Yuhanna 6
1 Bundan sonra İsa, Celile –Taberiye– Gölü'nün karşı yakasına geçti.
| تَتَح پَرَں یِیشُ رْگالِیلْ پْرَدیشِییَسْیَ تِوِرِیانامْنَح سِنْدھوح پارَں گَتَوانْ۔ |
2 Ardından büyük bir kalabalık gidiyordu. Çünkü hastalar üzerinde yaptığı mucizeleri görmüşlerdi.
| تَتو وْیادھِمَلّوکَسْواسْتھْیَکَرَنَرُوپانِ تَسْیاشْچَرْیّانِ کَرْمّانِ درِشْٹْوا بَہَوو جَناسْتَتْپَشْچادْ اَگَچّھَنْ۔ |
3 İsa dağa çıkıp orada öğrencileriyle birlikte oturdu.
| تَتو یِیشُح پَرْوَّتَمارُہْیَ تَتْرَ شِشْیَیح ساکَمْ۔ |
4 Yahudiler'in Fısıh Bayramı yakındı.
| تَسْمِنْ سَمَیَ نِسْتاروتْسَوَنامْنِ یِہُودِییانامَ اُتْسَوَ اُپَسْتھِتی |
5 İsa başını kaldırıp büyük bir kalabalığın kendisine doğru geldiğini görünce Filipus'a, “Bunları doyurmak için nereden ekmek alalım?” diye sordu.
| یِیشُ رْنیتْرے اُتّولْیَ بَہُلوکانْ سْوَسَمِیپاگَتانْ وِلوکْیَ پھِلِپَں پرِشْٹَوانْ ایتیشاں بھوجَنایَ بھوجَدْرَوْیانِ وَیَں کُتْرَ کْریتُں شَکْرُمَح؟ |
6 Bu sözü onu denemek için söyledi, aslında kendisi ne yapacağını biliyordu.
| واکْیَمِدَں تَسْیَ پَرِیکْشارْتھَمْ اَوادِیتْ کِنْتُ یَتْ کَرِشْیَتِ تَتْ سْوَیَمْ اَجاناتْ۔ |
7 Filipus O'na şu yanıtı verdi: “Her birinin bir lokma yiyebilmesi için iki yüz dinarlık ekmek bile yetmez.”
| پھِلِپَح پْرَتْیَووچَتْ ایتیشامْ ایکَیکو یَدْیَلْپَمْ اَلْپَں پْراپْنوتِ تَرْہِ مُدْراپادَدْوِشَتینَ کْرِیتَپُوپا اَپِ نْیُونا بھَوِشْیَنْتِ۔ |
8 Öğrencilerinden biri, Simun Petrus'un kardeşi Andreas, İsa'ya dedi ki, “Burada beş arpa ekmeğiyle iki balığı olan bir çocuk var. Ama bu kadar adam için bunlar nedir ki?”
| شِمونْ پِتَرَسْیَ بھْراتا آنْدْرِیاکھْیَح شِشْیانامیکو وْیاہرِتَوانْ |
| اَتْرَ کَسْیَچِدْ بالَکَسْیَ سَمِیپے پَنْچَ یاوَپُوپاح کْشُدْرَمَتْسْیَدْوَیَنْچَ سَنْتِ کِنْتُ لوکاناں ایتاواتاں مَدھْیے تَیح کِں بھَوِشْیَتِ؟ |
10 İsa, “Halkı yere oturtun” dedi. Orası çayırlıktı. Böylece halk yere oturdu. Yaklaşık beş bin erkek vardı.
| پَشْچادْ یِیشُرَوَدَتْ لوکانُپَویشَیَتَ تَتْرَ بَہُیَوَسَسَتّواتْ پَنْچَسَہَسْتْریبھْیو نْیُونا اَدھِکا وا پُرُشا بھُومْیامْ اُپاوِشَنْ۔ |
11 İsa ekmekleri aldı, şükrettikten sonra oturanlara dağıttı. Balıklardan da istedikleri kadar verdi.
