Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.
