Ağitlar 3
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
| من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام. |
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
| خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است. |
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
| او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است. |
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
| او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است. |
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
| جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. |
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
| مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است. |
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
| با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم. |
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. |
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
| با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است. |
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
| او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛ |
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
| مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت. |
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
| او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد، |
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
| و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت. |
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
| مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند. |
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
| او زندگی را به کامم تلخ کرده است. |
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
| صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است. |
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
| آسایش و سعادت از من رخت بربسته است. |
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
| رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است. |
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
| وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. |
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
| بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود. |
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
| اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که |
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
| محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال. |
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
| وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود. |
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
| به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.» |
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
| خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست. |
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
| پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد. |
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
| خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند. |
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
| هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند |
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
| و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد. |
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
| وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند، |
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
| زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد. |
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
| هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است. |
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
| او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد. |
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
| هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند، |
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
| و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد، |
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
| و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟ |
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
| کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟ |
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
| آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟ |
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
| پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟ |
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
| به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم. |
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
| بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم: |
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
| «ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای. |
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
| «به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای. |
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
| خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. |
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
| ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای. |
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
| تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند. |
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
| خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.» |
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
| به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست |
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
| تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد! |
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
| هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود. |
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
| کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. |
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
| آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. |
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
| آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است. |
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
| اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم |
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
| صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی. |
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
| آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!» |
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
| ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی. |
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
| ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان. |
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
| دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند. |
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
| ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند. |
| تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری. |
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
| ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند. |
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
| ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان. |
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
| ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد. |
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
| با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان. |