| تَتو یِیشُسْتانْ پُوپانادایَ اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیِتْوا شِشْییشُ سَمارْپَیَتْ تَتَسْتے تیبھْیَ اُپَوِشْٹَلوکیبھْیَح پُوپانْ یَتھیشْٹَمَتْسْیَنْچَ پْرادُح۔ |
12 Herkes doyunca İsa öğrencilerine, “Artakalan parçaları toplayın, hiçbir şey ziyan olmasın” dedi.
| تیشُ ترِپْتیشُ سَ تانَووچَدْ ایتیشاں کِنْچِدَپِ یَتھا ناپَچِییَتے تَتھا سَرْوّانْیَوَشِشْٹانِ سَںگرِہْلِیتَ۔ |
13 Onlar da topladılar. Yedikleri beş arpa ekmeğinden artakalan parçalarla on iki sepet doldurdular.
| تَتَح سَرْوّیشاں بھوجَناتْ پَرَں تے تیشاں پَنْچاناں یاوَپُوپاناں اَوَشِشْٹانْیَکھِلانِ سَںگرِہْیَ دْوادَشَڈَلَّکانْ اَپُورَیَنْ۔ |
14 Halk, İsa'nın yaptığı mucizeyi görünce, “Gerçekten dünyaya gelecek olan peygamber budur” dedi.
| اَپَرَں یِیشوریتادرِشِیمْ آشْچَرْیَّکْرِیاں درِشْٹْوا لوکا مِتھو وَکْتُماریبھِرے جَگَتِ یَسْیاگَمَنَں بھَوِشْیَتِ سَ ایوایَمْ اَوَشْیَں بھَوِشْیَدْوَکْتّا۔ |
15 İsa onların gelip kendisini kral yapmak üzere zorla götüreceklerini bildiğinden tek başına yine dağa çekildi.
| اَتَایوَ لوکا آگَتْیَ تَماکْرَمْیَ راجانَں کَرِشْیَنْتِ یِیشُسْتیشامْ اِیدرِشَں مانَسَں وِجْنایَ پُنَشْچَ پَرْوَّتَمْ ایکاکِی گَتَوانْ۔ |
16 Akşam olunca öğrencileri göle indiler.
| سایَںکالَ اُپَسْتھِتے شِشْیا جَلَدھِتَٹَں وْرَجِتْوا ناوَمارُہْیَ نَگَرَدِشِ سِنْدھَو واہَیِتْواگَمَنْ۔ |
17 Bir tekneye binerek gölün karşı yakasındaki Kefarnahum'a doğru yol aldılar. Karanlık basmış, İsa henüz yanlarına gelmemişti.
| تَسْمِنْ سَمَیے تِمِرَ اُپاتِشْٹھَتْ کِنْتُ یِیشُسْتیشاں سَمِیپَں ناگَچّھَتْ۔ |
18 Güçlü bir rüzgar estiğinden göl kabarmaya başladı.
| تَدا پْرَبَلَپَوَنَوَہَناتْ ساگَرے مَہاتَرَنْگو بھَوِتُمْ آریبھے۔ |
19 Öğrenciler beş kilometre kadar kürek çektikten sonra, İsa'nın gölün üstünde yürüyerek tekneye yaklaştığını görünce korktular.
| تَتَسْتے واہَیِتْوا دْوِتْرانْ کْروشانْ گَتاح پَشْچادْ یِیشُں جَلَدھیرُپَرِ پَدْبھْیاں وْرَجَنْتَں نَوکانْتِکَمْ آگَچّھَنْتَں وِلوکْیَ تْراسَیُکْتا اَبھَوَنْ |
20 Ama İsa, “Korkmayın, benim!” dedi.
| کِنْتُ سَ تانُکْتَّوانْ اَیَمَہَں ما بھَیشْٹَ۔ |
21 Bunun üzerine O'nu tekneye almak istediler. O anda tekne gidecekleri kıyıya ulaştı.
| تَدا تے تَں سْوَیرَں ناوِ گرِہِیتَوَنْتَح تَدا تَتْکْشَنادْ اُدِّشْٹَسْتھانے نَورُپاسْتھاتْ۔ |
22 Ertesi gün, gölün karşı yakasında kalan halk, önceden orada sadece bir tek tekne bulunduğunu, İsa'nın kendi öğrencileriyle birlikte bu tekneye binmediğini, öğrencilerinin yalnız gittiklerini anladı.
