Yuhanna 4
1 Ferisiler, İsa'nın Yahya'dan daha çok öğrenci edinip vaftiz ettiğini duydular –aslında İsa'nın kendisi değil, öğrencileri vaftiz ediyorlardı– İsa bunu öğrenince Yahudiye'den ayrılıp yine Celile'ye gitti.
യീശുഃ സ്വയം നാമജ്ജയത് കേവലം തസ്യ ശിഷ്യാ അമജ്ജയത് കിന്തു യോഹനോഽധികശിഷ്യാൻ സ കരോതി മജ്ജയതി ച,
ഫിരൂശിന ഇമാം വാർത്താമശൃണ്വൻ ഇതി പ്രഭുരവഗത്യ
യിഹൂദീയദേശം വിഹായ പുന ർഗാലീലമ് ആഗത്|
4 Giderken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu.
തതഃ ശോമിരോണപ്രദേശസ്യ മദ്യേന തേന ഗന്തവ്യേ സതി
5 Böylece Samiriye'nin Sihar denilen kentine geldi. Burası Yakup'un kendi oğlu Yusuf'a vermiş olduğu toprağın yakınındaydı.
യാകൂബ് നിജപുത്രായ യൂഷഫേ യാം ഭൂമിമ് അദദാത് തത്സമീപസ്ഥായി ശോമിരോണപ്രദേശസ്യ സുഖാർ നാമ്നാ വിഖ്യാതസ്യ നഗരസ്യ സന്നിധാവുപാസ്ഥാത്|
6 Yakup'un kuyusu da oradaydı. İsa, yolculuktan yorulmuş olduğu için kuyunun yanına oturmuştu. Saat on iki sularıydı.
തത്ര യാകൂബഃ പ്രഹിരാസീത്; തദാ ദ്വിതീയയാമവേലായാം ജാതായാം സ മാർഗേ ശ്രമാപന്നസ്തസ്യ പ്രഹേഃ പാർശ്വേ ഉപാവിശത്|
7 Samiriyeli bir kadın su çekmeye geldi. İsa ona, “Bana su ver, içeyim” dedi.
ഏതർഹി കാചിത് ശോമിരോണീയാ യോഷിത് തോയോത്തോലനാർഥമ് തത്രാഗമത്
8 İsa'nın öğrencileri yiyecek satın almak için kente gitmişlerdi.
തദാ ശിഷ്യാഃ ഖാദ്യദ്രവ്യാണി ക്രേതും നഗരമ് അഗച്ഛൻ|
9 Samiriyeli kadın, “Sen Yahudi'sin, bense Samiriyeli bir kadınım” dedi, “Nasıl olur da benden su istersin?” Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le ilişkileri yoktur.
യീശുഃ ശോമിരോണീയാം താം യോഷിതമ് വ്യാഹാർഷീത് മഹ്യം കിഞ്ചിത് പാനീയം പാതും ദേഹി| കിന്തു ശോമിരോണീയൈഃ സാകം യിഹൂദീയലോകാ ന വ്യവാഹരൻ തസ്മാദ്ധേതോഃ സാകഥയത് ശോമിരോണീയാ യോഷിതദഹം ത്വം യിഹൂദീയോസി കഥം മത്തഃ പാനീയം പാതുമ് ഇച്ഛസി?
10 İsa kadına şu yanıtı verdi: “Eğer sen Tanrı'nın armağanını ve sana, ‘Bana su ver, içeyim’ diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan dilerdin, O da sana yaşam suyunu verirdi.”
തതോ യീശുരവദദ് ഈശ്വരസ്യ യദ്ദാനം തത്കീദൃക് പാനീയം പാതും മഹ്യം ദേഹി യ ഇത്ഥം ത്വാം യാചതേ സ വാ ക ഇതി ചേദജ്ഞാസ്യഥാസ്തർഹി തമയാചിഷ്യഥാഃ സ ച തുഭ്യമമൃതം തോയമദാസ്യത്|
11 Kadın, “Efendim” dedi, “Su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin, yaşam suyunu nereden bulacaksın?
തദാ സാ സീമന്തിനീ ഭാഷിതവതി, ഹേ മഹേച്ഛ പ്രഹിർഗമ്ഭീരോ ഭവതോ നീരോത്തോലനപാത്രം നാസ്തീ ച തസ്മാത് തദമൃതം കീലാലം കുതഃ പ്രാപ്സ്യസി?
