Luka 1
1 Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
Будући да многи почеше описивати догађаје који се испунише међу нама,
Као што нам предаше који испрва сами видеше и слуге речи бише:
Намислих и ја, испитавши све од почетка, по реду писати теби, честити Теофиле,
4 Öyle ki, sana verilen bilgilerin doğruluğunu bilesin.
Да познаш темељ оних речи којима си се научио.
5 Yahudiye Kralı Hirodes zamanında, Aviya bölüğünden Zekeriya adında bir kâhin vardı. Harun soyundan gelen karısının adı ise Elizabet'ti.
У време Ирода цара јудејског беше неки свештеник од реда Авијиног, по имену Зарија, и жена његова од племена Ароновог, по имену Јелисавета.
6 Her ikisi de Tanrı'nın gözünde doğru kişilerdi, Rab'bin bütün buyruk ve kurallarına eksiksizce uyarlardı.
А беху обоје праведни пред Богом, и живљаху у свему по заповестима и уредбама Господњим без мане.
7 Elizabet kısır olduğu için çocukları olmuyordu. İkisinin de yaşı ilerlemişti.
И не имаху деце; јер Јелисавета беше нероткиња, и беху обоје већ стари.
8 Zekeriya, hizmet sırasının kendi bölüğünde olduğu bir gün, Tanrı'nın önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu.
И догоди се, кад он служаше по свом реду пред Богом,
9 Kâhinlik geleneği uyarınca Rab'bin Tapınağı'na girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmişti.
Да по обичају свештенства дође на њега да изиђе у цркву Господњу да кади.
10 Buhur yakma saatinde bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu.
И све мноштво народа беше напољу и мољаше се Богу у време кађења.
11 Bu sırada, Rab'bin bir meleği buhur sunağının sağında durup Zekeriya'ya göründü.
А њему се показа анђео Господњи који стајаше с десне стране олтара кадионог.
12 Zekeriya onu görünce şaşırdı, korkuya kapıldı.
И кад га виде Зарија уплаши се и страх нападе на њ.
13 Melek, “Korkma, Zekeriya” dedi, “Duan kabul edildi. Karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.
А анђео рече му: Не бој се, Зарија; јер је услишена твоја молитва: и жена твоја Јелисавета родиће ти сина, и надени му име Јован.
14 Sevinip coşacaksın. Birçokları da onun doğumuna sevinecek.
И биће теби радост и весеље, и многи ће се обрадовати његовом рођењу.
15 O, Rab'bin gözünde büyük olacak. Hiç şarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruh'la dolacak.
Јер ће бити велики пред Богом, и неће пити вино ни сикер; и напуниће се Духа Светог још у утроби матере своје;
16 İsrailoğulları'ndan birçoğunu, Tanrıları Rab'be döndürecek.
И многе ће синове Израиљеве обратити ка Господу Богу њиховом;
17 Babaların yüreklerini çocuklarına döndürmek, söz dinlemeyenleri doğru kişilerin anlayışına yöneltmek ve Rab için hazırlanmış bir halk yetiştirmek üzere, İlyas'ın ruhu ve gücüyle Rab'bin önünden gidecektir.”
И он ће напред доћи пред Њим у духу и сили Илијиној да обрати срца отаца к деци и невернике к мудрости праведника, и да приправи Господу народ готов.
18 Zekeriya meleğe, “Bundan nasıl emin olabilirim?” dedi. “Çünkü ben yaşlandım, karımın da yaşı ilerledi.”
И рече Зарија анђелу: По чему ћу ја то познати? Јер сам стар и жена је моја временита.
19 Melek ona şöyle karşılık verdi: “Ben Tanrı'nın huzurunda duran Cebrail'im. Seninle konuşmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim.
И одговарајући анђео рече му: Ја сам Гаврило што стојим пред Богом, и послан сам да говорим с тобом и да ти јавим ову радост.
20 İşte, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadığın için dilin tutulacak, bunların gerçekleşeceği güne dek konuşamayacaksın.”
И ево, онемећеш и нећеш моћи говорити до оног дана док се то не збуде; јер ниси веровао мојим речима које ће се збити у своје време.
21 Zekeriya'yı bekleyen halk, onun tapınakta bu kadar uzun süre kalmasına şaştı.
И народ чекаше Зарију, и чуђаху се што се забави у цркви.
22 Zekeriya ise dışarı çıktığında onlarla konuşamadı. O zaman tapınakta bir görüm gördüğünü anladılar. Kendisi onlara işaretler yapıyor, ama konuşamıyordu.
А изишавши не могаше да им говори; и разумеше да му се нешто утворило у цркви; и он намигиваше им; и оста нем.
23 Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü.
И кад се навршише дани његове службе отиде кући својој.