| یَیا ناوا شِشْیا اَگَچّھَنْ تَدَنْیا کاپِ نَوکا تَسْمِنْ سْتھانے ناسِیتْ تَتو یِیشُح شِشْیَیح ساکَں ناگَمَتْ کیوَلاح شِشْیا اَگَمَنْ ایتَتْ پارَسْتھا لوکا جْناتَوَنْتَح۔ |
23 Rab'bin şükretmesinden sonra halkın ekmek yediği yerin yakınına Taberiye'den başka tekneler geldi.
| کِنْتُ تَتَح پَرَں پْرَبھُ رْیَتْرَ اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ اَنُکِیرْتّیَ لوکانْ پُوپانْ اَبھوجَیَتْ تَتْسْتھانَسْیَ سَمِیپَسْتھَتِوِرِیایا اَپَراسْتَرَنَیَ آگَمَنْ۔ |
24 Halk, İsa'nın ve öğrencilerinin orada olmadığını görünce teknelere binerek Kefarnahum'a, İsa'yı aramaya gitti.
| یِیشُسْتَتْرَ ناسْتِ شِشْیا اَپِ تَتْرَ نا سَنْتِ لوکا اِتِ وِجْنایَ یِیشُں گَویشَیِتُں تَرَنِبھِح کَپھَرْناہُومْ پُرَں گَتاح۔ |
25 O'nu gölün karşı yakasında buldukları zaman, “Rabbî, buraya ne zaman geldin?” diye sordular.
| تَتَسْتے سَرِتْپَتیح پارے تَں ساکْشاتْ پْراپْیَ پْراووچَنْ ہے گُرو بھَوانْ اَتْرَ سْتھانے کَداگَمَتْ؟ |
26 İsa şöyle yanıt verdi: “Size doğrusunu söyleyeyim, doğaüstü belirtiler gördüğünüz için değil, ekmeklerden yiyip doyduğunuz için beni arıyorsunuz.
| تَدا یِیشُسْتانْ پْرَتْیَوادِیدْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ آشْچَرْیَّکَرْمَّدَرْشَنادّھیتو رْنَ کِنْتُ پُوپَبھوجَناتْ تینَ ترِپْتَتْوانْچَ ماں گَویشَیَتھَ۔ |
27 Geçici yiyecek için değil, sonsuz yaşam boyunca kalıcı yiyecek için çalışın. Bunu size İnsanoğlu verecek. Çünkü Baba Tanrı O'na bu onayı vermiştir.” (aiōnios g166)
| کْشَیَنِییَبھَکْشْیارْتھَں ما شْرامِشْٹَ کِنْتْوَنْتایُرْبھَکْشْیارْتھَں شْرامْیَتَ، تَسْماتْ تادرِشَں بھَکْشْیَں مَنُجَپُتْرو یُشْمابھْیَں داسْیَتِ؛ تَسْمِنْ تاتَ اِیشْوَرَح پْرَمانَں پْراداتْ۔ (aiōnios g166) |
28 Onlar da şunu sordular: “Tanrı'nın istediği işleri yapmak için ne yapmalıyız?”
| تَدا تےپرِچّھَنْ اِیشْوَرابھِمَتَں کَرْمَّ کَرْتُّمْ اَسْمابھِح کِں کَرْتَّوْیَں؟ |
29 İsa, “Tanrı'nın işi O'nun gönderdiği kişiye iman etmenizdir” diye yanıt verdi.
| تَتو یِیشُرَوَدَدْ اِیشْوَرو یَں پْرَیرَیَتْ تَسْمِنْ وِشْوَسَنَمْ اِیشْوَرابھِمَتَں کَرْمَّ۔ |
30 Bunun üzerine, “Görüp sana iman etmemiz için nasıl bir belirti gerçekleştireceksin? Ne yapacaksın?” dediler.
| تَدا تے وْیاہَرَنْ بھَوَتا کِں لَکْشَنَں دَرْشِتَں یَدّرِشْٹْوا بھَوَتِ وِشْوَسِشْیامَح؟ تْوَیا کِں کَرْمَّ کرِتَں؟ |
31 “Atalarımız çölde man yediler. Yazılmış olduğu gibi, ‘Yemeleri için onlara gökten ekmek verdi.’”
| اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشا مَہاپْرانْتَرے مانّاں بھوکْتُّں پْراپُح یَتھا لِپِراسْتے۔ سْوَرْگِییانِ تُ بھَکْشْیانِ پْرَدَدَو پَرَمیشْوَرَح۔ |
32 İsa onlara dedi ki, “Size doğrusunu söyleyeyim, gökten ekmeği size Musa vermedi, gökten size gerçek ekmeği Babam verir.
| تَدا یِیشُرَوَدَدْ اَہَں یُشْمانَتِیَتھارْتھَں وَدامِ مُوسا یُشْمابھْیَں سْوَرْگِییَں بھَکْشْیَں ناداتْ کِنْتُ مَمَ پِتا یُشْمابھْیَں سْوَرْگِییَں پَرَمَں بھَکْشْیَں دَداتِ۔ |
33 Çünkü Tanrı'nın ekmeği, gökten inen ve dünyaya yaşam verendir.”
| یَح سْوَرْگادَوَرُہْیَ جَگَتے جِیوَنَں دَداتِ سَ اِیشْوَرَدَتَّبھَکْشْیَرُوپَح۔ |
34 Onlar da, “Efendimiz, bizlere her zaman bu ekmeği ver!” dediler.
| تَدا تے پْراووچَنْ ہے پْرَبھو بھَکْشْیَمِدَں نِتْیَمَسْمَبھْیَں دَداتُ۔ |
35 İsa, “Yaşam ekmeği Ben'im. Bana gelen asla acıkmaz, bana iman eden hiçbir zaman susamaz” dedi.
| یِیشُرَوَدَدْ اَہَمیوَ جِیوَنَرُوپَں بھَکْشْیَں یو جَنو مَمَ سَنِّدھِمْ آگَچّھَتِ سَ جاتُ کْشُدھارْتّو نَ بھَوِشْیَتِ، تَتھا یو جَنو ماں پْرَتْییتِ سَ جاتُ ترِشارْتّو نَ بھَوِشْیَتِ۔ |
36 “Ama ben size dedim ki, ‘Beni gördünüz, yine de iman etmiyorsunuz.’
| ماں درِشْٹْواپِ یُویَں نَ وِشْوَسِتھَ یُشْمانَہَمْ اِتْیَووچَں۔ |
37 Baba'nın bana verdiklerinin hepsi bana gelecek ve bana geleni asla kovmam.
| پِتا مَہْیَں یاوَتو لوکانَدَداتْ تے سَرْوَّ ایوَ مَمانْتِکَمْ آگَمِشْیَنْتِ یَح کَشْچِچَّ مَمَ سَنِّدھِمْ آیاسْیَتِ تَں کیناپِ پْرَکارینَ نَ دُورِیکَرِشْیامِ۔ |
38 Çünkü kendi isteğimi değil, beni gönderenin isteğini yerine getirmek için gökten indim.
| نِجابھِمَتَں سادھَیِتُں نَ ہِ کِنْتُ پْریرَیِتُرَبھِمَتَں سادھَیِتُں سْوَرْگادْ آگَتوسْمِ۔ |
39 Beni gönderenin isteği, bana verdiklerinden hiçbirini yitirmemem, son gün hepsini diriltmemdir.
| سَ یانْ یانْ لوکانْ مَہْیَمَدَداتْ تیشامیکَمَپِ نَ ہارَیِتْوا شیشَدِنے سَرْوّانَہَمْ اُتّھاپَیامِ اِدَں مَتْپْریرَیِتُح پِتُرَبھِمَتَں۔ |
40 Çünkü Babam'ın isteği, Oğul'u gören ve O'na iman eden herkesin sonsuz yaşama kavuşmasıdır. Ben de böylelerini son günde dirilteceğim.” (aiōnios g166)
| یَح کَشْچِنْ مانَوَسُتَں وِلوکْیَ وِشْوَسِتِ سَ شیشَدِنے مَیوتّھاپِتَح سَنْ اَنَنْتایُح پْراپْسْیَتِ اِتِ مَتْپْریرَکَسْیابھِمَتَں۔ (aiōnios g166) |
41 “Gökten inmiş olan ekmek Ben'im” dediği için Yahudiler O'na karşı söylenmeye başladılar.
