Ağitlar 3
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
