah hae mae khaeah, angthui ah loe, tuipui thungah krah ah, tiah thui nahaeloe, a thuih ih lok baktiah om tih.
24 Bunun için size diyorum ki, duayla dilediğiniz her şeyi daha şimdiden almış olduğunuza inanın, dileğiniz yerine gelecektir.
To pongah kang thuih o, Lawkthuihaih hoi na hnik o ih hmuennawk boih loe, ka hnuk o boeh, tiah tang oh, to tiah nahaeloe na hnu o tih.
25 Kalkıp dua ettiğiniz zaman, birine karşı bir şikâyetiniz varsa onu bağışlayın ki, göklerdeki Babanız da sizin suçlarınızı bağışlasın.”
Lawkthuih han nang doet o naah, minawk nuiah sakpazaehaih om nahaeloe, to zaehaih to tahmen oh; to tiah ni van ah kaom nangcae Ampa mah na sak pazaehaihnawk to tahmen toeng tih.
Toe zaehaih na tahmen o ai nahaeloe, van ah kaom nangcae Ampa mah doeh na sak pazaehaihnawk to tahmen mak ai, tiah a naa.
27 Yine Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınakta gezinirken başkâhinler, din bilginleri ve ileri gelenler O'nun yanına gelip, “Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bunları yapma yetkisini sana kim verdi?” diye sordular.
Nihcae Jerusalem ah angzoh o let: anih tempul thungah akun naah, kalen koek qaima, ca tarik kaminawk hoi kacoehtanawk to Jesu khaeah angzoh o,
nihcae mah anih khaeah, Naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae na sak? Mi mah maw hae baktih hmuennawk sakthaihaih to ang paek? tiah a dueng o.
29 İsa da onlara, “Size bir soru soracağım” dedi. “Bana yanıt verin, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim.
Jesu mah nihcae khaeah, Kai doeh lok maeto kang dueng o toeng han, na pathim oh, to pacoengah ni, naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thuih o han.
30 Yahya'nın vaftiz etme yetkisi Tanrı'dan mıydı, insanlardan mı? Yanıt verin bana.”
Johan tuinuemhaih loe van bang ih maw, to tih ai boeh loe kami khae hoi ih? Na pathim oh, tiah a naa.
31 Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: “‘Tanrı'dan’ dersek, ‘Öyleyse ona niçin inanmadınız?’ diyecek.
To naah nihcae mah, Van bang hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, anih mah to tiah nahaeloe, tipongah anih to na tang o ai loe? tiah na naa tih.
32 Yok eğer ‘İnsanlardan’ dersek...” Halkın tepkisinden korkuyorlardı. Çünkü herkes Yahya'yı gerçekten peygamber sayıyordu.
Kaminawk khae hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, kaminawk boih mah, Johan loe tahmaa ni, tiah poek o pongah, kaminawk to zit thoh koek bae, tiah angmacae hoi angmacae to lok ang thuih o.
33 İsa'ya, “Bilmiyoruz” diye yanıt verdiler. İsa da onlara, “Ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylemeyeceğim” dedi.
To pongah nihcae mah Jesu khaeah, Ka thui o thai ai, tiah pathim pae o. To naah Jesu mah nihcae khaeah, Kai mah doeh naa ih sakthaihaih hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thui o mak ai, tiah a naa.

< Markos 11 >