< Ağitlar 3 >
1 RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Kai loe anih palungphuihaih quiboeng hoiah patang ka khang boeh.
2 Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Anih mah khodai ai, khoving thungah ang hoih.
3 Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Anih mah ang thuitaek; athun qui vaihi hoi vaihi a ban hoiah ang thuitaek.
4 Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Anih mah ka ngan hoi ahin ang hmawnsak; ka huhnawk doeh angkhaehsak.
5 Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Kai tuk hanah misatuh kaminawk to pakhueng moe, kakhaa hoi karai hmuen hoiah ang takui khoep.
6 Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Canghnii ah kadueh kami baktiah, khoving thungah ang suek.
7 Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Sipae hoi ang takui khoep pongah, ka loih thai ai; kazit sumqui hoiah ang pathlet.
8 Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Ka hangh moe, lawk ka thuih naah doeh, lawk ka thuihaih to ang pakaa pae ving.
9 Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Ka caehhaih loklam to thlung hoiah ang pakaa pae khoep moe, kang koih loklam to ang pazuisak.
10 Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Anih loe kai hanah, moi angang taqom baktih, amtueng ai ahmuen ah kaom kaipui baktiah oh.
11 Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Anih mah kai loklam amkhraengsak moe, ang taprawt pet pacoengah, kai hae amrosak.
12 Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Anih mah kalii anueng moe, kai to palaa kahhaih ahmuen ah ang suek.
13 Oklarını böbreklerime sapladı.
Kalii tabu thung ih anih ih palaanawk mah ka kaeng ah cop.
14 Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Kai loe kaimah ih kaminawk mah pahnui thuih han ih ni ka oh sut boeh; ni thokkruek laasak thuih hanah ka oh.
15 Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Anih mah kakhaa tui hoiah ang bawh moe, kakhaa ahmuet hoiah ang paquisak.
16 Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Anih mah thlung hoiah ka ha angkhaehsak moe, maiphu hoiah ang phumh.
17 Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Monghaih hoi kangthla ah ka hinghaih pakhra na suek ving boeh pongah, khosak hoihaih to ka pahnet boeh.
18 Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”
To pongah Angraeng khae ih thacakhaih hoi oephaih to om ai boeh, tiah ka thuih.
19 Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Patangkhanghaih hoi raihaih, kakhaa tui hoi kakhaa ahmuet doeh ka pahnet ai vop.
20 Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
To baktih hmuennawk to ka hinghaih pakhra mah panoek poe moe, ka thung ah angam sut boeh.
21 Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Palung thungah ka poek poe pongah oephaih ka tawnh.
22 RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
Angraeng amlunghaih loe boeng thai ai, anih mah palungnathaih tawn ai nahaeloe, aicae loe amro tih boeh.
23 Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Akhawnbang kruek tahmenhaih kangtha a hnuk o; na oep thohhaih loe paroeai len.
24 “Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”
Angraeng loe kai ih taham ah oh, tiah ka hinghaih pakhra mah thuih pongah, anih to ka zing han.
25 RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.
Angraeng hoihhaih loe anih oephaih tawn kami, hinghaih pakhra hoi anih pakrong kaminawk khaeah oh.
26 RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Kami loe Angraeng pahlonghaih to oep moe, zing han hoih.
27 İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Kami loe thendoeng nathuem ah tok karai sak han hoih.
28 RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Anih nuiah hmuen to amtik boeh pongah, angmabueng anghnut moe, anghngai duem han oh.
29 Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Oephaih om tih hmang tiah poek nahaeloe, a mikhmai to maiphu pongah akuep nasoe.
30 Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Anih tabaeng kami khaeah tangbaeng patueng pae nasoe loe, ahmin sethaih hoiah koi nasoe.
31 Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Sithaw mah aicae dungzan khoek to vaa mak ai;
32 Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
anih mah palungsethaih phaksak, toe paroeai pop anih palungnathaih hoi amlunghaih to amtuengsak let tih.
33 Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Anih loe kaminawk nuiah palungsethaih hoi amtanghaih phaksak han koeh ai.
