< Ağitlar 5 >
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Ingatlah, ya TUHAN, apa yang terjadi atas kami, pandanglah dan lihatlah akan kehinaan kami.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Milik pusaka kami beralih kepada orang lain, rumah-rumah kami kepada orang asing.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Kami menjadi anak yatim, tak punya bapa, dan ibu kami seperti janda.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Air kami kami minum dengan membayar, kami mendapat kayu dengan bayaran.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Kami dikejar dekat-dekat, kami lelah, bagi kami tak ada istirahat.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Kami mengulurkan tangan kepada Mesir, dan kepada Asyur untuk menjadi kenyang dengan roti.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Bapak-bapak kami berbuat dosa, mereka tak ada lagi, dan kami yang menanggung kedurjanaan mereka.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Pelayan-pelayan memerintah atas kami; yang melepaskan kami dari tangan mereka tak ada.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Dengan bahaya maut karena serangan pedang di padang gurun, kami harus mengambil makanan kami.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Kulit kami membara laksana perapian, karena nyerinya kelaparan.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Mereka memperkosa wanita-wanita di Sion dan gadis-gadis di kota-kota Yehuda.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Pemimpin-pemimpin digantung oleh tangan mereka, para tua-tua tidak dihormati.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Pemuda-pemuda harus memikul batu kilangan, anak-anak terjatuh karena beratnya pikulan kayu.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Para tua-tua tidak berkumpul lagi di pintu gerbang, para teruna berhenti main kecapi.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Lenyaplah kegirangan hati kami, tari-tarian kami berubah menjadi perkabungan.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Mahkota telah jatuh dari kepala kami. Wahai kami, karena kami telah berbuat dosa!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Karena inilah hati kami sakit, karena inilah mata kami jadi kabur:
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
karena bukit Sion yang tandus, di mana anjing-anjing hutan berkeliaran.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Engkau, ya TUHAN, bertakhta selama-lamanya, takhta-Mu tetap dari masa ke masa!
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Mengapa Engkau melupakan kami selama-lamanya, meninggalkan kami demikian lama?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Bawalah kami kembali kepada-Mu, ya TUHAN, maka kami akan kembali, baharuilah hari-hari kami seperti dahulu kala!
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Atau, apa Engkau sudah membuang kami sama sekali? Sangat murkakah Engkau terhadap kami?