Yuhanna 4
1 Ferisiler, İsa'nın Yahya'dan daha çok öğrenci edinip vaftiz ettiğini duydular –aslında İsa'nın kendisi değil, öğrencileri vaftiz ediyorlardı– İsa bunu öğrenince Yahudiye'den ayrılıp yine Celile'ye gitti.
Now when Jesus knew that the Pharisees had heard that he was making and baptizing more disciples than John
(although Jesus himself was not baptizing, but his disciples were),
he left Judea and went back again to Galilee.
4 Giderken Samiriye'den geçmesi gerekiyordu.
But it was necessary for him to go through Samaria.
5 Böylece Samiriye'nin Sihar denilen kentine geldi. Burası Yakup'un kendi oğlu Yusuf'a vermiş olduğu toprağın yakınındaydı.
So he came to a town of Samaria, called Sychar, near the piece of land that Jacob had given to his son Joseph.
6 Yakup'un kuyusu da oradaydı. İsa, yolculuktan yorulmuş olduğu için kuyunun yanına oturmuştu. Saat on iki sularıydı.
The well of Jacob was there. Jesus was tired from his journey and sat by the well. It was about the sixth hour.
7 Samiriyeli bir kadın su çekmeye geldi. İsa ona, “Bana su ver, içeyim” dedi.
A Samaritan woman came to draw water, and Jesus said to her, “Give me some water to drink.”
8 İsa'nın öğrencileri yiyecek satın almak için kente gitmişlerdi.
For his disciples had gone away into the town to buy food.
9 Samiriyeli kadın, “Sen Yahudi'sin, bense Samiriyeli bir kadınım” dedi, “Nasıl olur da benden su istersin?” Çünkü Yahudiler'in Samiriyeliler'le ilişkileri yoktur.
Then the Samaritan woman said to him, “How is it that you, being a Jew, are asking me, being a Samaritan woman, for something to drink?” For Jews have no dealings with Samaritans.
10 İsa kadına şu yanıtı verdi: “Eğer sen Tanrı'nın armağanını ve sana, ‘Bana su ver, içeyim’ diyenin kim olduğunu bilseydin, sen O'ndan dilerdin, O da sana yaşam suyunu verirdi.”
Jesus answered and said to her, “If you had known the gift of God, and who it is that is saying to you, 'Give me a drink,' you would have asked him, and he would have given you living water.”
11 Kadın, “Efendim” dedi, “Su çekecek bir şeyin yok, kuyu da derin, yaşam suyunu nereden bulacaksın?
The woman said to him, “Sir, you do not have a bucket and the well is deep. Where then do you have the living water?
12 Sen, bu kuyuyu bize vermiş, kendisi, oğulları ve davarları ondan içmiş olan atamız Yakup'tan daha mı büyüksün?”
You are not greater, are you, than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his sons and his cattle?”
13 İsa şöyle yanıt verdi: “Bu sudan her içen yine susayacak.
Jesus replied and said to her, “Everyone who drinks from this water will be thirsty again,
15 Kadın, “Efendim” dedi, “Bu suyu bana ver. Böylece ne susayayım, ne de su çekmek için buraya kadar geleyim.”
The woman said to him, “Sir, give me this water so that I may not become thirsty and not have to come here to draw water.”
16 İsa, “Git, kocanı çağır ve buraya gel” dedi.
Jesus said to her, “Go, call your husband, and come back here.”
17 Kadın, “Kocam yok” diye yanıtladı. İsa, “Kocam yok demekle doğruyu söyledin” dedi.
The woman answered and said to him, “I do not have a husband.” Jesus replied, “You are right in saying, 'I have no husband,'
18 “Beş kocaya vardın. Şimdi birlikte yaşadığın adam kocan değil. Doğruyu söyledin.”
for you have had five husbands, and the one you now have is not your husband. What you have said is true.”
19 Kadın, “Efendim, anlıyorum, sen bir peygambersin” dedi.
The woman said to him, “Sir, I see that you are a prophet.
20 “Atalarımız bu dağda tapındılar, ama sizler tapılması gereken yerin Yeruşalim'de olduğunu söylüyorsunuz.”
Our fathers worshiped on this mountain, but you say that Jerusalem is the place where people have to worship.”
21 İsa ona şöyle dedi: “Kadın, bana inan, öyle bir saat geliyor ki, Baba'ya ne bu dağda, ne de Yeruşalim'de tapınacaksınız!
Jesus said to her, “Believe me, woman, that an hour is coming when you will worship the Father neither on this mountain nor in Jerusalem.
22 Siz bilmediğinize tapıyorsunuz, biz bildiğimize tapıyoruz. Çünkü kurtuluş Yahudiler'dendir.
You worship what you do not know. We worship what we know, for salvation is from the Jews.
23 Ama içtenlikle tapınanların Baba'ya ruhta ve gerçekte tapınacakları saat geliyor. İşte, o saat şimdidir. Baba da kendisine böyle tapınanları arıyor.
However, the hour is coming, and is now here, when true worshipers will worship the Father in spirit and truth, for the Father is seeking such people to be his worshipers.
24 Tanrı ruhtur, O'na tapınanlar da ruhta ve gerçekte tapınmalıdırlar.”
God is Spirit, and the people who worship him must worship in spirit and truth.”
25 Kadın İsa'ya, “Mesih denilen meshedilmiş Olan'ın geleceğini biliyorum” dedi, “O gelince bize her şeyi bildirecek.”
The woman said to him, “I know that the Messiah is coming (the one called Christ). When he comes, he will explain everything to us.”
26 İsa, “Seninle konuşan ben, O'yum” dedi.
Jesus said to her, “I am he, the one speaking to you.”