34 Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Long ah thongkrah kaminawk boih khok hoiah cawh moe,
35 Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
sang koek Sithaw hmaa ah kami mah toenghaih baktiah hnuk han koi hmuen lak pae ving pacoengah,
36 Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
kami mah hnuk han koi hmuen sungsak ving hanah Angraeng mah koeh ai.
37 Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
Angraeng lokpaekhaih om ai ah, mi mah maw a thuih ih lok baktiah angcoengsak thaih?
38 İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?
Sang koek Sithaw ih pakha thung hoiah na ai maw kahoih hoi kasae hmuen to angzo hmaek?
39 İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Kami mah a zaehaih pongah danpaek naah, tipongah kahing kami loe laisaep khing loe?
40 Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.
To tiah oh pongah loe a caeh o haih loklam hae pakrong tanoek si loe, Angraeng khaeah amlaem o let si.
41 Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:
Vannawk ranui ah kaom Sithaw khaeah, ban a payangh o moe, lawk a thuih o naah, poekhaih palungthin doeh anih khaeah paek o si.
42 “Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Ka zae o moe, na lok kang aek o moeng boeh; kaicae zaehaih to nang tahmen ai vop.
43 Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
Palung na phuihaih hoiah nang kraeng khoep moe, nang pacaekthlaek boeh; tahmenhaih tawn ai ah, nang hum boeh.
44 Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Lawk ka thuih o haih nang khaeah phak han ai ah, nangmah hoi nangmah tamai hoi nang yaw khoep boeh.
45 Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Kaminawk salakah anghnoeng baktih, panuet thok hmuen baktiah nang ohsak boeh.
46 Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
Kaicae ih misa boih mah, pakha ang angh o thuih.
47 Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
Kaicae nui ah zithaih, amtimhaih, amrohaih hoi anghmat angtaahaih to phak boeh.
48 Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
Kai kami ih canunawk amro o boeh pongah, ka mik hoiah vapui tui to long.
49 Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Ka mikkhraetui loe kang ai ah long tih, anghak mak ai,
50 RAB göklerden bakıp görünceye dek.
Angraeng mah hnu ai karoek to van hoiah dan tathuk.
51 Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Ka vangpui thung ih canunawk boih pongah, ka mik mah palung ang setsak.
52 Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Takung om ai ah ka misanawk mah tavaa baktiah ang mee o.
53 Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Tangqom thungah ka hinghaih ang boeng o sak moe, ka nuiah thlung ang vah o thuih.
54 Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Tui mah ka lu uem naah, ka duek boeh, tiah ka poek.
55 Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
Aw Angraeng, tangqom thung hoiah na hmin to kang kawk.
56 Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Ka lok nang thaih pae; ka hamhaih hoi abomhaih kang hnik naah, na naa tamuep ving hmah.
57 Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Nang kang kawk naah, kai nang hnai thuih moe, zii hmah, tiah nang naa.
58 Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
Aw Angraeng, ka hing thai hanah tok na sak moe, ka hinghaih pakhra to nang pahlong boeh.
59 Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Aw Angraeng, ka sakpazaehaih na hnuk boeh; toenghaih hoiah kai lok na caek ah.
60 Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Nihcae mah misa ah ang suekhaih hoi a poek o ih hmuen to na hnuk boih boeh.
61 Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
Aw Angraeng, nihcae kasaethuihaih hoi poekhaihnawk to na thaih boeh.
Athun qui kai patoem kaminawk hoi kai misa angthawk thuih kaminawk mah thuih ih lok to na thaih boeh.
63 Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Nihcae anghnuthaih hoi angthawkhaih to khenah; kai loe nihcae laasak thuih han ih ni ka oh sut boeh.
64 Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
Aw Angraeng, angmacae ban mah sak ih hmuen baktih toengah, nihcae khaeah pathok pae let ah.
65 İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Nihcae han qahhaih palungthin to paek ah loe, nihcae to tangoeng thuih ah.
66 Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Palungphuihaih hoiah nihcae to pacaekthlaek hanah, maeto doeh anghmat ai ah Angraeng ih van tlim ah kaom hmuennawk to amrosak boih ah.