Ağitlar 3
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Soy el hombre que ha visto aflicción bajo la vara de su ira.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Por él he sido llevado a la oscuridad donde no hay luz.
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Verdaderamente contra mí, su mano se ha vuelto una y otra vez todo el día.
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Mi carne y mi piel han sido envejecidas por él y quebrantó mis huesos.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Él ha levantado una pared contra mí, encerrándome con una amarga pena.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Él me ha mantenido en lugares oscuros, como aquellos que han estado muertos hace mucho tiempo.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Me ha cercado un muro, de modo que no puedo salir; Él ha hecho grande el peso de mi cadena.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Incluso cuando envío un grito de auxilio, él mantiene mi oración en secreto.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
. Ha levantado un muro de piedras cortadas sobre mis caminos, torció mis caminos.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Él es como un oso esperándome, como un león en lugares secretos.
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Por él, mis caminos se desviaron y me hicieron pedazos; me han asolado.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Con su arco inclinado, me ha hecho la marca de sus flechas.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
Él ha soltado sus flechas en las partes más internas de mi cuerpo.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Me he convertido en la burla de todos los pueblos; Soy él objeto de su burla todo el día.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Él ha hecho de mi vida nada más que dolor, amarga es la bebida que me ha dado.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Por él, mis dientes se rompieron con piedras trituradas, y me cubrió de ceniza.
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Mi alma es enviada lejos de la paz, no tengo más recuerdos del bien.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Y dije: Mi fuerza ha perecido, y mi esperanza en él Señor.
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Ten en cuenta mi aflicción, mi vagar, el ajenjo y la amargura.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Mi alma aún guarda el recuerdo de ellos; y se humilla dentro de mí.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Esto lo tengo en mente, y por eso tengo esperanza.
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
Es a través del amor del Señor que no hemos llegado a la destrucción, porque sus misericordias no tienen límites.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Son nuevas cada mañana; grande es su fidelidad.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Me dije: El Señor es mi herencia; y por eso tendré esperanza en él.
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
El Señor es bueno para los que lo esperan, para el alma que lo está buscando.
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Es bueno seguir esperando y esperando tranquilamente la salvación del Señor.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Es bueno que un hombre se someta al yugo cuando es joven.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Déjalo que se siente solo, sin decir nada, porque él Señor se lo ha puesto.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Que ponga su boca en el polvo, si por casualidad puede haber esperanza.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Vuelva su rostro hacia el que le da golpes; que se llene de vergüenza.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Porque el Señor no da para siempre al hombre.
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Porque aunque él envíe dolor, aun así tendrá lástima en toda la medida de su amor.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Porque no le agrada afligir y causar dolor a los hijos de los hombres.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Aplastar bajo sus pies a todos los prisioneros de la tierra,
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
Privar del derecho de un hombre ante el Altísimo.
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
Defraudar a un hombre en su demanda, el Señor no le place.
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
¿Quién puede decir una cosa y darle efecto si no ha sido ordenado por el Señor?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
¿No sale mal y bien de la boca del Altísimo?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
¿Qué protesta puede hacer un hombre vivo, incluso un hombre sobre el castigo de su pecado?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
Hagamos una reflexión pongamos a prueba nuestros caminos, volviéndonos nuevamente al Señor;
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Levantando nuestros corazones con nuestras manos a Dios en los cielos.
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Hemos hecho lo malo y hemos ido contra tu ley; No hemos tenido tu perdón.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
Cubriéndonos con ira, nos perseguiste, has matado, no perdonado;
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Cubriéndose con una nube, para que la oración no pase.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Nos has hecho como basura y desecho entre los pueblos.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
Las bocas de todos nuestros enemigos se abren contra nosotros.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
El temor y trampas han venido sobre nosotros, desolación y destrucción.
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Ríos de agua corren de mis ojos, por la destrucción de la hija de mi pueblo.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Mis ojos están llorando sin parar, no tienen descanso,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
Hasta que el Señor nos mire, hasta que vea mi problema desde cielo.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Mis ojos contristaron mi alma, por lo ocurrido a las hijas de mi pueblo.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Los que están contra mí sin causa me persiguen como si fuera un pájaro;
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Han puesto fin a mi vida en la prisión, pusieron piedra sobre mi.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Aguas cubrieron mi cabeza; Dije, estoy muerto.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
Estaba orando a tu nombre, oh Señor, desde la prisión más baja.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Mi voz vino a ti; Que no se te cierre el oído a mi clamor, a mi llanto.
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Llegaste el día en que te hice mi oración: dijiste: No temas.
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
Oh Señor, has tomado la causa de mi alma, has salvado mi vida.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Oh Señor, has visto mi mal; sé juez en mi causa.
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Has visto todas las malas recompensas que me han enviado, y todos sus planes contra mí.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
Sus amargas palabras han llegado a tus oídos, oh Señor, y todos sus planes contra mí;
Los labios de los que subieron contra mí, y sus pensamientos contra mí todo el día.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Toman nota de ellos cuando están sentados y cuando se levanten; Yo soy su objeto de burla.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
Les darás su recompensa, Señor, respondiendo a la obra de sus manos.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Dejarás que sus corazones se endurezcan con tu maldición sobre ellos.
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Irás tras ellos con ira y les pondrás fin desde debajo de los cielos del Señor.