27 Bu sırada İsa'nın öğrencileri geldiler. O'nun bir kadınla konuşmasına şaştılar. Bununla birlikte hiçbiri, “Ne istiyorsun?” ya da, “O kadınla neden konuşuyorsun?” demedi.
At that moment his disciples returned. Now they were wondering why he was speaking with a woman, but no one said, “What do you want?” or “Why are you speaking with her?”
28 Sonra kadın su testisini bırakarak kente gitti ve halka şöyle dedi: “Gelin, yaptığım her şeyi bana söyleyen adamı görün. Acaba Mesih bu mudur?”
So the woman left her water pot, went back to the town, and said to the people,
“Come, see a man who told me everything that I have ever done. This could not be the Christ, could it?”
30 Halk da kentten çıkıp İsa'ya doğru gelmeye başladı.
They left the town and came to him.
31 Bu arada öğrencileri O'na, “Rabbî, yemek ye!” diye rica ediyorlardı.
In the meantime, the disciples were urging him, saying, “Rabbi, eat.”
32 Ama İsa, “Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var” dedi.
But he said to them, “I have food to eat that you do not know about.”
33 Öğrenciler birbirlerine, “Acaba biri O'na yiyecek mi getirdi?” diye sordular.
So the disciples said to each other, “No one has brought him anything to eat, have they?”
34 İsa, “Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır” dedi.
Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to complete his work.
35 “Sizler, ‘Ekinleri biçmeye daha dört ay var’ demiyor musunuz? İşte, size söylüyorum, başınızı kaldırıp tarlalara bakın. Ekinler sararmış, biçilmeye hazır!
Do you not say, 'There are four more months and then the harvest comes'? I am saying to you, look up and see the fields, for they are already ripe for harvest!
36 Eken ve biçen birlikte sevinsinler diye, biçen kişi şimdiden ücretini alır ve sonsuz yaşam için ürün toplar. (aiōnios g166)
He who is harvesting receives wages and gathers fruit for everlasting life, so that he who sows and he who harvests may rejoice together. (aiōnios g166)
37 ‘Biri eker, başkası biçer’ sözü bu durumda doğrudur.
For in this the saying, 'One sows, and another harvests,' is true.
38 Ben sizi, emek vermediğiniz bir ürünü biçmeye gönderdim. Başkaları emek verdiler, siz ise onların emeğinden yararlandınız.”
I sent you to harvest what you have not worked for. Others have worked, and you have entered into their labor.”
39 O kentten birçok Samiriyeli, “Yaptığım her şeyi bana söyledi” diye tanıklık eden kadının sözü üzerine İsa'ya iman etti.
Many of the Samaritans in that city believed in him because of the report of the woman who was testifying, “He told me everything that I have done.”
40 Samiriyeliler O'na gelip yanlarında kalması için rica ettiler. O da orada iki gün kaldı.
So when the Samaritans came to him, they asked him to stay with them, and he stayed there two days.
41 O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti.
Many more believed because of his word.
42 Bunlar kadına, “Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil” diyorlardı. “Kendimiz işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu biliyoruz.”
They said to the woman, “We no longer believe because of what you said, for we ourselves have heard, and we know that this one is indeed the savior of the world.”
43 Bu iki günden sonra İsa oradan ayrılıp Celile'ye gitti.
After those two days, he departed from there for Galilee.
44 İsa'nın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti.
For Jesus himself declared that a prophet has no honor in his own country.
45 Celile'ye geldiği zaman Celileliler O'nu iyi karşıladılar. Çünkü onlar da bayram için gitmişler ve bayramda O'nun Yeruşalim'de yaptığı her şeyi görmüşlerdi.
When he came into Galilee, the Galileans welcomed him. They had seen all the things that he had done in Jerusalem at the festival, for they had also gone to the festival.
46 İsa yine, suyu şaraba çevirdiği Celile'nin Kana Köyü'ne geldi. Orada saraya bağlı bir memur vardı. Oğlu Kefarnahum'da hastaydı.
Now he came again to Cana in Galilee, where he had made the water wine. There was a certain royal official whose son in Capernaum was ill.
47 Adam, İsa'nın Yahudiye'den Celile'ye geldiğini işitince yanına gitti, evine gelip ölmek üzere olan oğlunu iyileştirmesi için O'na yalvardı.
When he heard that Jesus had come from Judea to Galilee, he went to Jesus and asked him to come down and heal his son, who was about to die.
48 İsa adama, “Sizler belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz” dedi.
Jesus then said to him, “Unless you see signs and wonders, you will not believe.”
49 Saray memuru İsa'ya, “Efendim, çocuğum ölmeden yetiş!” dedi.
The official said to him, “Sir, come down before my child dies.”
50 İsa, “Git, oğlun yaşayacak” dedi. Adam, İsa'nın söylediği söze iman ederek gitti.
Jesus said to him, “Go. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went away.
51 Daha yoldayken köleleri onu karşılayıp oğlunun yaşadığını bildirdiler.
While he was going down, his servants met him, saying that his son was living.
52 Adam onlara, oğlunun iyileşmeye başladığı saati sordu. “Dün öğle üstü saat birde ateşi düştü” dediler.
So he asked them the hour when he began to improve. They replied to him, “Yesterday at the seventh hour the fever left him.”
53 Baba bunun, İsa'nın, “Oğlun yaşayacak” dediği saat olduğunu anladı. Kendisi ve bütün ev halkı iman etti.
Then the father realized that it was at that hour that Jesus had said to him, “Your son lives.” So he himself and his whole household believed.
54 İsa, bu ikinci belirtiyi de Yahudiye'den Celile'ye döndükten sonra gerçekleştirdi.
This was the second sign that Jesus did when he came out of Judea to Galilee.