24 Bir süre sonra karısı Elizabet gebe kaldı ve beş ay evine kapandı.
А после ових дана, затрудне Јелисавета жена његова, и кријаше се пет месеци говорећи:
25 “Bunu benim için yapan Rab'dir” dedi. “Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasında utancımı giderdi.”
Тако ми учини Господ у дане ове у које погледа на ме да ме избави од укора међу људима.
26 Elizabet'in hamileliğinin altıncı ayında Tanrı, Melek Cebrail'i Celile'de bulunan Nasıra adlı kente, Davut'un soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryem'di.
А у шести месец посла Бог анђела Гаврила у град галилејски по имену Назарет
К девојци испрошеној за мужа, по имену Јосифа из дома Давидовог; и девојци беше име Марија.
28 Onun yanına giren melek, “Selam, ey Tanrı'nın lütfuna erişen kız! Rab seninledir” dedi.
И ушавши к њој анђео рече: Радуј се, благодатна! Господ је с тобом, благословена си ти међу женама.
29 Söylenenlere çok şaşıran Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı.
А она, видевши га, поплаши се од речи његове и помисли: Какав би ово био поздрав?
30 Ama melek ona, “Korkma Meryem” dedi, “Sen Tanrı'nın lütfuna eriştin.
И рече јој анђео: Не бој се, Марија! Јер си нашла милост у Бога.
31 Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa koyacaksın.
И ево затруднећеш, и родићеш Сина, и надени Му име Исус.
32 O büyük olacak, kendisine ‘Yüceler Yücesi'nin Oğlu’ denecek. Rab Tanrı O'na, atası Davut'un tahtını verecek.
Он ће бити велики, и назваће се Син Највишега, и даће Му Господ Бог престо Давида оца Његовог;
33 O da sonsuza dek Yakup'un soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliğinin sonu gelmeyecektir.” (aiōn g165)
И цароваће у дому Јаковљевом вавек, и царству Његовом неће бити краја. (aiōn g165)
34 Meryem meleğe, “Bu nasıl olur? Ben erkeğe varmadım ki” dedi.
А Марија рече анђелу: Како ће то бити кад ја не знам за мужа?
35 Melek ona şöyle yanıt verdi: “Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesi'nin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek.
И одговарајући анђео рече јој: Дух Свети доћи ће на тебе, и сила Највишег осениће те; зато и оно што ће се родити биће свето, и назваће се Син Божји.
36 Bak, senin akrabalarından Elizabet de yaşlılığında bir oğula gebe kaldı. Kısır bilinen bu kadın şimdi altıncı ayındadır.
И ево Јелисавета, твоја тетка, и она затрудне сином у старости својој, и ово је шести месец њој, коју зову нероткињом.
37 Tanrı'nın yapamayacağı hiçbir şey yoktur.”
Јер у Бога све је могуће што каже.
38 “Ben Rab'bin kuluyum” dedi Meryem, “Bana dediğin gibi olsun.” Bundan sonra melek onun yanından ayrıldı.
А Марија рече: Ево слушкиње Господње; нека ми буде по речи твојој. И анђео отиде од ње.
39 O günlerde Meryem kalkıp aceleyle Yahuda'nın dağlık bölgesindeki bir kente gitti.
А Марија уставши оних дана, отиде брзо у горњу земљу, у град Јудин.
40 Zekeriya'nın evine girip Elizabet'i selamladı.
И уђе у кућу Заријину, и поздрави се с Јелисаветом.
41 Elizabet Meryem'in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh'la dolan Elizabet yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!
И кад Јелисавета чу честитање Маријино, заигра дете у утроби њеној, и Јелисавета се напуни Духа Светог,
И повика здраво и рече: Благословена си ти међу женама, и благословен је плод утробе твоје.
43 Nasıl oldu da Rabbim'in annesi yanıma geldi?
И откуд мени ово да дође мати Господа мог к мени?
44 Bak, selamın kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.
Јер гле, кад дође глас честитања твог у уши моје, заигра дете радосно у утроби мојој.
45 İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab'bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir.”
И благо оној која верова, јер ће се извршити шта јој каза Господ.
46 Meryem de şöyle dedi: “Canım Rab'bi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
И рече Марија: Велича душа моја Господа;
И обрадова се дух мој Богу Спасу мом,
48 Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.
Што погледа на понижење слушкиње своје; јер гле, одсад ће ме звати блаженом сви нараштаји;
49 Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. O'nun adı kutsaldır.
Што ми учини величину силни, и свето име Његово;
50 Kuşaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.
И милост је Његова од кољена на кољено онима који Га се боје.
51 Bileğiyle büyük işler yaptı; Gururluları yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
Показа силу руком својом; разасу поносите у мислима срца њихових.
52 Hükümdarları tahtlarından indirdi, Sıradan insanları yükseltti.
Збаци силне с престола, и подиже понижене.
