< Ağitlar 3 >
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Kai tah a thinpom caitueng dongkah phacipphabaem aka hmu hlang ni.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Kai te m'hmaithawn tih hmaisuep ah n'caeh sak vaengah vangnah om pawh.
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Kai taengah a tloeng tangloeng tih khohnin yung ah a kut a hluem.
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Ka vin neh ka saa a hmawn sak tih ka rhuh a paep sak.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Kai he rhahalung n'suem thil tih sue neh bongboepnah te m'ven thil.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Ka khosak he khosuen kah aka duek bangla khohmuep ah ka om.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Kai taengah khoep a biing tih ka rhohum loh n'nan he ka loeih pawh.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Ka khue tih ka pang vaengah pataeng ka thangthuinah te a toeng.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Lungrhaih neh ka longpuei a biing tih ka hawn a paihaeh sak.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Kai taengah tah vom neh sathueng pataeng a huephael kah sathueng bangla amah rhongngol coeng.
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Ka longpuei ah m'phaelh sak tih kai n'soek dongah kai aka pong la n'khueh.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
A lii a phuk tih thaltang ham kutnoek la kai n'tai.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
Anih kah liva ca loh ka kuel khuila pawlh.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Ka pilnam pum kah nueihbu neh khohnin yung ah amih kah rhotoeng la ka poeh.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Ankhaa te kai ng'kum sak tih pantong neh kai m'hmilhmal sak.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Ka no he lungcang neh a mawth tih hmaiphu khuiah kai m'vuei.
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Ka hinglu he ngaimongnah lamloh a hlahpham tih a then khaw ka hnilh.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
Te dongah kai kah hmailong neh BOEIPA lamkah ka ngaiuepnah khaw paltham coeng ka ti.
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Kai kah phacip phabaem neh ka airhoeng khaw, ka pantong neh ka anrhat khaw poek lah.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
A poek a poek vaengah ka khuikah ka hinglu tah tlayae la tlayae coeng.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
He he ka ngaiuep dongah ni ka lungbuei he ka mael puei.
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
BOEIPA kah sitlohnah tah bawt pawt tih a haidamnah khaw muei pawh.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Mincang ah na uepomnah thai khaw ping.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Ka hinglu loh, “BOEIPA tah ka khoyo ni,” a ti dongah amah te ka ngaiuep van.
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
BOEIPA tah amah aka lamtawn ham neh amah aka toem hinglu ham a then pah.
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
BOEIPA kah loeihnah dongah tah rhingoel ngolsut ham khaw then.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
A camoe vaengah hnamkun a phueih te ni hlang ham khaw then.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Amah soah a poeh bangla amah bueng khosa saeh lamtah kuemsuem saeh.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
A ka te laipi khuiah vuei saeh lamtah ngaiuepnah a om khaming.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Amah aka ngawn ham a kam duen pah saeh lamtah kokhahnah neh kum saeh.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Ka Boeipa loh kumhal duela a hlahpham ngawn moenih.
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Pae sak bal mai cakhaw a sitlohnah dongkah sitlohnah a khawk vanbangla a haidam bitni.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Hlang ca te a lungbuei a phaep pah tih a pae sak bal moenih.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Khohmuen kah thongtla boeih te a kho hmuiah a phop ham,
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
Khohni kah mikhmuh ah hlang kah tiktamnah hnawt ham,
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
A tuituknah neh hlang a khun sak ham khaw ka Boeipa loh a hmuh ngaih moenih.
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
Ka Boeipa loh a uen pawt te om ni tila unim aka thui thai.
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
A thae neh a then khaw Khohni ka lamloh thoeng pawt nim.
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
A tholhnah sokah a tholhnah yuvat ah balae tih tongpa hlang hing loh a kohuet mai eh.
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
Mamih kah longpuei he phuelhthaih tih n'khe phoeiah BOEIPA taengla mael uh sih.
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Mamih kah thinko neh kut he vaan kah Pathen taengah phuel uh sih.
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Kaimih kah boekoek neh nang kan koek uh te khodawk nan ngai uh moenih.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
Thintoek neh na cun uh vaengah kaimih nan hloem tih lungma ti kolla nan ngawn.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Thangthuinah neh paan ham khaw namah te cingmai neh na cun uh.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Kaimih he pilnam lakli ah yun-aek neh kawnhnawt la nan khueh.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
Ka thunkha boeih loh kaimih taengah a ka a ang uh.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
Birhihnah neh rhom khaw kaimih taengah omdamnah neh pocinah la thoeng.
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Ka pilnam nu kah a pocinah dongah ka mik he sokca tui la long.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Ka mik loh a hawk vetih a bawtnah om pawt hil kak mahpawh.
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
A dan neh BOEIPA loh vaan lamkah a hmuh duela.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Ka khopuei tanu boeih kongah ka mik loh ka hinglu he a poelyoe.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Lunglilungla maila kai he ka thunkha rhoek loh vaa bangla m'mae khaw m'mae uh mai.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Ka hingnah te tangrhom ah a det uh tih, kai taengah lungto a omtoem thil.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Ka lu he tui loh a et vaengah tah n'tuiphih muema ka ti.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
BOEIPA na ming te tangrhom laedil lamloh kang khue.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Ka hilhoemnah ham ka pang te hna na buem pawt dongah ka ol na yaak coeng.
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Namah kang khue khohnin ah na mop tih, “Rhih boeh,” na ti.
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
Ka hinglu kah tuituknah khaw ka Boeipa loh na rhoe tih ka hingnah na tlan.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
BOEIPA aw ka lolhmaihnah na hmuh cakhaw ka laitloeknah dongah n'tang sak lah.
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Kai soah amih kah tawnlohnah boeih neh amih kah kopoek boeih te na hmuh.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
BOEIPA aw kai soah amih kah kokhahnah neh amih kah kopoek boeih te na yaak coeng.
Khohnin yung ah a phungding ol neh kamah taengah kai m'pai thil uh.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
A hoepnah neh a painah ah, amih kah hnaelnah ni ka paelki.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
BOEIPA aw, amih kut dongkah khoboe neh a tiing la amih te thuung lah.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Amih te lungbuei kotalh la khueh lamtah na tapvoepnah te amih soah thoeng sak.
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
BOEIPA aw thintoek te na hloem dongah ni amih te vaan hmui lamloh na mitmoeng sak.