< Ağitlar 3 >

1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Nyee nye ŋutsu si kpe fu le eƒe dziku ƒe ameƒoti te.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Enyam ɖe nu eye wòna mezɔ viviti me, menye kekeli me o;
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Vavã etrɔ eƒe asiwo ɖe ŋutinye atraɖii le ŋkeke blibo la me.
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Ena be nye ŋutilã kple nye ŋutigbalẽ do xoxo eye wògbã ƒu ɖe lãme nam.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Eva dze dzinye eye wòtsɔ veve helĩhelĩ kple fukpekpe tɔ kpɔ ɖe ŋunye.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Ena menɔ viviti me abe ame siwo ku gbe aɖe gbe ke ene.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Etɔ kpɔ ƒo xlãm ale be nyemate ŋu asi o, eɖom anyi kple gakɔsɔkɔsɔ.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Ne meyɔe alo do ɣli be wòaxɔ nam gɔ̃ hã la, edoa ʋɔ ɖe nye gbedodoɖa nu.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Etsɔ kpe gãwo xe mɔ me nam eye wòglɔ̃ nye mɔwo.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Abe sisiblisi si de xa ɖi kple dzata si le adeklo dzi ene la,
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
ehem ɖa le mɔ me eye wòvuvum, hegblẽm ɖi kpeɖeŋutɔmanɔsitɔe.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Evu eƒe da me eye wòdzidze eƒe dati ɖe dzinye.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
Etsɔ aŋutrɔwo le eƒe daku me tsɔ ŋɔ nye dzi.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Mezu nu ɖikokoe le nye amewo katã dome, woɖua fewu le ŋunye to hadzidzi me ŋkeke blibo la katã.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Etsɔ ama veve ɖi ƒo nam eye wòkpe veve nam meno.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Etsɔ kpe ŋe aɖu nam eye wòfanyam ɖe kewɔ me.
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Woxɔ ŋutifafa le asinye, meŋlɔ nu si dzɔgbenyui nye la be.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Eya ta megblɔ be, “Nye atsyɔ̃nu yi eye nu siwo katã mele mɔ kpɔm na tso Yehowa gbɔ la hã nu va yi.”
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Meɖo ŋku nye hiã, tsaglalãtsatsa, dzigbagbã kple vevesese dzi.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Meɖo ŋku wo katã dzi nyuie eye nye luʋɔ bɔbɔ eɖokui le menye.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Ke esia dzi meɖo ŋkue eye mɔkpɔkpɔ ɖo asinye:
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
Le Yehowa ƒe lɔlɔ̃ deto la ta wometsrɔ̃ mí o elabena eƒe nublanuikpɔkpɔ mevɔna o.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Wozua yeye ŋdi sia ŋdi, wò nuteƒewɔwɔ lolo ŋutɔ.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Megblɔ na ɖokuinye be, “Yehowae nye nye gomekpɔkpɔ, eya ta manɔ esinu kpɔm.”
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
Yehowa ƒe dɔ me nyo na ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe edzi, kple ame siwo dinɛ vevie.
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Enyo be woalala le ɖoɖoezizi me na Yehowa ƒe ɖeɖe.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Enyo na ame be wòatsɔ kɔkuti le ɖekakpuime.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Nenɔ anyi le ɖoɖoezizi me elabena Yehowae tsɔ kɔkuti la da ɖe edzi.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Netsɔ eƒe mo ƒo ɖe ke me, ɖewohĩ mɔkpɔkpɔ gali.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Neɖo to me anyi na ame si le eƒo ge eye ŋukpe neyɔe fũu.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Elabena Aƒetɔ la metsɔa ame ƒua gbe ɖikaa o
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Togbɔ be ehea nuxaxa vɛ hã la, egakpɔa nublanui na ame, eye eƒe lɔlɔ̃ si nu metsina gbeɖe o la de to ŋutɔ.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Elabena mehea fukpekpe kple nuxaxa vaa amegbetɔviwo dzi ɖe dzidzɔ teƒe o.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Woafanya anyigbadzigamenɔlawo katã kple afɔ.
