Yunus 1
1 RAB bir gün Amittay oğlu Yunus'a, “Kalk, Ninova'ya, o büyük kente git ve halkı uyar” diye seslendi, “Çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi.”
Amittai capa Jonah khaeah, Angraeng ih lok to angzoh,
angthawk ah loe, Nineveh vangpui ah caeh ah, nihcae sethaih ka hmaa ah phak boeh pongah, to vangpui misa haih lok to taphong ah.
3 Ne var ki, Yunus RAB'bin huzurundan Tarşiş'e kaçmaya kalkıştı. Yafa'ya inip Tarşiş'e giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RAB'den uzaklaşmak için Tarşiş'e doğru yola çıktı.
Toe Jonah loe Angraeng hmaa hoiah angthawk moe, Tarshish vangpui ah cawnh ving hanah amsak, to pongah Joppa vangpui bangah a caeh. To ah Joppa vangpui ah caehhaih palongpui maeto a hnuk; Angraeng hmaa hoi loih thai hanah, palongpui angthuenghaih atho to paek moe, Tarshish vangpui ah a caeh.
4 Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.
Toe Angraeng mah tuipui ah thacak parai takhi to patoeh, to naah tuipui ah takhi sae to songh, to pongah palong to amro duih.
5 Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.
To naah palongpui angthueng kaminawk loe zit o moe, kami boih mah angmacae ih sithaw to palawk o, palongpui anghoep thai hanah, hmuenmaenawk to tuipui thungah a vah o. Toe Jonah loe palongpui tlim ah caeh tathuk, to ah angsong moe, a iih.
6 Gemi kaptanı Yunus'un yanına gidip, “Hey! Nasıl uyursun sen?” dedi, “Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız.”
To pongah palongpui mongh kalen koek anih khaeah caeh moe, Nang loe kawbang maw na iih thaih? Aicae anghmat o han ai ah, angthawk ah loe, na Sithaw to palawk ah; anih mah aicae han kho na poek pae khoe doeh om tih, tiah a naa.
7 Sonra denizciler birbirlerine, “Gelin, kura çekelim” dediler, “Bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi.” Kura çektiler, kura Yunus'a düştü.
To naah a thungah kaom kaminawk mah, Angzo oh, mi pongah maw hae baktih raihaih hae aicae nui ah phak, tiah panoek thai hanah taham khethaih to sah o si, tiah maeto hoi maeto thuih o. Nihcae mah taham khethaih to sak o naah, Jonah nuiah krak.
8 Bunun üzerine Yunus'a, “Söyle bize!” dediler, “Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?”
To pacoengah nihcae mah anih khaeah, Aicae nuiah kaom raihaih loe mi pongah maw oh? Na thui ah, tih tok maw na sak? Naa bang hoiah maw nang zoh? Naa bang ih prae ah maw na oh? Naa bang ih kami maw? tiah lok a dueng o.
9 Yunus, “İbrani'yim” diye karşılık verdi, “Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı RAB'be taparım.”
Anih mah nihcae khaeah, Kai loe Hebru kami ah ka oh, tuipui hoi saoeng boih Sahkung, Angraeng, van Sithaw to ka zit, tiah a naa.
10 Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. “Neden yaptın bunu?” diye sordular. Yunus'un RAB'den uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.
To lok to palongpui angthueng kaminawk mah thaih o naah, zit o aep, Jonah mah nihcae khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, to kaminawk mah anih loe Angraeng khae hoi kacawn ving kami ni, tiah panoek o naah, anih khaeah, Tipongah hae tiah na oh loe? tiah a naa o.
11 Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunus'a, “Denizin dinmesi için sana ne yapalım?” diye sordular.
Tuipui ih tuiphu loe kanung aep ah angthawk pongah, nihcae mah Jonah khaeah, kangthawk tuipui ih tuiphu hae dipsak thai hanah, nang hae kawbang maw kang sak o han? tiah a naa o.
12 Yunus, “Beni kaldırıp denize atın” diye yanıtladı, “O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.”
Jonah mah nihcae khaeah, Kai hae na la oh loe, tuipui thungah na va o halat ah, to tiah nahaeloe tuiphu to dip tih. Kai pongah ni nangcae nuiah takhi sae songh, tiah ka panoek, tiah a naa.
13 Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
To tiah a thuih pae cadoeh palongpui mongh kaminawk loe tuitaeng bangah mongh hanah tha pathok o vop, toe tuiphu to angthawk moe, takhi sae kanung aep ah song pongah, caeh o thai ai.
14 RAB'be seslenerek, “Ya RAB, yalvarıyoruz” dediler, “Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.”
To naah nihcae loe Angraeng khaeah hang o, Aw Angraeng, tahmenhaih kang hnik o, tahmenhaih kang hnik o, hae kami ih hinghaih to lak hanah, kaicae hae duehsak hmah, zaehaih panoek ai kami maeto ih athii pongah kaicae hae zaehaih na net hmah, Aw Angraeng, na koeh ih baktih toengah ni, hae hmuen hae na sak boeh, tiah lawkthuih o.
15 Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
To pongah Jonah to lak o moe, tuipui thungah a vah o: to naah kangthawk tuipui ih tuiphu to dip.
16 Bu olaydan ötürü denizciler RAB'den öyle korktular ki, O'na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
To pacoengah loe to ah kaom kaminawk mah Angraeng to paroeai zit o, Angraeng khaeah hmuen tathlanghaih a sak o moe, lokkamhaih to a sak o.
17 Bu arada RAB Yunus'u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.
Angraeng mah Jonah paaeh hanah tangapui to patoeh. Jonah loe tanga zok thungah ni thumto hoi qum thumto oh.
