Ağitlar 3
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
[Aleph.] Je suis l’homme qui ai vu l’affliction par la verge de sa fureur.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Il m’a conduit et amené dans les ténèbres, et non dans la lumière.
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Certes il s’est tourné contre moi, il a tous les jours tourné sa main [contre moi].
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
[Beth.] Il a fait vieillir ma chair et ma peau, il a brisé mes os.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Il a bâti contre moi, et m’a environné de fiel et de travail.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Il m’a fait tenir dans des lieux ténébreux, comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
[Guimel.] Il a fait une cloison autour de moi, afin que je ne sorte point; il a appesanti mes fers.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Même quand je crie et que j’élève ma voix, il rejette ma requête.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Il a fait un mur de pierres de taille [pour fermer] mes chemins, il a renversé mes sentiers.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
[Daleth.] Ce m’est un ours qui est aux embûches, et un lion qui se tient dans un lieu caché.
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Il a détourné mes chemins, et m’a mis en pièces, il m’a rendu désolé.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Il a tendu son arc, et m’a mis comme une butte pour la flèche.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
[He.] Il a fait entrer dans mes reins les flèches dont son carquois est plein.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
J’ai été en risée à tous les peuples, et leur chanson, tout le jour.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
[Vau.] Il m’a cassé les dents avec du gravier, il m’a couvert de cendre;
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Tellement que la paix s’est éloignée de mon âme; j’ai oublié ce que c’est que d’être à son aise.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Et j’ai dit: ma force est perdue, et mon espérance aussi que j’avais en l’Eternel.
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
[Zajin.] Souviens-toi de mon affliction, et de mon pauvre état, qui n’est qu’absinthe et que fiel.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Mon âme s’[en] souvient sans cesse, et elle est abattue au dedans de moi.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
[Mais] je rappellerai ceci en mon cœur, [et] c’est pourquoi j’aurai espérance;
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
[Heth.] Ce sont les gratuités de l’Eternel que nous n’avons point été consumés, parce que ses compassions ne sont point taries.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Elles se renouvellent chaque matin; [c’est] une chose grande que ta fidélité.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
L’Eternel est ma portion, dit mon âme, c’est pourquoi j’aurai espérance en lui.
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
[Teth.] L’Eternel est bon à ceux qui s’attendent à lui, [et] à l’âme qui le recherche.
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
C’est une chose bonne qu’on attende, même en se tenant en repos, la délivrance de l’Eternel.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
C’est une chose bonne à l’homme de porter le joug en sa jeunesse.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
[Jod.] Il est assis solitaire et se tient tranquille, parce qu’on l’a chargé sur lui.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Il met sa bouche dans la poussière, si peut-être il y aura quelque espérance.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Il présente la joue à celui qui le frappe; il est accablé d’opprobre.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
[Caph.] Car le Seigneur ne rejette point à toujours.
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Mais s’il afflige quelqu’un, il en a aussi compassion selon la grandeur de ses gratuités.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Car ce n’est pas volontiers qu’il afflige et contriste les fils des hommes.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
[Lamed.] Lorsqu’on foule sous ses pieds tous les prisonniers du monde;
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
Lorsqu’on pervertit le droit de quelqu’un en la présence du Très-haut;
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
Lorsqu’on fait tort à quelqu’un dans son procès, le Seigneur ne le voit-il point?
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
[Mem.] Qui est-ce qui dit que cela a été fait, [et] que le Seigneur ne l’[a] point commandé?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
Les maux, et les biens ne procèdent-ils point de l’ordre du Très-haut?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Pourquoi se dépiterait l’homme vivant, l’homme, [dis-je], à cause de ses péchés?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
[Nun.] Recherchons nos voies, et [les] sondons, et retournons jusqu’à l’Eternel.
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Levons nos cœurs et nos mains au [Dieu] Fort qui est aux cieux, [en disant]:
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Nous avons péché, nous avons été rebelles, tu n’as point pardonné.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
[Samech.] Tu nous as couverts de [ta] colère, et nous as poursuivis, tu as tué, tu n’as point épargné.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Tu t’es couvert d’une nuée, afin que la requête ne passât point.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Tu nous as fait être la raclure et le rebut au milieu des peuples.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
[Pe.] Tous nos ennemis ont ouvert leur bouche sur nous.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
La frayeur et la fosse, le dégât et la calamité nous sont arrivés.
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Mon œil s’est fondu en ruisseaux d’eaux à cause de la plaie de la fille de mon peuple.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
[Hajin.] Mon œil verse des larmes, et ne cesse point, parce qu’il n’y a aucun relâche.
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
Jusques à ce que l’Eternel regarde et voie des cieux.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Mon œil afflige mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
[Tsadi.] Ceux qui me sont ennemis sans cause m’ont poursuivi à outrance, comme on chasse après l’oiseau.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Ils ont enserré ma vie dans une fosse, et ont roulé une pierre sur moi.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Les eaux ont regorgé par-dessus ma tête; je disais: je suis retranché.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
[Koph.] J’ai invoqué ton Nom, ô Eternel! d’une des plus basses fosses.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Tu as ouï ma voix, ne ferme point ton oreille, afin que je n’expire point à force de crier.
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Tu t’es approché au jour que je t’ai invoqué, et tu as dit: ne crains rien.
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
[Resch.] Ô Seigneur! tu as plaidé la cause de mon âme; et tu as garanti ma vie.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Tu as vu, ô Eternel! le tort qu’on me fait, fais-moi droit.
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Tu as vu toutes les vengeances dont ils ont usé, et toutes leurs machinations contre moi.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
[Scin.] Tu as ouï, ô Eternel! leur opprobe et toutes leurs machinations contre moi.
Les discours de ceux qui s’élèvent contre moi, et leur dessein qu’ils ont contre moi tout le long du jour.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Considère quand ils s’asseyent, et quand ils se lèvent, [car] je suis leur chanson.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
[Thau.] Rends-leur la pareille, ô Eternel! selon l’ouvrage de leurs mains.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Donne-leur un tel ennui qu’il leur couvre le cœur; donne-leur ta malédiction.
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Poursuis-les en ta colère, et les efface de dessous les cieux de l’Eternel.
