Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Hinumdumi, Oh Jehova, kong unsay nahitabo kanamo: Sud-onga, ug tan-awa ang among kaulaw.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Ang among kabilin nahulog ngadto sa mga dumuloong, Ang among mga balay ngadto sa mga lumalangyaw.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Kami mga ilo ug walay mga amahan; Ang among mga inahan nangahimong mga balo.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Kami nag-inum sa among tubig nga binayloan sa salapi; Ang among kahoy ginabaligya na kanamo.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Ang mga maglulutos kanamo nagaungot sa among mga liog: Kami gikapuyan ug walay pahulay.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
Among gihatag ang kamot ngadto sa mga Egiptohanon, Ug sa mga Asiriahanon, aron tagbawon sa tinapay.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Ang among mga amahan nanagpakasala, ug wala na; Ug among giantus ang ilang kasal-anan.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Ang mga sulogoon maoy nagahari kanamo: Walay makaluwas kanamo gikan sa ilang kamot.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Makuha namo ang among tinapay uban ang peligro sa among kinabuhi, Tungod sa espada didto sa kamingawan.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Ang among panit maitum sama sa usa ka hudno, Tungod sa makasunog nga kainit sa kagutmanan.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Ginalugos nila ang mga babaye didto sa Sion, Ang mga ulay sa ciudad sa Juda.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Ang mga principe ginabitay pinaagi sa ilang mga kamot: Ang mga nawong sa mga anciano wala tahura.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Ang mga batan-ong lalake maoy nanagpas-an sa galingan; Ug ang kabataan gipahiumod sa ilalum sa kahoy.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Ang mga anciano namiya sa pultahan, Ang mga batan-ong lalake namiya sa ilang honi.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Ang kalipay sa among kasingkasing mihunong na; Ang among sayaw nahimong pagminatay.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Ang purongpurong nahulog gikan sa among ulo: Alaut kami kay kami nakasala man!
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Tungod niini ang among kasingkasing nagakaluya; Tungod niining mga butanga ang among mga mata lubog na.
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
Tungod sa bukid sa Sion, nga mamingaw: Ang mga milo nagalakaw sa ibabaw niana.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ang imong trono nagapadayon gikan sa kaliwatan ngadto sa kaliwatan.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Ngano man nga nalimot ka kanamo sa walay katapusan, Ug mibiya kanamo sa hataas kaayong panahon?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Pabalika kami nganha kanimo, Oh Jehova, ug kami mamalik; Bag-oha ang among mga adlaw ingon sa kanhing panahon.
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Apan giay-ran mo sa tuman kami; Ikaw naligutgut sa hilabihan batok kanamo.