53 Aç olanları iyiliklerle doyurdu, Zenginleri ise elleri boş çevirdi.
Гладне напуни блага, и богате отпусти празне.
Прими Израиља, слугу свог, да се опомене милости.
55 Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim'e ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu İsrail'in yardımına yetişti.” (aiōn g165)
Као што говори оцима нашим, Аврааму и семену његовом довека. (aiōn g165)
56 Meryem, üç ay kadar Elizabet'in yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.
Марија пак седи с њом око три месеца, и врати се кући својој.
57 Elizabet'in doğurma vakti geldi ve bir oğul doğurdu.
А Јелисавети дође време да роди, и роди сина.
58 Komşularıyla akrabaları, Rab'bin ona ne büyük merhamet gösterdiğini duyunca, onun sevincine katıldılar.
И чуше њени суседи и родбина да је Господ показао велику милост своју на њој, и радоваху се с њом.
59 Sekizinci gün çocuğun sünnetine geldiler. Ona babası Zekeriya'nın adını vereceklerdi.
И у осми дан дођоше да обрежу дете, и хтеше да му надену име оца његовог, Зарија.
60 Ama annesi, “Hayır, adı Yahya olacak” dedi.
И одговарајући мати његова рече: Не, него да буде Јован.
61 Ona, “Akrabaların arasında bu adı taşıyan kimse yok ki” dediler.
И рекоше јој: Никога нема у родбини твојој да му је такво име.
62 Bunun üzerine babasına işaretle çocuğun adını ne koymak istediğini sordular.
И намигиваху оцу његовом како би он хтео да му надену име.
63 Zekeriya bir yazı levhası istedi ve, “Adı Yahya'dır” diye yazdı. Herkes şaşakaldı.
И заискавши дашчицу, написа говорећи: Јован му је име. И зачудише се сви.
64 O anda Zekeriya'nın ağzı açıldı, dili çözüldü. Tanrı'yı överek konuşmaya başladı.
И одмах му се отворише уста и језик његов и говораше хвалећи Бога.
65 Çevrede oturanların hepsi korkuya kapıldı. Bütün bu olaylar, Yahudiye'nin dağlık bölgesinin her yanında konuşulur oldu.
И уђе страх у све суседе њихове; и по свој горњој Јудеји разгласи се сав овај догађај.
66 Duyan herkes derin derin düşünüyor, “Acaba bu çocuk ne olacak?” diyordu. Çünkü Rab onunla birlikteydi.
И сви који чуше метнуше у срце своје говорећи: Шта ће бити из овог детета? И рука Господња беше са њим.
67 Çocuğun babası Zekeriya, Kutsal Ruh'la dolarak şu peygamberlikte bulundu:
И Зарија отац његов напуни се Духа Светог, и пророкова говорећи:
68 “İsrail'in Tanrısı Rab'be övgüler olsun! Çünkü halkının yardımına gelip onları fidyeyle kurtardı.
Благословен Господ Бог Јаковљев што походи и избави народ свој,
И подиже нам рог спасења у дому Давида слуге свог,
70 Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davut'un soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; (aiōn g165)
Као што говори устима светих пророка својих од века (aiōn g165)
71 Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
Да ће нас избавити од наших непријатеља и из руку свих који мрзе на нас;
72 Böylece atalarımıza merhamet ederek Kutsal antlaşmasını anmış oldu.
Учинити милост оцима нашим, и опоменути се светог завета свог,
73 Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahim'e ant içerek söz vermişti.
Клетве којом се клео Аврааму оцу нашем да ће нам дати
Да се избавимо из руку непријатеља својих, и да му служимо без страха,
И у светости и у правди пред Њим док смо год живи.
76 Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesi'nin peygamberi diye anılacaksın. Rab'bin yollarını hazırlamak üzere önünden gidecek Ve O'nun halkına, Günahlarının bağışlanmasıyla kurtulacaklarını bildireceksin.
И ти, дете, назваћеш се пророк Највишега; јер ћеш ићи напред пред лицем Господњим да Му приправиш пут;
Да даш разум спасења народу његовом за опроштење греха њихових,
78 Çünkü Tanrımız'ın yüreği merhamet doludur. O'nun merhameti sayesinde, Yücelerden doğan Güneş, Karanlıkta ve ölümün gölgesinde yaşayanlara ışık saçmak Ve ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardımımıza gelecektir.”
По дубокој милости Бога нашег, по којој нас је походио исток с висине;
Да обасјаш оне који седе у тами и у сену смртном; да упутиш ноге наше на пут мира.
80 Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. İsrail halkına görüneceği güne dek ıssız yerlerde yaşadı.
А дете растијаше и јачаше духом, и беше у пустињи дотле док се не показа Израиљу.
