< Ağitlar 5 >

1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Opomeni se, Gospode, što nas zadesi; pogledaj i vidi sramotu našu.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Našljedstvo naše privali se tuðincima, domovi naši inostrancima.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Postasmo sirote, bez oca, matere naše kao udovice.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Svoju vodu pijemo za novce, svoja drva kupujemo.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Na vratu nam je jaram, i gone nas; umoreni nemamo odmora.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Pružamo ruku k Misircima i Asircima, da se nasitimo hljeba.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Oci naši zgriješiše, i nema ih, a mi nosimo bezakonja njihova.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Robovi nam gospodare, nema nikoga da izbavi iz ruku njihovijeh.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Sa strahom za život svoj od maèa u pustinji donosimo sebi hljeb.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Koža nam pocrnje kao peæ od ljute gladi.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Sramote žene na Sionu i djevojke po gradovima Judinijem.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Knezove vješaju svojim rukama, ne poštuju lica staraèkoga.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Mladiæe uzimaju pod žrvnje, i djeca padaju pod drvima.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Staraca nema više na vratima, ni mladiæa na pjevanju.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Nesta radosti srcu našemu, igra naša pretvori se u žalost.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Pade vijenac s glave naše; teško nama, što zgriješismo!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Stoga je srce naše žalosno, stoga oèi naše potamnješe,
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
Sa gore Siona, što opustje, i lisice idu po njoj.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Ti, Gospode, ostaješ dovijeka, prijesto tvoj od koljena do koljena.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Zašto hoæeš da nas zaboraviš dovijeka, da nas ostaviš zadugo?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Obrati nas, Gospode, k sebi, i obratiæemo se; ponovi dane naše kako bijahu prije.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Jer eda li æeš nas sasvijem odbaciti i gnjeviti se na nas veoma?

< Ağitlar 5 >