| تَدا سْوَرْگادْ یَدْ بھَکْشْیَمْ اَواروہَتْ تَدْ بھَکْشْیَمْ اَہَمیوَ یِہُودِییَلوکاسْتَسْیَیتَدْ واکْیے وِوَدَمانا وَکْتُّماریبھِری |
42 “Yusuf oğlu İsa değil mi bu?” diyorlardı. “Annesini de, babasını da tanıyoruz. Şimdi nasıl oluyor da, ‘Gökten indim’ diyor?”
| یُوشَپھَح پُتْرو یِیشُ رْیَسْیَ ماتاپِتَرَو وَیَں جانِیمَ ایشَ کِں سَایوَ نَ؟ تَرْہِ سْوَرْگادْ اَواروہَمْ اِتِ واکْیَں کَتھَں وَکْتِّ؟ |
43 İsa, “Aranızda söylenmeyin” dedi.
| تَدا یِیشُسْتانْ پْرَتْیَوَدَتْ پَرَسْپَرَں ما وِوَدَدھْوَں |
44 “Beni gönderen Baba bir kimseyi bana çekmedikçe, o kimse bana gelemez. Bana geleni de son günde dirilteceğim.
| مَتْپْریرَکینَ پِتْرا ناکرِشْٹَح کوپِ جَنو مَمانْتِکَمْ آیاتُں نَ شَکْنوتِ کِنْتْواگَتَں جَنَں چَرَمےہْنِ پْروتّھاپَیِشْیامِ۔ |
45 Peygamberlerin yazdığı gibi, ‘Tanrı onların hepsine kendi yollarını öğretecektir.’ Baba'yı işiten ve O'ndan öğrenen herkes bana gelir.
| تے سَرْوَّ اِیشْوَرینَ شِکْشِتا بھَوِشْیَنْتِ بھَوِشْیَدْوادِناں گْرَنْتھیشُ لِپِرِتّھَماسْتے اَتو یَح کَشْچِتْ پِتُح سَکاشاتْ شْرُتْوا شِکْشَتے سَ ایوَ مَمَ سَمِیپَمْ آگَمِشْیَتِ۔ |
46 Bu, bir kimsenin Baba'yı gördüğü anlamına gelmez. Baba'yı sadece Tanrı'dan gelen görmüştür.
| یَ اِیشْوَرادْ اَجایَتَ تَں وِنا کوپِ مَنُشْیو جَنَکَں نادَرْشَتْ کیوَلَح سَایوَ تاتَمْ اَدْراکْشِیتْ۔ |
| اَہَں یُشْمانْ یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ یو جَنو مَیِ وِشْواسَں کَروتِ سونَنْتایُح پْراپْنوتِ۔ (aiōnios g166) |
48 Yaşam ekmeği Ben'im.
| اَہَمیوَ تَجِّیوَنَبھَکْشْیَں۔ |
49 Atalarınız çölde man yediler, yine de öldüler.
| یُشْماکَں پُورْوَّپُرُشا مَہاپْرانْتَرے مَنّابھَکْشْیَں بھُوکْتّاپِ مرِتاح |
50 Gökten inen öyle bir ekmek var ki, ondan yiyen ölmeyecek.
| کِنْتُ یَدْبھَکْشْیَں سْوَرْگاداگَچّھَتْ تَدْ یَدِ کَشْچِدْ بھُنْکْتّے تَرْہِ سَ نَ مْرِیَتے۔ |
51 Gökten inmiş olan diri ekmek Ben'im. Bu ekmekten yiyen sonsuza dek yaşayacak. Dünyanın yaşamı uğruna vereceğim ekmek de benim bedenimdir.” (aiōn g165)
| یَجِّیوَنَبھَکْشْیَں سْوَرْگاداگَچّھَتْ سوہَمیوَ اِدَں بھَکْشْیَں یو جَنو بھُنْکْتّے سَ نِتْیَجِیوِی بھَوِشْیَتِ۔ پُنَشْچَ جَگَتو جِیوَنارْتھَمَہَں یَتْ سْوَکِییَپِشِتَں داسْیامِ تَدیوَ مَیا وِتَرِتَں بھَکْشْیَمْ۔ (aiōn g165) |
52 Bunun üzerine Yahudiler, “Bu adam yememiz için bedenini bize nasıl verebilir?” diyerek birbirleriyle çekişmeye başladılar.
