Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
We are closely pursued; we are weary and find no rest.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.
