Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
[Recordare, Domine, quid acciderit nobis; intuere et respice opprobrium nostrum.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Hæreditas nostra versa est ad alienos, domus nostræ ad extraneos.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Pupilli facti sumus absque patre, matres nostræ quasi viduæ.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Aquam nostram pecunia bibimus; ligna nostra pretio comparavimus.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Cervicibus nostris minabamur, lassis non dabatur requies.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Ægypto dedimus manum et Assyriis, ut saturaremur pane.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Patres nostri peccaverunt, et non sunt: et nos iniquitates eorum portavimus.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Servi dominati sunt nostri: non fuit qui redimeret de manu eorum.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
In animabus nostris afferebamus panem nobis, a facie gladii in deserto.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Pellis nostra quasi clibanus exusta est, a facie tempestatum famis.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Mulieres in Sion humiliaverunt, et virgines in civitatibus Juda.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Principes manu suspensi sunt; facies senum non erubuerunt.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Adolescentibus impudice abusi sunt, et pueri in ligno corruerunt.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Senes defecerunt de portis, juvenes de choro psallentium.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Defecit gaudium cordis nostri; versus est in luctum chorus noster.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Cecidit corona capitis nostri: væ nobis, quia peccavimus!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Propterea mœstum factum est cor nostrum; ideo contenebrati sunt oculi nostri,
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
propter montem Sion quia disperiit; vulpes ambulaverunt in eo.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Tu autem, Domine, in æternum permanebis, solium tuum in generationem et generationem.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Quare in perpetuum oblivisceris nostri, derelinques nos in longitudine dierum?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Converte nos, Domine, ad te, et convertemur; innova dies nostros, sicut a principio.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Sed projiciens repulisti nos: iratus es contra nos vehementer.]