| تَسْمادْ یِہُودِییاح پَرَسْپَرَں وِوَدَمانا وَکْتُّماریبھِرے ایشَ بھوجَنارْتھَں سْوِییَں پَلَلَں کَتھَمْ اَسْمَبھْیَں داسْیَتِ؟ |
53 İsa onlara şöyle dedi: “Size doğrusunu söyleyeyim, İnsanoğlu'nun bedenini yiyip kanını içmedikçe, sizde yaşam olmaz.
| تَدا یِیشُسْتانْ آووچَدْ یُشْمانَہَں یَتھارْتھَتَرَں وَدامِ مَنُشْیَپُتْرَسْیامِشے یُشْمابھِ رْنَ بھُکْتّے تَسْیَ رُدھِرے چَ نَ پِیتے جِیوَنینَ سارْدّھَں یُشْماکَں سَمْبَنْدھو ناسْتِ۔ |
54 Bedenimi yiyenin, kanımı içenin sonsuz yaşamı vardır ve ben onu son günde dirilteceğim. (aiōnios g166)
| یو مَمامِشَں سْوادَتِ مَمَ سُدھِرَنْچَ پِوَتِ سونَنْتایُح پْراپْنوتِ تَتَح شیشےہْنِ تَمَہَمْ اُتّھاپَیِشْیامِ۔ (aiōnios g166) |
55 Çünkü bedenim gerçek yiyecek, kanım gerçek içecektir.
| یَتو مَدِییَمامِشَں پَرَمَں بھَکْشْیَں تَتھا مَدِییَں شونِتَں پَرَمَں پییَں۔ |
56 Bedenimi yiyip kanımı içen bende yaşar, ben de onda.
| یو جَنو مَدِییَں پَلَلَں سْوادَتِ مَدِییَں رُدھِرَنْچَ پِوَتِ سَ مَیِ وَسَتِ تَسْمِنَّہَنْچَ وَسامِ۔ |
57 Yaşayan Baba beni gönderdiği ve ben Baba'nın aracılığıyla yaşadığım gibi, bedenimi yiyen de benim aracılığımla yaşayacak.
| مَتْپْریرَیِتْرا جِیوَتا تاتینَ یَتھاہَں جِیوامِ تَدْوَدْ یَح کَشْچِنْ مامَتِّ سوپِ مَیا جِیوِشْیَتِ۔ |
58 İşte gökten inmiş olan ekmek budur. Atalarınızın yedikleri man gibi değildir. Atalarınız öldüler. Oysa bu ekmeği yiyen sonsuza dek yaşar.” (aiōn g165)
| یَدْبھَکْشْیَں سْوَرْگاداگَچّھَتْ تَدِدَں یَنْمانّاں سْوادِتْوا یُشْماکَں پِتَرومْرِیَنْتَ تادرِشَمْ اِدَں بھَکْشْیَں نَ بھَوَتِ اِدَں بھَکْشْیَں یو بھَکْشَتِ سَ نِتْیَں جِیوِشْیَتِ۔ (aiōn g165) |
59 İsa bu sözleri Kefarnahum'da havrada öğretirken söyledi.
| یَدا کَپھَرْناہُومْ پُرْیّاں بھَجَنَگیہے اُپادِشَتْ تَدا کَتھا ایتا اَکَتھَیَتْ۔ |
60 Öğrencilerinin birçoğu bunu işitince, “Bu söz çok çetin, kim kabul edebilir?” dediler.
| تَدیتّھَں شْرُتْوا تَسْیَ شِشْیانامْ اَنیکے پَرَسْپَرَمْ اَکَتھَیَنْ اِدَں گاڈھَں واکْیَں واکْیَمِیدرِشَں کَح شْروتُں شَکْرُیاتْ؟ |
61 Öğrencilerinin buna karşı söylendiğini anlayan İsa, “Bu sizi şaşırtıyor mu?” dedi.