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
Ne woagbe nu si nye ame tɔ la tsɔtsɔ nɛ le Dziƒoʋĩtɔ la ŋkume,
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
eye wotrɔ gbo ame dzɔdzɔe ƒe nya; ɖe Aƒetɔ la makpɔ esiawo oa?
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
Ame ka aƒo nu eye wòava eme, ne menye Aƒetɔ lae ɖe gbe o?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
Ɖe menye Dziƒoʋĩtɔ la ƒe nu mee dzɔgbevɔ̃enyawo kple dzidzɔnyawo siaa doa go tsona oa?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Nu ka ta amegbetɔ ahe nya ne wohe to nɛ ɖe eƒe nu vɔ̃wo ta?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
Mina míalé ŋku ɖe míaƒe zɔzɔme ŋu ne míado wo akpɔ eye mina míatrɔ ɖe Yehowa ŋu.
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Mina míado míaƒe dziwo kple asiwo ɖe Mawu gbɔ le dziƒo ahagblɔ bena:
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
“Míewɔ nu vɔ̃ hedze aglã eye mètsɔe ke mi o.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
“Ètsɔ dziku tsyɔ ɖokuiwò dzi eye nèti mía yome hewu mí nublanuimakpɔmakpɔtɔe.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Ètsɔ lilikpo tsyiɔ ɖokuiwò dzi ale be, gbedodoɖa aɖeke mate ŋu aɖo gbɔwò o.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Ètsɔ mí wɔ ŋunyɔnu kple gbeɖuɖɔe le dukɔwo dome.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
“Míaƒe futɔwo katã ke nu baa ɖe mía ŋuti.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
Ŋɔdzi lé mí; míedze ʋe me eye tsɔtsrɔ̃ kple gbegblẽ va mía dzi.”
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam yoyoyo elabena wotsrɔ̃ nye amewo.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Nye ŋkuwo le aɖatsi fam ɖaa, enu gbe tsotso,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
va se ɖe esime Yehowa aɖo ŋku anyi tso dziƒo akpɔe.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Nu si mekpɔ la na nye luʋɔ xa nu ɖe nyɔnu siwo katã le nye dua me la ta.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Ame siwo nye nye futɔwo madzemadzee la ɖem ɖe nu abe xevi ene.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Wodze agbagba be woatso nye agbe nu le vudo me eye wofɔ kpe ƒum.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Tsi fie le tanye eye mesusu be evɔ nam.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
O Yehowa, wò ŋkɔe meyɔ le vudoa ƒe gogloƒe ke.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Èse nye kukuɖeɖe be, “Mègado toku nye ɣlidodo eye nàgbe akɔfafa nam o.”
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Ète va gbɔnye esi meyɔ wò eye nègblɔ be, “Mègavɔ̃ o.”
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
O, Aƒetɔ, èxɔ nye nya ɖe akɔ eye nèɖe nye agbe.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Wò ŋutɔ èkpɔ, O Yehowa, vɔ̃ si wowɔ ɖe ŋutinye. Na nye nya nadzɔ!
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Èkpɔ woƒe hlɔ̃biabia ƒe kpekpeme kple nugbe siwo woɖo ɖe ŋunye.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
O Yehowa, èse woƒe dzudzuwo kple nu siwo katã woɖo ɖe ŋunye
kple nye futɔwo ƒe dalĩdodo kple nuƒoƒo le ŋunye ŋkeke blibo la.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Nye kɔ nàkpɔ wo ɖa! Wole anyinɔƒe o, wole tsitrenu o, woɖua fewu le ŋunye le woƒe hadzidziwo me.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
O Yehowa, xe fe si dze wo la na wo, ɖe nu siwo woƒe asiwo wɔ la ta.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Tsɔ nutsyɔnu tsyɔ woƒe dziwo dzi eye nàna be wò fiƒode nanɔ wo dzi!
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Ti wo yome kple dziku eye nàtsrɔ̃ wo le Yehowa ƒe dziƒo te.

< Ağitlar 3 >