Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.