12 Sen, bu kuyuyu bize vermiş, kendisi, oğulları ve davarları ondan içmiş olan atamız Yakup'tan daha mı büyüksün?”
യോസ്മഭ്യമ് ഇമമന്ധൂം ദദൗ, യസ്യ ച പരിജനാ ഗോമേഷാദയശ്ച സർവ്വേഽസ്യ പ്രഹേഃ പാനീയം പപുരേതാദൃശോ യോസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷോ യാകൂബ് തസ്മാദപി ഭവാൻ മഹാൻ കിം?
13 İsa şöyle yanıt verdi: “Bu sudan her içen yine susayacak.
തതോ യീശുരകഥയദ് ഇദം പാനീയം സഃ പിവതി സ പുനസ്തൃഷാർത്തോ ഭവിഷ്യതി,
15 Kadın, “Efendim” dedi, “Bu suyu bana ver. Böylece ne susayayım, ne de su çekmek için buraya kadar geleyim.”
തദാ സാ വനിതാകഥയത് ഹേ മഹേച്ഛ തർഹി മമ പുനഃ പീപാസാ യഥാ ന ജായതേ തോയോത്തോലനായ യഥാത്രാഗമനം ന ഭവതി ച തദർഥം മഹ്യം തത്തോയം ദേഹീ|
16 İsa, “Git, kocanı çağır ve buraya gel” dedi.
തതോ യീശൂരവദദ്യാഹി തവ പതിമാഹൂയ സ്ഥാനേഽത്രാഗച്ഛ|
17 Kadın, “Kocam yok” diye yanıtladı. İsa, “Kocam yok demekle doğruyu söyledin” dedi.
സാ വാമാവദത് മമ പതിർനാസ്തി| യീശുരവദത് മമ പതിർനാസ്തീതി വാക്യം ഭദ്രമവോചഃ|
18 “Beş kocaya vardın. Şimdi birlikte yaşadığın adam kocan değil. Doğruyu söyledin.”
യതസ്തവ പഞ്ച പതയോഭവൻ അധുനാ തു ത്വയാ സാർദ്ധം യസ്തിഷ്ഠതി സ തവ ഭർത്താ ന വാക്യമിദം സത്യമവാദിഃ|
19 Kadın, “Efendim, anlıyorum, sen bir peygambersin” dedi.
തദാ സാ മഹിലാ ഗദിതവതി ഹേ മഹേച്ഛ ഭവാൻ ഏകോ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി ബുദ്ധം മയാ|
20 “Atalarımız bu dağda tapındılar, ama sizler tapılması gereken yerin Yeruşalim'de olduğunu söylüyorsunuz.”
അസ്മാകം പിതൃലോകാ ഏതസ്മിൻ ശിലോച്ചയേഽഭജന്ത, കിന്തു ഭവദ്ഭിരുച്യതേ യിരൂശാലമ് നഗരേ ഭജനയോഗ്യം സ്ഥാനമാസ്തേ|
21 İsa ona şöyle dedi: “Kadın, bana inan, öyle bir saat geliyor ki, Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim'de tapınacaksınız!
യീശുരവോചത് ഹേ യോഷിത് മമ വാക്യേ വിശ്വസിഹി യദാ യൂയം കേവലശൈലേഽസ്മിൻ വാ യിരൂശാലമ് നഗരേ പിതുർഭജനം ന കരിഷ്യധ്വേ കാല ഏതാദൃശ ആയാതി|
22 Siz bilmediğinize tapıyorsunuz, biz bildiğimize tapıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler'dendir.
യൂയം യം ഭജധ്വേ തം ന ജാനീഥ, കിന്തു വയം യം ഭജാമഹേ തം ജാനീമഹേ, യതോ യിഹൂദീയലോകാനാം മധ്യാത് പരിത്രാണം ജായതേ|
23 Ama içtenlikle tapınanların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları saat geliyor. İşte, o saat şimdidir. Baba da kendisine böyle tapınanları arıyor.
