< Ağitlar 5 >

1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Ka tuna, ya Ubangiji, abin da ya faru da mu; duba, ka ga kunyar da muka sha.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
An ba wa baƙi gādonmu, gidajenmu kuma aka ba bare.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Mun zama marayu marasa ubanni, uwayenmu kamar gwauraye.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Dole mu sayi ruwan da muke sha; sai mun biya mu sami itace.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Masu fafararmu sun kusa kama mu; mun gaji kuma ba dama mu huta.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Mun miƙa kanmu ga Masar da Assuriya don mu sami isashen abinci.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Kakanninmu sun yi zunubi kuma ba sa nan yanzu, mu ne aka bari muna shan hukuncinsu.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Bayi suna mulki a kanmu, kuma ba wanda zai’yantar da mu daga hannuwansu.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Muna samun burodi a bakin rayukanmu domin takobin da yake a jeji.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Fatar jikinmu ta yi zafi kamar murhu, muna jin zazzaɓi domin yunwa.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
An yi wa mata fyaɗe a cikin Sihiyona, da kuma budurwai a cikin garuruwan Yahuda.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
An rataye’ya’yan sarakuna da hannuwansu; ba a ba wa dattawa girma.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Samari suna faman yin niƙa; yara kuma suna fama da ƙyar da nauyin kayan itace.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Dattawan sun bar ƙofar birnin, samari sun daina rera waƙa.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Farin ciki ya rabu da zuciyarmu; rayuwarmu ta zama makoki.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Rawani ya fāɗi daga kanmu. Kaiton mu gama mun yi zunubi!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Domin wannan zuciyarmu ta yi sanyi; domin waɗannan abubuwa idanunmu sun dushe
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
gama Tudun Sihiyona ya zama kufai, sai diloli ke yawo a wurin.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Ya Ubangiji, kai ne mai iko har abada; kursiyinka ya dawwama cikin dukan zamani.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Don mene ne kake mantawa da mu koyaushe? Me ya sa ka yashe mu da jimawa?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Ka sāke jawo mu gare ka, ya Ubangiji, don mu komo; ka sabunta kwanakinmu su zama kamar yadda suke a dā
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
sai dai in ka ƙi mu gaba ɗaya kana fushi da mu fiye da yadda za a iya aunawa.

< Ağitlar 5 >