Yunus 2
1 Yunus balığın karnından Tanrısı RAB'be şöyle dua etti:
Then Jonah prayed unto the LORD his God out of the fish’s belly,
2 “Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, Kulak verdin sesime. (Sheol h7585)
And said, I cried by reason of mine affliction unto the LORD, and he heard me; out of the belly of hell cried I, [and] thou heardest my voice. (Sheol h7585)
3 Beni engine, denizin ta dibine fırlattın. Sular sardı çevremi. Azgın dalgalar geçti üzerimden.
For thou hadst cast me into the deep, in the midst of the seas; and the floods compassed me about: all thy billows and thy waves passed over me.
4 ‘Huzurundan kovuldum’ dedim, ‘Yine de göreceğim kutsal tapınağını.’
Then I said, I am cast out of thy sight; yet I will look again toward thy holy temple.
5 Sular boğacak kadar kuşattı beni, Çevremi enginler sardı, Yosunlar dolaştı başıma.
The waters compassed me about, [even] to the soul: the depth closed me round about, the weeds were wrapped about my head.
6 Dağların köklerine kadar battım, Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; Ama, ya RAB, Tanrım, Canımı sen kurtardın çukurdan.
I went down to the bottoms of the mountains; the earth with her bars [was] about me for ever: yet hast thou brought up my life from corruption, O LORD my God.
7 Soluğum tükenince seni andım, ya RAB, Duam sana, kutsal tapınağına erişti.
When my soul fainted within me I remembered the LORD: and my prayer came in unto thee, into thine holy temple.
8 Değersiz putlara tapanlar, Vefasızlık etmiş olurlar.
They that observe lying vanities forsake their own mercy.
9 Ama şükranla kurban sunacağım sana, Adağımı yerine getireceğim. Kurtuluş senden gelir, ya RAB!”
But I will sacrifice unto thee with the voice of thanksgiving; I will pay [that] that I have vowed. Salvation [is] of the LORD.
10 RAB balığa buyruk verdi ve balık Yunus'u karaya kustu.
And the LORD spake unto the fish, and it vomited out Jonah upon the dry [land].