കിന്തു യദാ സത്യഭക്താ ആത്മനാ സത്യരൂപേണ ച പിതുർഭജനം കരിഷ്യന്തേ സമയ ഏതാദൃശ ആയാതി, വരമ് ഇദാനീമപി വിദ്യതേ; യത ഏതാദൃശോ ഭത്കാൻ പിതാ ചേഷ്ടതേ|
24 Tanrı ruhtur, O'na tapınanlar da ruhta ve gerçekte tapınmalıdırlar.”
ഈശ്വര ആത്മാ; തതസ്തസ്യ യേ ഭക്താസ്തൈഃ സ ആത്മനാ സത്യരൂപേണ ച ഭജനീയഃ|
25 Kadın İsa'ya, “Mesih denilen meshedilmiş Olan'ın geleceğini biliyorum” dedi, “O gelince bize her şeyi bildirecek.”
തദാ സാ മഹിലാവാദീത് ഖ്രീഷ്ടനാമ്നാ വിഖ്യാതോഽഭിഷിക്തഃ പുരുഷ ആഗമിഷ്യതീതി ജാനാമി സ ച സർവ്വാഃ കഥാ അസ്മാൻ ജ്ഞാപയിഷ്യതി|
26 İsa, “Seninle konuşan ben, O'yum” dedi.
തതോ യീശുരവദത് ത്വയാ സാർദ്ധം കഥനം കരോമി യോഽഹമ് അഹമേവ സ പുരുഷഃ|
27 Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldiler. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Bununla birlikte hiçbiri, “Ne istiyorsun?” ya da, “O kadınla neden konuşuyorsun?” demedi.
ഏതസ്മിൻ സമയേ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തഥാ സ്ത്രിയാ സാർദ്ധം തസ്യ കഥോപകഥനേ മഹാശ്ചര്യ്യമ് അമന്യന്ത തഥാപി ഭവാൻ കിമിച്ഛതി? യദ്വാ കിമർഥമ് ഏതയാ സാർദ്ധം കഥാം കഥയതി? ഇതി കോപി നാപൃച്ഛത്|
28 Sonra kadın su testisini bırakarak kente gitti ve halka şöyle dedi: “Gelin, yaptığım her şeyi bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mudur?”
തതഃ പരം സാ നാരീ കലശം സ്ഥാപയിത്വാ നഗരമധ്യം ഗത്വാ ലോകേഭ്യോകഥായദ്
അഹം യദ്യത് കർമ്മാകരവം തത്സർവ്വം മഹ്യമകഥയദ് ഏതാദൃശം മാനവമേകമ് ആഗത്യ പശ്യത രു കിമ് അഭിഷിക്തോ ന ഭവതി?
30 Halk da kentten çıkıp İsa'ya doğru gelmeye başladı.
തതസ്തേ നഗരാദ് ബഹിരാഗത്യ താതസ്യ സമീപമ് ആയൻ|
31 Bu arada öğrencileri O'na, “Rabbî, yemek ye!” diye rica ediyorlardı.
ഏതർഹി ശിഷ്യാഃ സാധയിത്വാ തം വ്യാഹാർഷുഃ ഹേ ഗുരോ ഭവാൻ കിഞ്ചിദ് ഭൂക്താം|
32 Ama İsa, “Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.
തതഃ സോവദദ് യുഷ്മാഭിര്യന്ന ജ്ഞായതേ താദൃശം ഭക്ഷ്യം മമാസ്തേ|
33 Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.
തദാ ശിഷ്യാഃ പരസ്പരം പ്രഷ്ടുമ് ആരമ്ഭന്ത, കിമസ്മൈ കോപി കിമപി ഭക്ഷ്യമാനീയ ദത്തവാൻ?
34 İsa, “Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır” dedi.