| کِنْتُ یِیشُح شِشْیانامْ اِتّھَں وِوادَں سْوَچِتّے وِجْنایَ کَتھِتَوانْ اِدَں واکْیَں کِں یُشْماکَں وِگھْنَں جَنَیَتِ؟ |
62 “Ya İnsanoğlu'nun önceden bulunduğu yere yükseldiğini görürseniz...?
| یَدِ مَنُجَسُتَں پُورْوَّواسَسْتھانَمْ اُورْدْوَّں گَچّھَنْتَں پَشْیَتھَ تَرْہِ کِں بھَوِشْیَتِ؟ |
63 Yaşam veren Ruh'tur. Beden bir yarar sağlamaz. Sizlere söylediğim sözler ruhtur, yaşamdır.
| آتْمَیوَ جِیوَنَدایَکَح وَپُ رْنِشْپھَلَں یُشْمَبھْیَمَہَں یانِ وَچاںسِ کَتھَیامِ تانْیاتْما جِیوَنَنْچَ۔ |
64 Yine de aranızda iman etmeyenler var.” İsa iman etmeyenlerin ve kendisine ihanet edecek kişinin kim olduğunu baştan beri biliyordu.
| کِنْتُ یُشْماکَں مَدھْیے کیچَنَ اَوِشْواسِنَح سَنْتِ کے کے نَ وِشْوَسَنْتِ کو وا تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ تانْ یِیشُراپْرَتھَمادْ ویتِّ۔ |
65 “Sizlere, ‘Baba'nın bana yöneltmediği hiç kimse bana gelemez’ dememin nedeni budur” dedi.
| اَپَرَمَپِ کَتھِتَوانْ اَسْماتْ کارَنادْ اَکَتھَیَں پِتُح سَکاشاتْ شَکْتِّمَپْراپْیَ کوپِ مَمانْتِکَمْ آگَنْتُں نَ شَکْنوتِ۔ |
66 Bunun üzerine öğrencilerinin birçoğu geri döndüler, artık O'nunla dolaşmaz oldular.
| تَتْکالےنیکے شِشْیا وْیاگھُٹْیَ تینَ سارْدّھَں پُنَ رْناگَچّھَنْ۔ |
67 İsa o zaman Onikiler'e, “Siz de mi ayrılmak istiyorsunuz?” diye sordu.
| تَدا یِیشُ رْدْوادَشَشِشْیانْ اُکْتَّوانْ یُویَمَپِ کِں یاسْیَتھَ؟ |
68 Simun Petrus şu yanıtı verdi: “Rab, biz kime gidelim? Sonsuz yaşamın sözleri sendedir. (aiōnios g166)
| تَتَح شِمونْ پِتَرَح پْرَتْیَووچَتْ ہے پْرَبھو کَسْیابھْیَرْنَں گَمِشْیامَح؟ (aiōnios g166) |
69 İman ediyor ve biliyoruz ki, sen Tanrı'nın Kutsalı'sın.”
| اَنَنْتَجِیوَنَدایِنْیو یاح کَتھاسْتاسْتَوَیوَ۔ بھَوانْ اَمَریشْوَرَسْیابھِشِکْتَّپُتْرَ اِتِ وِشْوَسْیَ نِشْچِتَں جانِیمَح۔ |
70 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Siz Onikiler'i seçen ben değil miyim? Buna karşın içinizden biri iblistir.”
| تَدا یِیشُرَوَدَتْ کِمَہَں یُشْماکَں دْوادَشَجَنانْ مَنونِیتانْ نَ کرِتَوانْ؟ کِنْتُ یُشْماکَں مَدھْییپِ کَشْچِدیکو وِگھْنَکارِی وِدْیَتے۔ |
71 Simun İskariot'un oğlu Yahuda'dan söz ediyordu. Çünkü Yahuda Onikiler'den biri olduğu halde İsa'ya ihanet edecekti.
| اِماں کَتھَں سَ شِمونَح پُتْرَمْ اِیشْکَرِییوتِییَں یِہُودامْ اُدِّشْیَ کَتھِتَوانْ یَتو دْوادَشاناں مَدھْیے گَنِتَح سَ تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ۔ |