യീശുരവോചത് മത്പ്രേരകസ്യാഭിമതാനുരൂപകരണം തസ്യൈവ കർമ്മസിദ്ധികാരണഞ്ച മമ ഭക്ഷ്യം|
35 “Sizler, ‘Ekinleri biçmeye daha dört ay var’ demiyor musunuz? İşte, size söylüyorum, başınızı kaldırıp tarlalara bakın. Ekinler sararmış, biçilmeye hazır!
മാസചതുഷ്ടയേ ജാതേ ശസ്യകർത്തനസമയോ ഭവിഷ്യതീതി വാക്യം യുഷ്മാഭിഃ കിം നോദ്യതേ? കിന്ത്വഹം വദാമി, ശിര ഉത്തോല്യ ക്ഷേത്രാണി പ്രതി നിരീക്ഷ്യ പശ്യത, ഇദാനീം കർത്തനയോഗ്യാനി ശുക്ലവർണാന്യഭവൻ|
36 Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kişi şimdiden ücretini alır ve sonsuz yaşam için ürün toplar. (aiōnios g166)
യശ്ഛിനത്തി സ വേതനം ലഭതേ അനന്തായുഃസ്വരൂപം ശസ്യം സ ഗൃഹ്ലാതി ച, തേനൈവ വപ്താ ഛേത്താ ച യുഗപദ് ആനന്ദതഃ| (aiōnios g166)
37 ‘Biri eker, başkası biçer’ sözü bu durumda doğrudur.
ഇത്ഥം സതി വപത്യേകശ്ഛിനത്യന്യ ഇതി വചനം സിദ്ധ്യതി|
38 Ben sizi, emek vermediğiniz bir ürünü biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, siz ise onların emeğinden yararlandınız.”
യത്ര യൂയം ന പര്യ്യശ്രാമ്യത താദൃശം ശസ്യം ഛേത്തും യുഷ്മാൻ പ്രൈരയമ് അന്യേ ജനാഃപര്യ്യശ്രാമ്യൻ യൂയം തേഷാം ശ്രഗസ്യ ഫലമ് അലഭധ്വമ്|
39 O kentten birçok Samiriyeli, “Yaptığım her şeyi bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine İsa'ya iman etti.
യസ്മിൻ കാലേ യദ്യത് കർമ്മാകാർഷം തത്സർവ്വം സ മഹ്യമ് അകഥയത് തസ്യാ വനിതായാ ഇദം സാക്ഷ്യവാക്യം ശ്രുത്വാ തന്നഗരനിവാസിനോ ബഹവഃ ശോമിരോണീയലോകാ വ്യശ്വസൻ|
40 Samiriyeliler O'na gelip yanlarında kalması için rica ettiler. O da orada iki gün kaldı.
തഥാ ച തസ്യാന്തികേ സമുപസ്ഥായ സ്വേഷാം സന്നിധൗ കതിചിദ് ദിനാനി സ്ഥാതും തസ്മിൻ വിനയമ് അകുർവ്വാന തസ്മാത് സ ദിനദ്വയം തത്സ്ഥാനേ ന്യവഷ്ടത്
41 O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.
തതസ്തസ്യോപദേശേന ബഹവോഽപരേ വിശ്വസ്യ
42 Bunlar kadına, “Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil” diyorlardı. “Kendimiz işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”
താം യോഷാമവദൻ കേവലം തവ വാക്യേന പ്രതീമ ഇതി ന, കിന്തു സ ജഗതോഽഭിഷിക്തസ്ത്രാതേതി തസ്യ കഥാം ശ്രുത്വാ വയം സ്വയമേവാജ്ഞാസമഹി|
43 Bu iki günden sonra İsa oradan ayrılıp Celile'ye gitti.
സ്വദേശേ ഭവിഷ്യദ്വക്തുഃ സത്കാരോ നാസ്തീതി യദ്യപി യീശുഃ പ്രമാണം ദത്വാകഥയത്
44 İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti.
തഥാപി ദിവസദ്വയാത് പരം സ തസ്മാത് സ്ഥാനാദ് ഗാലീലം ഗതവാൻ|
45 Celile'ye geldiği zaman Celileliler O'nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayram için gitmişler ve bayramda O'nun Yeruşalim'de yaptığı her şeyi görmüşlerdi.
അനന്തരം യേ ഗാലീലീ ലിയലോകാ ഉത്സവേ ഗതാ ഉത്സവസമയേ യിരൂശലമ് നഗരേ തസ്യ സർവ്വാഃ ക്രിയാ അപശ്യൻ തേ ഗാലീലമ് ആഗതം തമ് ആഗൃഹ്ലൻ|
46 İsa yine, suyu şaraba çevirdiği Celile'nin Kana Köyü'ne geldi. Orada saraya bağlı bir memur vardı. Oğlu Kefarnahum'da hastaydı.
തതഃ പരമ് യീശു ര്യസ്മിൻ കാന്നാനഗരേ ജലം ദ്രാക്ഷാരസമ് ആകരോത് തത് സ്ഥാനം പുനരഗാത്| തസ്മിന്നേവ സമയേ കസ്യചിദ് രാജസഭാസ്താരസ്യ പുത്രഃ കഫർനാഹൂമപുരീ രോഗഗ്രസ്ത ആസീത്|
47 Adam, İsa'nın Yahudiye'den Celile'ye geldiğini işitince yanına gitti, evine gelip ölmek üzere olan oğlunu iyileştirmesi için O'na yalvardı.
സ യേഹൂദീയദേശാദ് യീശോ ർഗാലീലാഗമനവാർത്താം നിശമ്യ തസ്യ സമീപം ഗത്വാ പ്രാർഥ്യ വ്യാഹൃതവാൻ മമ പുത്രസ്യ പ്രായേണ കാല ആസന്നഃ ഭവാൻ ആഗത്യ തം സ്വസ്ഥം കരോതു|
48 İsa adama, “Sizler belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” dedi.
തദാ യീശുരകഥയദ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ ചിത്രം ചിഹ്നം ച ന ദൃഷ്ടാ യൂയം ന പ്രത്യേഷ്യഥ|
49 Saray memuru İsa'ya, “Efendim, çocuğum ölmeden yetiş!” dedi.
തതഃ സ സഭാസദവദത് ഹേ മഹേച്ഛ മമ പുത്രേ ന മൃതേ ഭവാനാഗച്ഛതു|
50 İsa, “Git, oğlun yaşayacak” dedi. Adam, İsa'nın söylediği söze iman ederek gitti.
യീശുസ്തമവദദ് ഗച്ഛ തവ പുത്രോഽജീവീത് തദാ യീശുനോക്തവാക്യേ സ വിശ്വസ്യ ഗതവാൻ|
51 Daha yoldayken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler.
ഗമനകാലേ മാർഗമധ്യേ ദാസാസ്തം സാക്ഷാത്പ്രാപ്യാവദൻ ഭവതഃ പുത്രോഽജീവീത്|
52 Adam onlara, oğlunun iyileşmeye başladığı saati sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler.
തതഃ കം കാലമാരഭ്യ രോഗപ്രതീകാരാരമ്ഭോ ജാതാ ഇതി പൃഷ്ടേ തൈരുക്തം ഹ്യഃ സാർദ്ധദണ്ഡദ്വയാധികദ്വിതീയയാമേ തസ്യ ജ്വരത്യാഗോഽഭവത്|
53 Baba bunun, İsa'nın, “Oğlun yaşayacak” dediği saat olduğunu anladı. Kendisi ve bütün ev halkı iman etti.
തദാ യീശുസ്തസ്മിൻ ക്ഷണേ പ്രോക്തവാൻ തവ പുത്രോഽജീവീത് പിതാ തദ്ബുദ്ധ്വാ സപരിവാരോ വ്യശ്വസീത്|
54 İsa, bu ikinci belirtiyi de Yahudiye'den Celile'ye döndükten sonra gerçekleştirdi.
യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യ ഗാലീലി യീശുരേതദ് ദ്വിതീയമ് ആശ്ചര്യ്യകർമ്മാകരോത്|
